ΓΙΟΥΛΗ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ
Η Ε.Ε. αναγνωρίζει την αξία της χειροτεχνίας και αρκετά κράτη στηρίζουν προσπάθειες μικρομεσαίων εταιρειών προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το ασημένιο ποδαράκι στηρίζει ένα μπομπέ κρυστάλλινο ποτήρι για κόκκινο κρασί. Τα συνολικά έξι ποτήρια ήταν της γιαγιάς, πέρασαν στη μαμά και τώρα βρίσκονται στο ντουλάπι της κουζίνας μου, απ’ όπου βγαίνουν σπάνια.
Πρόσφατα αποφάσισα να ξεπεράσω τις φοβίες και τους συναισθηματικούς μου ψυχαναγκασμούς και τα ποτήρια τοποθετήθηκαν στο τραπέζι αναμένοντας τους καλεσμένους και ένα... υπέροχο Merlot από το κτήμα Κατσαρού στην Κρανιά Ολύμπου.
Η βραδιά κυλούσε υπέροχα, με γέλια, συζητήσεις για την επικαιρότητα, πειράγματα, μέχρι που μια αδέξια κίνηση έστειλε ένα από τα ποτήρια στο πάτωμα και το έκανε κομμάτια. Όσο το σκέφτομαι, τα αντανακλαστικά μου ήταν εντυπωσιακά. Ξεπέρασα αστραπιαία την αρχική μου παγωμάρα και με εξαιρετικά πειστικό τρόπο και το κλισέ «ε, όχι και να στενοχωρηθούμε για ένα ποτήρι», περάσαμε γρήγορα στο επιδόρπιο.
Την επόμενη μέρα άρχισε η έρευνα. Έπρεπε να βρω τεχνίτη, επιδιορθωτή υαλικών. Έπειτα από αρκετά τηλεφωνήματα και εξαντλητική περιήγηση στο Διαδίκτυο, το μόνο που είχα καταφέρει ήταν δύο γενικές προσκλήσεις: «Ελάτε από δω και βλέπουμε...» μου είπε ένας κύριος στο κέντρο της Αθήνας, το ίδιο άλλος ένας σε συνοικιακό κατάστημα της Καλλιθέας. Πήρα τα... κομμάτια μου και πήγα, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τη δεκαετία του ’80 υπήρχαν ακόμη κάποιες βιοτεχνίες υαλικών στην Ελλάδα, λίγοι τεχνίτες που μπορούσαν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Σήμερα αποτελούν είδος προς εξαφάνιση, αν δεν έχουν ήδη εξαφανιστεί.
H Eυρωπαϊκή Ένωση έχει αναγνωρίσει την αξία της ιδιαιτερότητας αλλά και του heritage (κληρονομιά) branding, που δίνει κίνητρα σε κάποιον να φτιάξει κάτι μοναδικό, και σχεδιάζει πολιτικές προς αυτήν την κατεύθυνση.
Κάποιες χώρες αξιοποιούν την ευκαιρία. Στη Γερμανία, λ.χ., μικρομεσαίες αλλά και μεγαλύτερες επιχειρήσεις επανεπενδύουν στη χειροτεχνία, παράγουν υψηλής ποιότητας προϊόντα και τα μοσχοπουλάνε σε ολόκληρο τον κόσμο. Μία βιοτεχνία φυσητού γυαλιού στην πόλη Βαλντσάσεν της Βαυαρίας, η μοναδική πλέον στη Γερμανία, είναι σήμερα ηγέτις στην αγορά φυσητού γυαλιού διεθνώς. Και φυσικά έχει τη στήριξη του γερμανικού κράτους, όπως και όλες οι εταιρείες που πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (καθορισμένο ποσοστό χειροτεχνίας, αριθμό υπαλλήλων, προδιαγραφές ποιότητας). Τις στηρίζουν τα υπουργεία Οικονομίας και Εξωτερικών, ειδικά ως προς το κομμάτι της επικοινωνίας και της προβολής σε διεθνές επίπεδο.
Δεν είναι εύκολα αυτά τα επαγγέλματα. Δεν προσελκύουν τους νέους και γι’ αυτό η τέχνη χάνεται. Και μαζί της πολλές και προσοδοφόρες ευκαιρίες, σε έναν κόσμο που αναζητεί κάτι διαφορετικό από το made in China.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.