Γράφει ο Γιάννης Β. Καραπανάγος
Το παρόν Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Σχολείων Περαχώρας, από την έναρξη της θητείας του, μας έχει ξαφνιάσει ευχάριστα με τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει, δίνοντας το δικό του στίγμα στα δρώμενα του χωριού μας. Πρόσφατα ανέλαβε και νέα πρωτοβουλία. Αυτή τη φορά με τη συνεργασία του Γιάννη Αικατερίνη.
Η είδηση για εθελοντική προσφορά στο βωμό της τέχνης, με τη δημιουργία θεατρικής ομάδας στην Περαχώρα, προκάλεσε ενθουσιασμό και οι υποψήφιοι ηθοποιοί, όλοι ερασιτέχνες, χωρίς προηγούμενη εμπειρία, εκτός του Παναγιώτη Πρωτοπαππά, έδωσαν το παρών, με χαμόγελα, πειράγματα αλλά και τη θέληση για συμμετοχή, ώστε να ξεδιπλώσουν το όποιο γνωστό ή άγνωστο ταλέντο τους και να πάρει σάρκα και οστά η ιδέα-πρωτοβουλία αυτή, σε συνάντηση, την Πέμπτη, 19 Οκτωβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο Περαχώρας.
Να αναφέρουμε τα ονόματά τους: Μαρίκα Κολλιάκου, Αθανασία Κολλιάκου, Μαρία Μίχα, Κωνσταντίνα Ράπτη, Γιώτα Μελέτη, Φωφώ Παππά, Νίκη Λάππα, Γιούλη Λογοθέτη, Παναγιώτης Πρωτοπαππάς και ο συντάκτης του παρόντος και να σημειώσουμε ότι είναι ευπρόσδεκτοι όσοι επιθυμούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία της θεατρικής αυτής ομάδας.
Εκεί ο Γιάννης Αικατερίνης, με την ιδιότητα του σκηνοθέτη, συνομίλησε με τους υποψήφιους ηθοποιούς και τους έδωσε το βιβλίο του '' ΘΕΑΤΡΟ'', το οποίο έχει αφιερώσει ''σε όλους όσους αγάπησαν και αγαπούν το θέατρο'', για να διαβάσουν το μονόπρακτο ''Ο ΔΡΟΜΟΣ'', βραβευμένο από την Πανελλήνια Ένωση λογοτεχνών και σε επόμενη συνάντηση να επιλεγούν οι τρεις πρώτοι ηθοποιοί για να παρουσιάσουν το έργο αυτό σε θεατρικό σανίδι, εκφράζοντας ταυτόχρονα και τις προτάσεις του για να αποδώσει καρπούς η προσπάθεια αυτή, με σκοπό να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές.
Με αφορμή τη δημιουργία θεατρικής ομάδας, θα ήθελα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στο συνεργάτη, αφού είναι κι΄αυτός διαχειριστής ιστολογίου (perahora.gr), Γιάννη Αικατερίνη.
Όταν τον συνάντησα και συζητήσαμε, πριν πέντε χρόνια, αποκόμισα την αίσθηση ότι είναι πολύπλευρη δημιουργική προσωπικότητα με πολλά ενδιαφέροντα και ανησυχίες. Ταυτόχρονα είχα αντιληφθεί, από τη συνεργασία μας, ότι ο Γιάννης Αικατερίνης είναι από τους ανθρώπους που διαθέτουν, ως ατομικό εφόδιο, την γραπτή πένα αλλά δεν τους αρέσει να μιλούν για τον εαυτό τους, αφήνοντας τους άλλους ν΄ ανακαλύψουν το ''είναι'' τους και το γνωστικό τους οπλοστάσιο, καίτοι ο ίδιος δεν διστάζει να εκφράζει την άποψή του και να την υποστηρίζει με επιχειρήματα.
Τον περασμένο μήνα, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια των ιδιόκτητων γραφείων της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων. Σε μία από τις βιβλιοθήκες της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων είδα βιβλία του Γιάννη Αικατερίνη. Εντυπωσιάστηκα. Τα πήρα στα χέρια μου και σ΄ ένα από αυτά διάβασα το βιογραφικό του σημείωμα. Τότε η αίσθηση μου επιβεβαιώθηκε. Κρατώντας στα χέρια μου τις αποδείξεις, αισθάνομαι την ανάγκη να τις παραθέσω στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες προς υπενθύμιση ή ενημέρωση για τα άτομα που δεν γνωρίζουν.
Ο Γιάννης Αικατερίνης γεννήθηκε στο Λουτράκι το 1957. Απόφοιτος μέσης τεχνικής εκπαίδευσης. Πτυχιούχος, ηλεκτρονικός ηλεκτρολόγος. Έγγαμος, πατέρας δύο παιδιών. Από ηλικία 17 χρονών άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία και συγκεκριμένα με την ποίηση.
