ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ 
Η περίφημη απόφαση του ΚΑΣ για το Ελληνικό επιτέλους ελήφθη και, τελικώς, μόνον έκταση 300 στρεμμάτων κηρύσσεται αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Δεν έπρεπε, όμως, να έχει αφεθεί αυτή η υπόθεση να εξελιχθεί σε πραγματική κρίση, με σοβαρές επιπτώσεις για την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τη χώρα.
Η απόφαση έπρεπε να έχει ληφθεί αυθημερόν στην πρώτη συνεδρίαση, όχι στο παρά τρίχα, την τελευταία στιγμή, αφού μάλιστα και η γραμμή της κυβέρνησης ήταν υπέρ της επένδυσης και τα τεχνικά μέσα υπήρχαν για τη λογική εξισορρόπηση των συμφερόντων επενδυτών και αρχαιολογίας. Η παράταση του χρόνου και η ένταση της αντιπαράθεσης δημιούργησε ένα κλίμα αμφιβολίας για τη σοβαρότητα της κρίσης εκείνων που έλαβαν την απόφαση. Υπονόμευσε, εν τέλει, το επιστημονικό κύρος του ΚΑΣ, καθώς επέτρεψε να καλλιεργηθεί η εντύπωση, στον κόσμο που παρακολουθούσε το δράμα, ότι τα κριτήρια των επαϊόντων είναι ρευστά και υπόκεινται σε πολιτικές πιέσεις. Ο κόσμος, πολύ απλά, αναρωτιόταν αν οι ειδικοί του ΚΑΣ ξέρουν τι κάνουν ή όχι.
Η ευθύνη ανήκει εξ αντικειμένου στη γενική γραμματέα του υπουργείου, την κ. Βλαζάκη, η οποία προεδρεύει του ΚΑΣ. Κατά τις πληροφορίες, ήταν εκείνη που συστηματικά υπονόμευε τη γραμμή της κυβέρνησης υπέρ της επένδυσης, ενώ τυπικά το χρέος της είναι να εφαρμόζει την πολιτική που αποφασίζει η κυβέρνηση. (Αναφέρομαι στην κυβέρνηση και όχι στην υπουργό, διότι η τελευταία είναι ανύπαρκτη...) Αρχικά, η γενική γραμματέας υποστήριζε την παλαβή πρόταση του συλλόγου των αρχαιολόγων (δηλαδή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ) για την κήρυξη αρχαιολογικής ζώνης 3.500 στρεμμάτων, ύστερα κατέβηκε στην πρόταση για 800 στρέμματα και, στο τέλος, ψήφισε την πρόταση για τα 300 που επικράτησε. Προς τι όλο αυτό εκ μέρους της, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει, ίσως ούτε καν η ίδια. Μάλλον αφέθηκε στη δίνη των γεγονότων και των αλληλοσυγκρουόμενων τάσεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης, πράγμα διόλου απίθανο, εφόσον αληθεύουν οι πληροφορίες που τη θέλουν να έχει εναρμονισθεί κατά καιρούς με όλες τις κυβερνήσεις. Είναι πολύ πιθανό ότι το ήθελε και τώρα· αλλά με ποιον να εναρμονισθεί σε μια κυβέρνηση διχασμένη σχετικά με την επένδυση στο Ελληνικό;
Το ζήτημα δεν θα είχε πάρει διαστάσεις διεθνούς διασυρμού εάν τουλάχιστον υπήρχε υπουργός Πολιτισμού. ΄Ομως η κ. Κονιόρδου τρελαίνεται για ταξίδια – όπως και οι περισσότεροι συριζαίοι. ΄Οπου την προσκαλούν πηγαίνει. Προσφάτως, έλειπε για ένα δεκαπενθήμερο στην Κίνα. Τώρα βρίσκεται στο Βερολίνο· την κάλεσαν εκεί να παίξει σε ένα έργο που λέγεται «Luther dancing with the Gods» – υποθέτω παίζει τον Λούθηρο, με τον οποίο έχει και κάποια φυσιογνωμική ομοιότητα. Η κ. Κονιόρδου ξέρει ότι μια φορά τής έλαχε τέτοια τύχη και την απολαμβάνει για όσο διαρκέσει. Ο ρόλος της στο υπουργείο δεν είναι καν διακοσμητικός· η πρωταγωνίστρια του θεάτρου εκεί είναι ένας απλός κομπάρσος.
