ΚΟΡΙΝΘΟΣ-ΑΘΗΝΑ ΜΕΣΩ...ΠΑΤΡΑΣ! ΓΙΑΤΙ, ΠΩΣ, ΠΟΙΟΣ;

Γράφει ο Γιάννης Β. Καραπανάγος

Η ανείπωτη εθνική τραγωδία στο Μάτι άφησε εμβρόντητη και συγκλονισμένη την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, προκαλώντας πλήθος εύλογων ερωτημάτων.
Τα ερωτήματα αφορούσαν τη διαχείριση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, λόγω της φωτιάς που ξέσπασε, σε συνδυασμό με την ταχύτητα του ανέμου.
Με το παρόν άρθρο δεν έχω σκοπό να ασκήσω κριτική στις αρμόδιες υπηρεσίες για τη διαχείριση της όλης κατάστασης στο Μάτι. Οι εκατοντάδες, χιλιάδες συζητήσεις, οι συνεντεύξεις και τα άρθρα, με τη διαφορετική οπτική τους γωνία, έχουν ήδη επιχειρήσει να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις, με σκοπό να ρίξουν φως στα αίτια της καταστροφής και κυρίως εάν ο κρατικός μηχανισμός είχε προετοιμαστεί και ήταν σε ετοιμότητα με κατάλληλα και αποτελεσματικά σχέδια, για την αντιμετώπιση αυτών των πρωτοφανών φαινομένων, καθώς και εάν ο συντονισμός των δημοσίων υπηρεσιών ήταν επιτυχημένος. Πειστικές ή μη απαντήσεις έχουν δοθεί από τον κάθε Έλληνα πολίτη και, μετά από τόσες ημέρες, πλέον έχει διαμορφωθεί τεκμηριωμένη εικόνα και άποψη για τα όσα απίστευτα έχουν συμβεί στον τόπο του μαρτυρίου. 

Από την πλευρά μου, τιμώ και σέβομαι την μνήμη των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας και θα αρκεστώ στο να τονίσω τα φωτεινά παραδείγματα αυτοθυσίας πυροσβεστών, αστυνομικών, στρατιωτών, λιμενικών, εθελοντών δασοπυροσβεστών και απλών ανθρώπων που έδωσαν τη δική τους μάχη με τον χρόνο αλλά και την πύρινη λαίλαπα για να σώσουν ανθρώπινες ζωές και να περιορίσουν τις καταστροφές σε σπίτια και αυτοκίνητα. 

Με το παρόν άρθρο, επιθυμώ να προσθέσω και τη δική μου, προσωπική εμπειρία, στη διαχείριση της κατάστασης που είχε προκύψει στην περιοχή μας, λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στην Κινέτα, την ίδια ημέρα και που, στην πολυήμερη κατάσβεσή της, συμμετείχαν και οι δικοί μας ήρωες: οι πυροσβέστες και οι εθελοντές πυροσβέστες του Δήμου μας αλλά και ολόκληρου του Νομού Κορινθίας. 

Το απόγευμα της Δευτέρας, 23ης Ιουλίου 2018, διακόπηκε η κυκλοφορία των οχημάτων, τόσο στη νέα όσο και στην παλαιά εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου και η κυκλοφορία διοχετεύθηκε, μέσω Λουτρακίου, Περαχώρας, Σχίνου, Αλεποχωρίου, Μεγάρων. 

Μάλιστα είδα να διέρχεται, από την Περαχώρα, πομπή αυτοκινήτων, με σειρήνες, που δονούσαν την ατμόσφαιρα και αργότερα πληροφορήθηκα ότι ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Στη διαδρομή αυτή, μέτρα τροχαίας, από το απόγευμα και ώρα 17:00΄, έλαβε το Αστυνομικό Τμήμα Λουτρακίου και συγκεκριμένα μετέβη περιπολικό, με επικεφαλής τον Υποδιοικητή του Τμήματος, Υπαστυνόμο Α΄ Ανδρέα Γεώργαρη και τον Υπαρχιφύλακα Ιωάννη Βασιλείου, στα φανάρια της Μαυρολίμνης, το οποίο και παρέμεινε εκεί μέχρι την 22:00΄ ώρα. 

Ενδιάμεσα δεν υπήρχαν άλλοι αστυνομικοί ή άλλα άτομα, παρά μόνο στην Περαχώρα, ο δημοτικός υπάλληλος κ. Γιάννης Σ. Λογοθέτης, μέσα στο χωριό, διευκόλυνε την κυκλοφορία των οχημάτων, με δική του πρωτοβουλία, όπως ο ίδιος μου είπε.

