ΘΑΝΑΤΙΚΟ!

Του Κυριάκου Δοσαρά

Και φεύγουν οι άνθρωποι

απ ' τη μια στιγμή στην άλλη.

Μόλις χθές, σε καλημέριζαν στο δρόμο,

μόλις σήμερα, μια καληνύχτα 

δεν θα προλάβουν να ψελλίσουν. 

Σεργιανίζει ο θεριστής σε καλντερίμια, 

σοκάκια, καπηλειά και γειτονιές, 

και σβήνει ανάσες, όνειρα, βλέμματα, 

προσδοκίες, έρωτες, νιάτα, ανεμελιά. 

Κι ' όμως... 

τούτο το θανατικό, 

υπάρχει τρόπος να το πολεμήσεις. 

Ένα χαρτί, ένα κοντύλι, 

και δυο - τρείς στίχους τη φορά, 

μη και δεν προκάνουμε. 

Πρόσεχε... 

μην ταίσεις την λήθη 

με μια ακόμη σκοτωμένη μέρα.