ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

Και είπε ο Χρυσόστομος: "όταν το λιοντάρι βρυχάται,όλα τα άγρια ζώα τα τρέπει σε φυγή. Όταν ο Άγιος ομιλεί, από παντού εκδιώκει τους δαίμονες".

Θα πρέπει να βρούμε ένα βασιλιά, τον βασιλιά του είδους για να προστατευτούμε. Έναν άνθρωπο καθαρό, υπεύθυνο, γαλήνιο, που να μπορέσουμε να τον εμπιστευτούμε.

Εκεί που η λογική επεξεργάζεται και επικρατεί έναντι των συναισθημάτων, εκεί που ο τρόπος γίνεται μέσο επίτευξης, εκεί βρίσκεται το στοιχείο αυτό.

Ο άνθρωπος κλειδί, που θα μας βοηθήσει, αν συναναστραφούμε μαζί του, να γίνουμε καλύτεροι. Να ψάξουμε την ανάταση και την αξιοσύνη. Το κλειδί είναι αυτό που ξεκλειδώνει τις ικανότητές μας, τις δεξιότητες που έχουμε και τα μυστικά μας. Και να είναι τόσο εχέμυθος ώστε να μπορεί να τα κρατά στο είναι του με σεβασμό, δίχως να τα σκορπάει δεξιά και αριστερά και δίχως να τα κακοποιεί. Να μπορούμε να ακουμπήσουμε την λογική μας επάνω του και αυτός να μας μεγαλουργεί σε θαυμαστούς συνανθρώπους του.

Διψάει η ψυχή για μια τέτοια μεταχείριση. Διψάει το είναι για μια λελογισμένη διεργασία που λέγεται αξιοκρατία. Τα νταμάκια του μυαλού επεξεργάζονται τις πληροφορίες και γεμίζουν από αυτές, παράγοντας πράξη. Η πράξη δημιουργεί το συναίσθημα και μας πλημμυρίζει. Τότε, το κλειδί αυτό είναι το κατάλληλο.

Ας κρατήσουμε γύρω μας, μέσα στη ζωή μας τους ανθρώπους εκείνους που είναι αρχηγοί, γεννημένοι αρχηγοί. Που θα μας προστατέψουν στα δύσκολα, που θα μας ανεβάσουν την ψυχολογία όταν θα έχουμε πέσει, που με το παράδειγμά τους θα μας ωθήσουν κι εμάς να πάμε μερικά βήματα παραπέρα από τα στενά περιθώρια που ζούσαμε. Αυτό το είδος είναι δυσεύρετο. Σπανίζει.

Όμως κι εμείς, θα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να φροντίσουμε να αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη του, να μην σκορπάμε τα οφέλη της κοινωνικότητάς μας οπουδήποτε, να ήμαστε συγκεντρωμένοι και ταγμένοι στο έργο μας. 

Οι σειρήνες, που θα ακουστούν τριγύρω μας, είναι είτε για αποπλάνηση είτε για πόλεμο. Προετοιμαζόμαστε και για τα δύο. Η πρακτική μας είναι να φιλτράρουμε κάθε φορά το τι ακούμε και από ποιους το ακούμε. Να φιλτράρουμε τις προθέσεις των συνανθρώπων που συναναστρεφόμαστε.

Το να βρυχηθούμε δεν φοβίζει πάντοτε. Το να σταθούμε εμπράκτως στο πλάι του αδικημένου, του πληγωμένου, του αβοήθητου, είναι πράξη αγάπης. Διώχνουμε το κακό με αυτές τις πράξεις. Και αποκτάμε συνείδηση. Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και η ηθική μας εξευγενίζεται.

Το κλειδάκι μας, ας είναι στη θέση του, μήπως και κάποια φορά χρειαστεί να αμπαρωθούμε. Αν γίνει αυτό θα είναι σίγουρο ότι κάποιος κλέφτης μπήκε στη λογική μας και με τις διφορούμενες τακτικές του μας κατέκτησε.

Τότε είναι που η εμφάνιση του αρχηγού μας είναι θεμελιώδης. 

Τότε είναι που έχουμε ανάγκη την προστασία του. Και ο αρχηγός μας δεν είναι άλλος από το υπόδειγμα που έχουμε εμείς ορίσει να φθάσουμε.Τότε είναι που η καρδιά πράττει να σκληρύνει σαν την πέτρα και να δώσει το τέλος στην συναισθηματική λεηλασία. Η λογική πάντα κερδίζει.

*Πολιτικός Επιστήμων