ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κα­νά­κης*

«Στη Με­σό­γειο που πνί­γο­νται παι­διά,

παι­διά με μαύρα μάτια»

Είναι στη λε­κά­νη της Με­σο­γεί­ου που ανέ­τει­λε για πρώτη φορά ο πο­λι­τι­σμός. Με τους Ασ­σύ­ριους και τους Βα­βυ­λώ­νιους, τους Αι­γύ­πτιους, τους Κύ­πριους, τους Φοί­νι­κες, τους Έλ­λη­νες. Έργα θαυ­μα­στά και πρό­ο­δος, με αίμα και εκα­τομ­μύ­ρια σκλά­βους. Έτσι χτί­στη­κε ο γή­ι­νος πο­λι­τι­σμός. 

Σή­με­ρα, χι­λιά­δες χρό­νια μετά κα­τα­ντή­σα­νε την Με­σό­γειο υγρό τάφο των από­γο­νων των αν­θρώ­πων που μας πρό­σφε­ραν το πρώτο αλ­φά­βη­το, το Έπος του Γιλ­γα­μές, τις πρώ­τες πα­ρα­τη­ρή­σεις του ου­ρα­νού, τις Πυ­ρα­μί­δες, των αν­θρώ­πων που έσω­σαν τον Ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­σμό από τα κο­ρά­κια του χρι­στια­νι­σμού με­τα­φρά­ζο­ντάς τον στα αρα­βι­κά.

Πάνω από χί­λιοι άν­θρω­ποι, μα­νά­δες, πα­τέ­ρες, τα παι­διά τους, πνί­γη­καν στη Με­σό­γειο μόνο μέχρι τα μισά του ‘18. Και τα τείχη ορ­θώ­νο­νται ολο­έ­να και ψη­λό­τε­ρα. Τα ίδια που στρου­γκά­ρουν τους μέσα και στέλ­νουν στον υγρό τάφο τους έξω.

Η αν­θρω­πό­τη­τα οπι­σθο­δρο­μεί ολο­τα­χώς. Είναι φα­νε­ρό πως έτσι δεν έχει μέλ­λον. Αλλά και η λύση είναι ολο­φά­νε­ρη. Οι λαοί όμως, έμα­θαν να μην βλέ­πουν, να μην ακούν, πει­θή­νια να γεύ­ο­νται τη δυ­στυ­χία τους και να με­τρά­νε νε­κρούς. Από πείνα, από βόμ­βες, από πνιγ­μό. Όμως κα­νείς δεν θα μπο­ρέ­σει σ’ αυτήν την θα­νά­σι­μη απα­ρίθ­μη­ση να με­τρή­σει τον εαυ­τόν του. Κά­ποιος άλλος θα το πρά­ξει κι ίσως να ‘ναι απ’ τους θύτες του.

 *Στέ­λιος Κα­νά­κης Δι­δά­σκει στην επαγ­γελ­μα­τι­κή εκ­παί­δευ­ση και πα­ράλ­λη­λα δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στο χώρο του βι­βλί­ου. Έχει γρά­ψει, υπό μορφή ημε­ρο­λο­γί­ων τα «Με τη μου­σι­κή του κό­σμου», «Οι μου­σι­κοί του κό­σμου» και «Δώ­δε­κα μήνες συν­θέ­τες». Επί­σης το «Ιερές Βλα­κεί­ες» Εμπει­ρία Εκ­δο­τι­κή 1η και 2η έκ­δο­ση – Εκ­δό­σεις Εντύ­ποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκ­δό­σεις ΚΨΜ.

stelioskanakis@​yahoo.​gr Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕ­ΛΙΟΣ ΚΑ­ΝΑ­ΚΗΣ