ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

 

Και μια παροιμία του τόπου μας λέει: "η αλεπού στον ύπνο της κοκόρια μαγειρεύει". Επίσης: "όπου χασε τον χοίρο του, όλο μουγκρές ακούει". Και: "απού πλουταίνει με το νου, ογλήγορα φτωχαίνει."
Η φαντασία μας είναι πλούσια. Μας δημιουργεί κλίμα ευφορίας, γαλήνης, ευτυχίας. Με τη φαντασία μας, μπορούμε να φύγουμε και να ταξιδέψουμε σε τόπους και εποχές, να συναντήσουμε πρόσωπα, να ξαναζήσουμε στιγμές μεγάλες ή μικρές από το παρελθόν μας. Με τη φαντασία μας, μπορούμε να φτιάξουμε τον δικό μας κόσμο και να ζήσουμε λίγες στιγμές μέσα του. ΄Αλλωστε η φαντασία είναι ατελής και δεν έχει χρόνο.
Ο άνθρωπος ξεχνάει. Και καλό είναι να ξεχνάει για να μπορεί να προχωρήσει στο μέλλον. Η ψυχή, φιλτράρει ότι της είναι αναγκαίο και ξαλαφρώνει τον άνθρωπο από τα περιττά. Μόνο η ιστορική μνήμη έχει το δικαίωμα να διατηρείται. Μόνο η ιστορική μνήμη έχει το δικαίωμα να μας προσδιορίζει μέσα από το παρελθόν, προκειμένου να διαφυλάξουμε το παρόν για να έχουμε ένα μέλλον εξασφαλισμένο. Η ιστορική μνήνη δεν χωρά φαντασία. ΄Αλλωστε η μνήμη έχει να κάνει με τα γεγονότα που έχουν συμβεί, ενώ η φαντασία ασχολείται με τη δημιουργία ψευδαισθήσεων.

 

Δυνατά τα στοιχεία της φαντασίας. Κλείνουμε τα μάτια και βυθιζόμαστε στον κόσμο μας, στο συνεφάκι μας, ξεκουραζόμαστε, αισιοδοξούμε, φεύγουμε από την σκληρή πραγματικότη τα. Στη φαντασία, όλα είναι πιθανά, όλα γίνονται. Γιατί η φαντασία δεν έχει όρια. Ενώ η ιστορική μνήμη, πρέπει να αποδείξει ότι έχει στοιχεία για κάποιο γεγονός που συνέβει. Η ιστορία ξελογιάζεται με την ιστορική μνήμη γιατί η τελευταία έχει το θράσος να της ζητάει να αποδείξει κάτι που έγινε στο παρελθόν και είναι αλήθεια. Και οι ιστορικοί τρέχουν τότε να βρουν μαρτυρίες, να διασταυρώσουν κείμενα και να πιστοποιήσουν ότι τα γεγονότα έγιναν.
Μακάρι η ιστορική μνήμη να γεννούσε τόσο δυνατά συναισθήματα όσο η φαντασία και να μας παρακινούσε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Την αλήθεια του έθνους που ταλαιπωριέται. Την αλήθεια των χαμένων πατρίδων. Την αλήθεια για τις γενοκτονίες. Την αλήθεια για το πώς μοιράζεται αυτός ο κόσμος και από ποιούς. Το μεγάλο πεπόνι έχει σφαχτεί και τα κομμάτια του έχουν ήδη δοθεί στους επιτήδειους. Πώς και με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιηθούν κανείς δεν γνωρίζει. Θα χρησιμοποιήσουμε λίγη από τη φαντασία μας για να πάρουμε μια ιδέα. Ελπίζουμε όμως, η ιδέα που θα έρθει στους κατέχοντες να μην δημιουργήσει και άλλη ιστορική μνήμη.

*Πολιτικός Επιστήμων