ΑΠΟ IRAKLIS3
1
Δεν χρωστάω πουθενά
Μονάχα στη θάλασσα
Την τέφρα μου.
2
Παράγγειλε στη μάνα του
Λυτό να τον γεννήσει
Να ψαλιδίσει τις φασκιές
Αυτός δεν έχει ανάγκη.
Η θάλασσα τον ξέβρασε
'Ενα κωφό κοχύλι.
3
Κόρη λυσίκομη θαλασσινή
Μοσχοβολά αλμύρα και
καταλλαγή.
Γονατιστή προσεύχεται μέσα στο Ιερό της.
Κι έτσι μετατοπίζεται
ο επίλογος
στο μυχό του πάνω κόσμου.
4
Και στην κοιλιά της μάνας μας
χτυπάει ο παφλασμός της…
5
Χωνεύονται στο σώμα της
Τα γήινα σώματά μας
Οι άσκοπες πλωτές πορείες μας
Και ανεβάζει στάθμη.
6
Τρέχει, τρέχει ανίκητα
Σαν τους ερωτευμένους.
Πλόες χαράζουν το γλαυκό
χορταστικό της σώμα.
Αρχόντισσα
Που πλάθει βάθη αμέτρητα
για να κρυφτεί το φως μας.
7
'Εχει κι η θάλασσα ψυχή
που θέλει να τη σώσει.
'Εχει και υποστατικό
να παίρνει τις πνοές της
Κι όποτε θέλει κουπαστή
αρπάζει μια να τεντωθεί.
8
Πρόσωπα ονειρόληπτα
Που έχουν γονατίσει
Και προσκυνούν τη θάλασσα
Που τελειωμό δεν έχει…
9
Δεν ξεδιψάει η θάλασσα
'Οσο και να μας πίνει
'Εχει ένα στόμα μέσα της
που κατοικούν ελπίδες.
Αντώνης Μπουντούρης
Πηγή: https://atexnos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.