Το 1981 εμφανίζεται με το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο ((ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ)).
Το 1985 εκδίδει το δεύτερο του βιβλίο, μια σειρά διηγημάτων ((ΘΡΙΛΕΡ)) με τίτλο ((Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΩΝ)).
Το 1988 βραβεύεται από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με το πρώτο θεατρικό του ((ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ)). Το 1989 γράφει ένα ενημερωτικό κείμενο 20 σελίδων για τα ναρκωτικά. Τι είναι τα ναρκωτικά, η αρχή, γιατί παίρνουμε ναρκωτικά, πως θα το καταλάβουμε πριν είναι αργά, πως θα αντιδράσετε, πως θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και που θα απευθυνθείτε.
Το 1991 βραβεύεται από τον Παγκορινθιακό διαγωνισμό λογοτεχνίας με το διήγημά του ((ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ)). Το 1993 βραβεύεται και πάλι από την Πανελλήνια Ένωση λογοτεχνών για το θεατρικό του ((Ο ΔΡΟΜΟΣ)).
Το 1994 από την ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ. Ανεβαίνει έργο του στην σκηνή για πρώτη φορά και τιμάται με αναμνηστική πλακέτα.
Το 1995 βραβεύεται στον Πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας για το διήγημά του ((ΦΩΝΕΣ ΗΡΩΩΝ)). 17/7/1997 τιμάται από την ΟΜΗΡΟΣ Δ.Ε.Π.Π.Α.Λ.Π για την πολιτιστική προσφορά του.
Το 1997 εκδίδει το τρίτο του βιβλίο με τίτλο (ΙΣΚΙΟΣ ΑΠΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ). Μια σειρά ποιημάτων με εισήγηση του Κ. Σήφη Κόλια.
31 Μαΐου του 1997 βραβεύεται στον Πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας με το διήγημά του ((ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΑΝ ΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ)).
7 Ιουνίου του 1997 παίζεται από την θεατρική σκηνή του Λουτρακίου το θεατρικό μονόπρακτο ((ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ)).
Στις 18 Νοεμβρίου 1997, σαν επιστέγασμα αυτών των κοινωνικών διακρίσεων και λόγω της κοινωνικής του ευαισθησίας που τον διακατέχει, επιβραβεύεται από την Π.Ε.Λ στον πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας για το θεατρικό του ((ΚΕΡΙΝΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ)), με θέμα το μεγάλο πρόβλημα των Ναρκωτικών.
Ιανουάριος 2002. Εκδίδει μια σειρά από τα βραβευμένα θεατρικά του έργα με τιτλο ΘΕΑΤΡΟ.
Αύγουστος 2010. Παρουσιάζει για πρώτη φορά το μεγαλύτερο και εκτενέστερο ρεπορτάζ που έγινε ποτέ στην Κορινθία με πλήθος συνεντεύξεων από πολιτικούς, απλούς πολίτες, με μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους από τα ναρκωτικά και χρήστες. (Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά ίσως σε ιερό ναό να παίζεται το ρεπορτάζ διάρκειας 80 λεπτών από τον εφημέριο Νίκο Βασιλόπουλο στον ιερό ναό Παναγίας Γιάτρισσας Λουτρακίου.)
Αύγουστος 2009. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους με τίτλο (Η Κούκλα Ν). Διασκευή από το βραβευμένο διήγημα του (Το πρώτο λουλούδι) Σεπτέμβριος 2010.
Η δεύτερη ταινία μικρού μήκους (Όλα θα πάνε καλά μεγάλε) προβλήθηκε στην Αθήνα στα πλαίσια του 6ου Συνέδριου της Π.Ο.Σ.Ε.Α. όπου η ταινία απέσπασε τιμητικό μετάλλιο για την συμβολή της στην ανάπτυξη της εθελουσίας αιμοδοσίας.
Οκτώβριος 2009. Δημιουργεί ιστοσελίδα με την Ονομασία perahora.gr προς τιμή των Παππούδων του που ήταν από την Περαχώρα. Με 3.000 βίντεο που έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο κυρίως τοπικού ενδιαφέροντος συνεχίζει να προβάλει τον τόπο του και φυσικά την Περαχώρα.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιάννης Αικατερίνης ήταν από τους πρωτοπόρους του ερασιτεχνικού ραδιοφώνου. Εμφανίζεται ως John number one, στις αρχές της δεκαετίας του 70, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 60 ήταν ο Τάκης Καμαριτάκης, και ο Γιάννης Γκίκας.
Στο βίντεο που ακολουθεί ακούγεται το σήμα του σταθμού που έπαιζε στην αρχή και στο τέλος της εκπομπής του.
Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε τις συνεχείς αναρτήσεις του για τη Μάχη της Περαχώρας και για τις ιστορικές σημαίες της Περαχώρας, καθώς και τη λάμψη του προσώπου του, παράλληλα με τη συγκίνησή του, κατά την παρουσίαση αντιγράφου της πρώτης, από τις επτά σημαίες, από την Ένωση Φίλων Αρχαιολογικού Μουσείου Περαχώρας, στο Πνευματικό Κέντρο Περαχώρας, τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους.
Γιάννη Αικατερίνη, καλή επιτυχία και στο έργο του σκηνοθέτη με την ευχή να προσθέσεις ένα ακόμη πετραδάκι στο πολιτιστικό εποικοδόμημα της Περαχώρας και του Δήμου μας.
- Αφιέρωμα στον Γιάννη Αικατερίνη
Η είδηση για εθελοντική προσφορά στο βωμό της τέχνης, με τη δημιουργία θεατρικής ομάδας στην Περαχώρα, προκάλεσε ενθουσιασμό και οι υποψήφιοι ηθοποιοί, όλοι ερασιτέχνες, χωρίς προηγούμενη εμπειρία, εκτός του Παναγιώτη Πρωτοπαππά, έδωσαν το παρών, με χαμόγελα, πειράγματα αλλά και τη θέληση για συμμετοχή, ώστε να ξεδιπλώσουν το όποιο γνωστό ή άγνωστο ταλέντο τους και να πάρει σάρκα και οστά η ιδέα-πρωτοβουλία αυτή, σε συνάντηση, την Πέμπτη, 19 Οκτωβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο Περαχώρας.
Να αναφέρουμε τα ονόματά τους: Μαρίκα Κολλιάκου, Αθανασία Κολλιάκου, Μαρία Μίχα, Κωνσταντίνα Ράπτη, Γιώτα Μελέτη, Φωφώ Παππά, Νίκη Λάππα, Γιούλη Λογοθέτη, Παναγιώτης Πρωτοπαππάς και ο συντάκτης του παρόντος και να σημειώσουμε ότι είναι ευπρόσδεκτοι όσοι επιθυμούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία της θεατρικής αυτής ομάδας.
Εκεί ο Γιάννης Αικατερίνης, με την ιδιότητα του σκηνοθέτη, συνομίλησε με τους υποψήφιους ηθοποιούς και τους έδωσε το βιβλίο του '' ΘΕΑΤΡΟ'', το οποίο έχει αφιερώσει ''σε όλους όσους αγάπησαν και αγαπούν το θέατρο'', για να διαβάσουν το μονόπρακτο ''Ο ΔΡΟΜΟΣ'', βραβευμένο από την Πανελλήνια Ένωση λογοτεχνών και σε επόμενη συνάντηση να επιλεγούν οι τρεις πρώτοι ηθοποιοί για να παρουσιάσουν το έργο αυτό σε θεατρικό σανίδι, εκφράζοντας ταυτόχρονα και τις προτάσεις του για να αποδώσει καρπούς η προσπάθεια αυτή, με σκοπό να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές.
Όταν τον συνάντησα και συζητήσαμε, πριν πέντε χρόνια, αποκόμισα την αίσθηση ότι είναι πολύπλευρη δημιουργική προσωπικότητα με πολλά ενδιαφέροντα και ανησυχίες. Ταυτόχρονα είχα αντιληφθεί, από τη συνεργασία μας, ότι ο Γιάννης Αικατερίνης είναι από τους ανθρώπους που διαθέτουν, ως ατομικό εφόδιο, την γραπτή πένα αλλά δεν τους αρέσει να μιλούν για τον εαυτό τους, αφήνοντας τους άλλους ν΄ ανακαλύψουν το ''είναι'' τους και το γνωστικό τους οπλοστάσιο, καίτοι ο ίδιος δεν διστάζει να εκφράζει την άποψή του και να την υποστηρίζει με επιχειρήματα.
Τον περασμένο μήνα, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια των ιδιόκτητων γραφείων της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων. Σε μία από τις βιβλιοθήκες της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων είδα βιβλία του Γιάννη Αικατερίνη. Εντυπωσιάστηκα. Τα πήρα στα χέρια μου και σ΄ ένα από αυτά διάβασα το βιογραφικό του σημείωμα. Τότε η αίσθηση μου επιβεβαιώθηκε. Κρατώντας στα χέρια μου τις αποδείξεις, αισθάνομαι την ανάγκη να τις παραθέσω στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες προς υπενθύμιση ή ενημέρωση για τα άτομα που δεν γνωρίζουν.