Την 21:25΄ ώρα της ιδίας ημέρας δέχτηκα τηλεφώνημα από μία τετραμελή φιλική μου οικογένεια, η οποία ερχόταν από Καλαμάτα, με κατεύθυνση προς Αθήνα, για να με ρωτήσει εάν υπάρχει άλλος δρόμος προς Αθήνα, αφού είχε διακοπεί η κυκλοφορία στη νέα και στην παλαιά εθνική οδό. Πρότεινα να συναντηθούμε στο Λουτράκι και να εξετάσουμε το θέμα. 

Πράγματι συναντηθήκαμε και τηλεφωνήσαμε στο Αστυνομικό Τμήμα Λουτρακίου. Επειδή η τηλεφωνική γραμμή (2744063000) ήταν συνεχώς κατειλημμένη, πήγαμε στο Τμήμα, περί ώρα 23:15΄, για να ενημερωθούμε εάν εξακολουθεί η διέλευση των οχημάτων να γίνεται μέσω Σχίνου. 

Στο Τμήμα, μία κυρία, προφανώς αστυνομικός, με πολιτική περιβολή, μας είπε ότι μπορούμε να πάμε στην Αθήνα, μέσω Σχίνου και ότι στο δρόμο υπάρχουν αστυνομικοί που καθοδηγούν τους οδηγούς. 

Βγαίνοντας, από το Τμήμα, συναντήσαμε οδηγούς που ερχόντουσαν για να ρωτήσουν εάν ο δρόμος, μέσω Σχίνου, ήταν ανοιχτός γιατί κάποιος τους είπε ότι έκλεισε. Τους απαντήσαμε πως μόλις ενημερωθήκαμε πως ήταν ανοιχτός και απομακρυνθήκαμε. 

Η φιλική μου οικογένεια, η οποία είχε σοβαρούς λόγους να επιστρέψει στην Αθήνα,  αναχώρησε αμέσως, περί ώρα 23:30΄, με τη δέσμευση να έχει μαζί μου συχνή επικοινωνία. 

Η πληροφορία που μας έδωσε ο άγνωστος οδηγός, πως ο δρόμος, έκλεισε μου προκάλεσε ερωτηματικά και κάλεσα το 100, περί ώρα 23:47΄, για να ρωτήσω σχετικά. Ο εκφωνητής μού απάντησε πως ο δρόμος, μέσω Σχίνου, έκλεισε και πως ο μόνος δρόμος μετάβασης στην Αθήνα ήταν μέσω Πάτρας. 

Αμέσως επικοινώνησα με τη φιλική μου οικογένεια, η οποία μου είπε ότι βρισκόντουσαν καθ΄οδόν, χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς να συναντήσουν κάποιον αστυνομικό ή πυροσβέστη στη διαδρομή που να τους απαγορεύσει να συνεχίσουν. 

Επειδή ήμουν στο Λουτράκι, πήγα στον Ισθμό. Εκεί μια χαώδης εικόνα. Ο κόσμος σοκαρισμένος, από τα γεγονότα, σε κατάσταση απελπισίας και αγωνίας, ανέμενε το πότε θα ανοίξουν οι εθνικοί δρόμοι (άνοιξαν περί ώρα 03:10΄). 

Ρώτησα τους δύο τροχονόμους, που ρύθμιζαν την κυκλοφορία στον Ισθμό, περί ώρα 00:05΄, εάν μπορώ να πάω στην Αθήνα, μέσω Σχίνου. Μου απάντησαν χαρακτηριστικά πως ‘‘ο δρόμος έκλεισε, γιατί η φωτιά πέρασε προς τα κάτω και είναι επικίνδυνο. Ο μόνος δρόμος είναι μέσω Πάτρας’’. 

Η επικοινωνία μου με τη φιλική οικογένεια συνεχίστηκε μέχρι που έφθασε στο Αλεποχώρι και στη συνέχεια στα Μέγαρα, χωρίς να συναντήσουν εμπόδιο, φωτιά, αστυνομικό ή πυροσβέστη. 

Επιπλέον να τονίσω ότι γνωρίζω πως ο δρόμος Λουτρακίου, Περαχώρας, Σχίνου, Αλεποχωρίου χρησιμοποιήθηκε και από άλλο άτομο, την ίδια σχεδόν ώρα, για να μεταβεί στην Αθήνα, χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Ακολούθως αποφάσισα να μεταβώ ο ίδιος μέχρι το Σχίνο για να διαπιστώσω την κατάσταση που επικρατούσε, περί ώρα 00:20΄. Από το Λουτράκι και μέχρι τον Σχίνο δεν συνάντησα κανένα εμπόδιο, παρά μόνο αυτοκίνητα και στις δύο κατευθύνσεις. 