΄Ετσι γίνεται
Συνέβη το καλοκαίρι, παραμένει όμως επίκαιρο. Περί τα μέσα Ιουλίου, φίλος, ο οποίος από τα 18 του είναι εγκατεστημένος στη Βρετανία, πηγαίνει στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης μαζί με την οικογένειά του. Στήνονται στην είσοδο από τις οκτώ παρά τέταρτο το πρωί, για να αποφύγουν τον συνωστισμό. Τους βλέπει μια κυρία από το γραφείο των ξεναγών και τους πλησιάζει. Αρχικά τους πιάνει κουβέντα περί ανέμων και υδάτων, «αχ, πόσο χαριτωμένα είναι τα παιδάκια σας» κ.λπ., ώσπου φθάνει στον σκοπό της: ζητεί, ως χάρη, από τον φίλο –επειδή, εξηγεί, είναι μόνη στο γραφείο και δεν μπορεί να απομακρυνθεί– να της αγοράσει 25 ατομικά εισιτήρια για τον Παρθενώνα και μάλιστα βγάζει να του δώσει τα 500 ευρώ. Ο φίλος δεν χρειάστηκε πολύ για να καταλάβει το κόλπο: αγοράζουν ατομικά εισιτήρια των 20 ευρώ, αντί των 50 ευρώ που είναι η τιμή του εισιτηρίου με ξενάγηση, τα εισιτήρια τα περνάει από τον έλεγχο η ξεναγός και τα κρατάει η ίδια, ο τουρίστας έχει πληρώσει 50, η ξεναγός και οι υπόλοιποι στο κόλπο κερδίζουν 30 ευρώ «το κεφάλι», για να το πω στη γλώσσα τους. Προφανώς εκείνη τη μέρα ο υπάλληλος στο ταμείο δεν ήταν στο κόλπο (ίσως ήταν εποχικός...), γι’ αυτό η κυρία ζήτησε την εξυπηρέτηση. Ο φίλος δεν της έκανε τη χάρη. Για κάτι τέτοια έφυγε από τη χώρα όταν ήταν δεκαοκτώ, εξαιτίας αυτών δεν έχει σκοπό να ξαναγυρίσει...
Περί χαλάρωσης
Μα τι ωραίο, αλήθεια! Διαβάζω ένα ανώδυνο τουριστικό ρεπορτάζ για το Σαββατοκύριακο που πέρασε πρώην δημοφιλής πρωθυπουργός στην Κέρκυρα: πώς τον φιλοξένησε οικογενειακός φίλος (που συμβαίνει να είναι ιδιοκτήτης του καλύτερου ξενοδοχείου της περιοχής), πού έκανε τις «χαλαρές βόλτες» του (έτσι αναφέρονται στο ρεπορτάζ, επειδή προφανώς υπάρχουν και σκληρές ή στιβαρές βόλτες), σε ποια εστιατόρια και ταβέρνες έφαγε και με ποιους, ποιοι πολιτευτές μετείχαν στην τιμητική φρουρά που τον συνόδευε κ.λπ. Γενικώς, το δημοσίευμα θα ήταν αθώο σαν σχολική έκθεση του Δημοτικού με θέμα «Πώς πέρασα το Σαββατοκύριακο», εάν η τελευταία πρόταση δεν ήταν ένα πάρθιο βέλος: «Οι στιγμές χαλάρωσης για τον πρώην πρωθυπουργό τελείωσαν και από τη Δευτέρα επέστρεψε στην Αθήνα»...
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.