Ο Γιάννης Αικατερίνης γεννήθηκε στο Λουτράκι το 1957. Απόφοιτος μέσης τεχνικής εκπαίδευσης. Πτυχιούχος, ηλεκτρονικός ηλεκτρολόγος. Έγγαμος, πατέρας δύο παιδιών. Από ηλικία 17 χρονών άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία και συγκεκριμένα με την ποίηση.
 |
| Ο Γιάννης Αικατερίνης |
Το 1985 εκδίδει το δεύτερο του βιβλίο, μια σειρά διηγημάτων ((ΘΡΙΛΕΡ)) με τίτλο ((Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΩΝ)).
Το 1988 βραβεύεται από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με το πρώτο θεατρικό του ((ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ)). Το 1989 γράφει ένα ενημερωτικό κείμενο 20 σελίδων για τα ναρκωτικά. Τι είναι τα ναρκωτικά, η αρχή, γιατί παίρνουμε ναρκωτικά, πως θα το καταλάβουμε πριν είναι αργά, πως θα αντιδράσετε, πως θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και που θα απευθυνθείτε.
Το 1991 βραβεύεται από τον Παγκορινθιακό διαγωνισμό λογοτεχνίας με το διήγημά του ((ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ)). Το 1993 βραβεύεται και πάλι από την Πανελλήνια Ένωση λογοτεχνών για το θεατρικό του ((Ο ΔΡΟΜΟΣ)).
Το 1994 από την ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ. Ανεβαίνει έργο του στην σκηνή για πρώτη φορά και τιμάται με αναμνηστική πλακέτα.
Το 1995 βραβεύεται στον Πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας για το διήγημά του ((ΦΩΝΕΣ ΗΡΩΩΝ)). 17/7/1997 τιμάται από την ΟΜΗΡΟΣ Δ.Ε.Π.Π.Α.Λ.Π για την πολιτιστική προσφορά του.
Το 1997 εκδίδει το τρίτο του βιβλίο με τίτλο (ΙΣΚΙΟΣ ΑΠΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ). Μια σειρά ποιημάτων με εισήγηση του Κ. Σήφη Κόλια.
31 Μαΐου του 1997 βραβεύεται στον Πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας με το διήγημά του ((ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΑΝ ΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ)).
7 Ιουνίου του 1997 παίζεται από την θεατρική σκηνή του Λουτρακίου το θεατρικό μονόπρακτο ((ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ)).
Στις 18 Νοεμβρίου 1997, σαν επιστέγασμα αυτών των κοινωνικών διακρίσεων και λόγω της κοινωνικής του ευαισθησίας που τον διακατέχει, επιβραβεύεται από την Π.Ε.Λ στον πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας για το θεατρικό του ((ΚΕΡΙΝΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ)), με θέμα το μεγάλο πρόβλημα των Ναρκωτικών.
Ιανουάριος 2002. Εκδίδει μια σειρά από τα βραβευμένα θεατρικά του έργα με τιτλο ΘΕΑΤΡΟ.
Αύγουστος 2010. Παρουσιάζει για πρώτη φορά το μεγαλύτερο και εκτενέστερο ρεπορτάζ που έγινε ποτέ στην Κορινθία με πλήθος συνεντεύξεων από πολιτικούς, απλούς πολίτες, με μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους από τα ναρκωτικά και χρήστες. (Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά ίσως σε ιερό ναό να παίζεται το ρεπορτάζ διάρκειας 80 λεπτών από τον εφημέριο Νίκο Βασιλόπουλο στον ιερό ναό Παναγίας Γιάτρισσας Λουτρακίου.)
Αύγουστος 2009. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους με τίτλο (Η Κούκλα Ν). Διασκευή από το βραβευμένο διήγημα του (Το πρώτο λουλούδι) Σεπτέμβριος 2010.
Η δεύτερη ταινία μικρού μήκους (Όλα θα πάνε καλά μεγάλε) προβλήθηκε στην Αθήνα στα πλαίσια του 6ου Συνέδριου της Π.Ο.Σ.Ε.Α. όπου η ταινία απέσπασε τιμητικό μετάλλιο για την συμβολή της στην ανάπτυξη της εθελουσίας αιμοδοσίας.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιάννης Αικατερίνης ήταν από τους πρωτοπόρους του ερασιτεχνικού ραδιοφώνου. Εμφανίζεται ως John number one, στις αρχές της δεκαετίας του 70, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 60 ήταν ο Τάκης Καμαριτάκης, και ο Γιάννης Γκίκας.
Στο βίντεο που ακολουθεί ακούγεται το σήμα του σταθμού που έπαιζε στην αρχή και στο τέλος της εκπομπής του.
Γιάννη Αικατερίνη, καλή επιτυχία και στο έργο του σκηνοθέτη με την ευχή να προσθέσεις ένα ακόμη πετραδάκι στο πολιτιστικό εποικοδόμημα της Περαχώρας και του Δήμου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.