Οπότε προκύπτουν τα εύλογα ερωτήματα:

• Ποιος πρότεινε και ποιος αποφάσισε τη διακοπή της κυκλοφορίας; 
• Με ποια κριτήρια αποφασίστηκε η διακοπή της κυκλοφορίας ώστε, ως εκ του αποτελέσματος, να αποκόψουν την Πελοπόννησο από τη λοιπή Χώρα και να ταλαιπωρηθεί ο κόσμος αφάνταστα, είτε αναμένοντας ώρες στον Ισθμό είτε επιλέγοντας τη διαδρομή μέσω Πάτρας, μεταμεσονύχτιες ώρες, τριπλασιάζοντας τον χρόνο του ταξιδιού και αυξάνοντας τον βαθμό επικινδυνότητας για πρόκληση τροχαίου ατυχήματος; 
• Αφού δόθηκε εντολή για διακοπή της κυκλοφορίας, γιατί δεν ενημερώθηκε το Αστυνομικό Τμήμα Λουτρακίου και γιατί δεν ζητήθηκε η βοήθεια, προς ενημέρωση του κοινού, από τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης; 
• Αφού δόθηκε εντολή για διακοπή της κυκλοφορίας, για το λόγο που μου ανέφερε ο τροχονόμος, γιατί δεν ελήφθησαν τα κατάλληλα μέτρα τροχαίας για την απαγόρευση της κυκλοφορίας, ώστε άνθρωποι που διαμένουν στο Λουτράκι, στην Περαχώρα, στα Πίσια, στο Σχίνο και στους γύρω οικισμούς να μην κινδυνεύσουν, ταξιδεύοντας προς ΑΘήνα;
• Λήφθηκε μέριμνα, λόγω των έκτακτων αναγκών (φωτιές, διακοπή κυκλοφορίας), για μερική ή γενική επιφυλακή εντός του  Νομού Κορινθίας;   

Η παράθεση των παραπάνω γεγονότων καταδεικνύει την πρόχειρη και ανεύθυνη λήψη σοβαρών αποφάσεων για τη διαχείριση πολύ σοβαρών κρίσεων, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του πολίτη, αντί την εκδήλωση ενδιαφέροντος προς αυτόν, με οργανωμένο σχέδιο και επιτυχημένη εφαρμογή του. 

Ενώ θα έπρεπε να ληφθούν όλα τα μέτρα ώστε να διευκολυνθεί ο Έλληνας πολίτης και να νιώσει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες τον σέβονται και του συμπαρίστανται, διευκολύνοντάς τον να φθάσει στην Αθήνα, απεναντίας κάποιος αποφάσισε να διακόψει, θεωρητικά, την κυκλοφορία, μέσω Σχίνου και να τον ταλαιπωρήσει, προτείνοντάς του την μετάβαση στην Αθήνα, μέσω Πάτρας. 

Τυχόν επιχείρημα ότι απέτρεψαν προληπτικά την κίνηση από την παρακαμπτήριο οδό, για την ασφάλεια οδηγών και συνεπιβαινόντων, λόγω κινδύνου εξάπλωσης της πυρκαϊάς των Γερανείων, δεν ευσταθεί, γιατί τότε θα έπρεπε να είχαν μεριμνήσει και για τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων τροχαίας για την απαγόρευση της κυκλοφορίας ώστε να μην τεθούν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, που δεν είχαν ενημέρωση και επιχειρούσαν να χρησιμοποιήσουν τη συγκεκριμένη διαδρομή. 

Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού, που δεν θέλω να αποδεχθώ, ειδικά όσον αφορά Υπηρεσίες της Διεύθυνσης Αστυνομίας Κορινθίας, λόγω γνώσης και εκτίμησης του έργου τους. 

Όμως, θα πρέπει να διευκρινιστεί ποιος πρότεινε και ποιος αποφάσισε τη διακοπή της κυκλοφορίας οχημάτων, προς Αθήνα, μέσω Σχίνου, καθώς και με ποια κριτήρια. Οι πολίτες, που ταλαιπωρήθηκαν, δικαιούνται μιας απαντήσεως, έστω και καθυστερημένα. 

Πάντως, γεγονότα αυτού του είδους, μου προκαλούν έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους αρμόδιους να διαχειριστούν, με υπευθυνότητα και γνώμονα την προστασία μου, στο σύνολό της, σοβαρές καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και ταυτόχρονα μου δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας. 

Ελπίζω και εύχομαι αντίστοιχα ή ανάλογα γεγονότα να μην επαναληφθούν στο μέλλον και πιστεύω πως ήρθε η ώρα ο δρόμος προς Αθήνα, μέσω Λουτρακίου, Περαχώρας, Σχίνου και Αλεποχωρίου να βελτιωθεί, ώστε να είναι σε θέση να φανεί χρήσιμος σε σοβαρές καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. 

Λοιπά συμπεράσματα επαφίενται στην κρίση σας.

ΥΓ. Κάποιοι, τώρα, αναφέρθηκαν και στο τότε άρθρο μου, δικαιώνοντας τις απόψεις μου, για την κατάσταση, που είχε διαμορφωθεί, σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας, στην καλοκαιρινή συναυλία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, στο Ηραίον Περαχώρας, την 29η Αυγούστου 2015.