Της Χριστίνας Καζανιάτορα
Φήμες λένε …πως ένας Έρωτας αξίζει όταν δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.
Ανεπίτρεπτο λάθος!
Ένας Έρωτας αξίζει όταν μπορείς μεν να κάνεις αλλιώς αλλά εσύ τον επιλέγεις από όλα τα αλλιώς σου…
Μ. ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ.
Ένα μωρό είναι, που τι ζητάει από σένα, ζητά την προσοχή, τη στοργή, τη φροντίδα σου, όλο σου το ενδιαφέρον.
Όλη την αγάπη σου την έννοια σου, κάθε στιγμή.
Κι όλο θέλει και θέλει και ζητά…
Ο Έρωτας ένα μωρό, που ξέρει να σε κάνει ότι θέλει αυτό!
Είσαι ερωτευμένος λες. Λες… είσαι όμως…
Βάζεις στην άκρη την επιθυμία σου να μιλήσεις με τον έρωτα σου
Βάζεις τη λογική απέναντι σε αυτό που λες πως αισθάνεσαι και αφήνεις την επιθυμία σου για μετά, για αργότερα…μια άλλη στιγμή που θα μπορείς.
Λυπάμαι, μα πρέπει να σε προσγειώσω απότομα!
Δεν είσαι ερωτευμένος μάτια μου. Ενθουσιασμένος μπορεί…ερωτευμένος όμως όχι, δεν είσαι.
Αν ένας ερωτευμένος θέλει να μιλήσει, χίλιοι άνθρωποι να είναι γύρω του, μπορεί να το κάνει.
Εσύ μετράς τα δεδομένα της στιγμής, κρίνεις πως δε μπορείς και καλά πολύ καλά πράττεις, μα όχι για ερωτευμένος.
Μη ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε δηλαδή!
Ο Έρωτας δε δαμάζεται, σου καταργεί κάθε λογική
Θες να σου πω εγώ, τι θα ήθελα από κάποιον που λέει πως είναι ερωτευμένος;
Και θα στο πω θυμωμένα και εγωιστικά όπως Αυτός μου το ζητά…
Θα ήθελα, να είμαι ΕΓΩ η πρώτη σου σκέψη μόλις ξυπνήσεις το πρωί!
Θα ήθελα, να με πάρεις τηλέφωνο απλά και μόνο γιατί θέλεις να ακούσεις τον ήχο της φωνής μου…
Θα ήθελα, να μου μιλάς όλες τις μέρες, όλες τις ώρες Αυτές τις Κυριακές που μου μοιάζουν ατελείωτες…
Το να με εντάξεις στο πρόγραμμα σου τις ώρες και τις μέρες που σε βολεύει, δεν είναι έρωτας μωρό μου.
Δεν τον θέλω.
Γιατί ο έρωτας δεν είναι καναπές κλασάτος να κάτσεις να βολευτείς!
Κι αν δε μπορώ να ανατρέψω την δική σου καθημερινότητα, τις συνήθειες σου, άστο…
Για σένα το λέω, εμένα μη με φοβάσαι. Δεν χάνω το δρόμο μου. Άνθρωποι σαν και μένα μπορούμε να καταλάβουμε, μπορούμε να συγχωρούμε…
Παράπονο ναι! Επίγνωση ναι!
Φήμες λένε…Επιλέγω τα αλλιώς μου και σε βάζω προτεραιότητα μου
Σου δίνω χώρο. Από Το χώρο μου
Σου δίνω χρόνο. Από Τον χρόνο μου
Επιλέγω να το κάνω αυτό.
Και εσύ τι κάνεις…
Με τοποθετείς στα κουτάκια του μυαλού σου, σε καλή θέση δε λέω πως όχι, μα σε κουτάκι, επάνω στο ωραίο ράφι σου
Ανάλογα το χώρο, το χρόνο, τη στιγμή που είσαι, με πιάνεις στα χέρια σου και μου δίνεις σημασία
Και θα ήταν ωραία και ικανοποιητικά όλα αυτά, αν δε μιλάγαμε για Εμένα.
Γιατί αυτό δεν αξίζει στον έρωτα που νιώθω εγώ…
…Για σένα.
Ο έρωτας ο δικός μου δεν είναι θύμα κανενός, έχει φτερά, έχει δύναμη, τόλμη και φως, πολύ φως, τόσο που αυτά τα κουτάκια που εσύ τον κλείνεις, μου τον αδικούν!
Αν εσύ δεν είσαι σε θέση να το εκτιμήσεις αυτό, λυπάμαι μα δε μπορώ να κάνω αλλιώς, Αυτή ήμουν αυτή είμαι και έτσι θα παραμείνω!
Χάλασε το πρόγραμμα σου μια φορά…ξενύχτησε παρέα μου ένα βράδυ…Κλάψε μαζί μου…έστω ένα.
Πάψε να με αφήνεις για αύριο…μεγάλη λέξη το αύριο
Αν μπορείς έχει καλώς, μα αν πάλι όχι άστο μωρέ…δε θα πάρω κιόλας.
Απλά έτσι που και που όταν με θυμάσαι, σήκωνε τα μάτια προς τον ουρανό και πες ένα ευχαριστώ που γνώρισες έναν άνθρωπο που σε έκανε προτεραιότητα του.
Που μπορούσε, ναι μεν να κάνει αλλιώς…αλλά αυτός σε επέλεξε απ’ όλα τα αλλιώς του!
Κανένα παράπονο πια
Κανένα δάκρυ.
Κανένα βράδυ…
Σου εύχομαι μόνο να βρεθεί αυτός ο έρωτας, που για χάρη του θα τα ανατρέψεις όλα
Τότε θα καταλάβεις την διαφορά του αλλιώς!
Τώρα θα κάνω και εγώ αυτό που κάνεις και εσύ, θα σε βάλω σε ένα κουτάκι .Φυλαγμένα όλα εκεί… σε ένα κουτάκι ολόδικό σου. Όλα εκεί.
Να, βλέπεις αυτοί οι άνθρωποι που σου έλεγα …Δυνατοί…
Με κατανόηση
Μόνοι
Γελαστοί.
Γελασμένοι; Μπορεί!
Για ένα να είσαι σίγουρος…πως όλα είναι επιλογή τους!
Πηγή:http://www.anapnoes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.