Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΟΥ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ!

Επιμέλεια: Αθανασία Καραπανάγου

Γράφει η Γεώρα

Μεγαλώνεις και γίνεσαι ένας υπέροχος εσωτερικά άνθρωπος! Ένας άνθρωπος που είμαι περήφανη να λέω πως είσαι ο μικρός μου αδελφός! Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Οι αναμνήσεις είναι χιλιάδες. Όμορφες αναμνήσεις, γεμάτες χαμόγελα, ευτυχία, παιχνίδι, σκανταλιές. Αναμνήσεις γεμάτες αγάπη αλλά και δάκρυα.
Γιατί ναι, υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές, που δεν ήταν τόσο όμορφες, που κάτι δεν πήγε καλά και μας έριξε, όμως εσύ ήσουν εκεί για να μου συμπαρασταθείς, να με παρηγορήσεις, να μου πεις πως όλα θα πάνε καλά και εγώ εκεί για σένα για να κάνω το ίδιο όταν εσύ ήσουν συντετριμμένος. Έχουμε και αναμνήσεις γεμάτες συγκίνηση και υπερηφάνεια για τα κατορθώματά σου! Αναμνήσεις γεμάτες ζωή!

Αν και δύο χρόνια μικρότερος, είσαι αρκετά ώριμος. Βλέπεις την ζωή από μία διαφορετική οπτική γωνία. Κυνηγάς τα όνειρά σου με πείσμα. Πολλές φορές είσαι παράδειγμα για μένα. Θετικές σκέψεις και μία φράση σου “Απλά τόλμα και ας πονέσεις, τόλμα και ζήσε!” την έχω στο μυαλό μου από εσένα.

Εγώ, λοιπόν, έχω εσένα, τον μικρούλη. Ναι, μπορεί εγώ να είμαι η μεγάλη, μπορεί να με περνάς δύο κεφάλια στο ύψος πλέον, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Για μένα πάντα θα είσαι ο μικρός μου αδελφός, το άτομο εκείνο που θα προστατεύω, που θα προσέχω, που θα επιδιώκω να μην σε στεναχωρήσει κανένας, όσα χρόνια και αν περάσουν!

Όσοι έχετε αδέλφια θα με καταλάβετε. Είναι μια σχέση μοναδική, που δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη. Τα αδέλφια μας είναι ο ψυχολόγος μας, ο φίλος μας, ο συνένοχος μας σε όλα! Είναι ο συνοδοιπόρος στη ζωή μας!

Ωστόσο όλοι είμαστε διαφορετικοί. Έχουμε τα υπέρ και κατά μας. Τις παραξενιές μας, τα στραβά μας. Έχουμε όμως και τα προτερήματά μας, τα ταλέντα μας και μια αγάπη κρυμμένη μέσα μας! Έτσι είναι και τα αδέλφια, διαφορετικές και ιδιαίτερες προσωπικότητες. Κανένα δεν μοιάζει με τον άλλο! Αυτό, λοιπόν, μπορεί να οδηγεί κάποιες φορές σε μικροσυγκρούσεις! Ωστόσο αυτές οι μικροδιαμάχες δεν είναι αρκετές, ώστε να χωρίσουν δύο αδέλφια και να τα κάνουν να ξεχάσουν ό,τι έχουν περάσει μαζί!

Τα αδέλφια είναι ένα δώρο για την ζωή μας. Ο άνθρωπος εκείνος, που θα καταλάβει αμέσως αν δεν είσαι καλά πίσω από το χαμόγελό σου. Είναι ο άνθρωπος, που θα προσπαθήσει να σε κάνει να γελάσεις πάσει θυσία. Που θα έρθει με την μερέντα και δύο κουτάλια της σούπας στο χέρι και θα σου πει “Είμαι εδώ, πες μου τι έγινε, σε ακούω!” και ας έχει χιλιάδες δουλειές και υποχρεώσεις να τρέχουν από πίσω του. Δεν τον νοιάζει όμως, γιατί αυτές μπορούν να περιμένουν, ο αδελφός ή η αδελφή του όμως δεν μπορεί να μπει σε γραμμή αναμονής! Είναι πάντα προτεραιότητα!

Γι’ αυτό λοιπόν να τα αγαπάτε τα αδέλφια σας και να τους το λέτε, όσες διαφωνίες και αν έχετε. Να μην αφήσετε ποτέ κανέναν και καμία να σας χωρίσει. Να μην αφήσετε αγκάθι να ανθίσει ανάμεσα σας. Να είστε δεμένοι και πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον. Ό,τι και αν έχει γίνει, να μην περάσει μέρα που δεν θα πείτε καλημέρα και καληνύχτα. Να μην περάσει μέρα, που να μην πάρετε τηλέφωνο να δείτε τι κάνει. Και αν είστε μαλωμένοι, να πάτε και να μιλήσετε, να λύσετε τις διαφορές σας και να δείτε τι σας ενώνει. Μια ολόκληρη ζωή με αναμνήσεις!

Αυτό το κείμενο είναι για σένα, αδελφέ μου, σήμερα! Λένε πως όταν γράφεις για κάποιον, μένει αναλλοίωτος στο χρόνο, χαράζεται σε αυτόν! Και εγώ αυτό ήθελα! Στον μελλοντικό φωτογράφο. Στον άνθρωπο εκείνον, που με πείσμα παλεύει για να υλοποιήσει τα όνειρά του. Συνέχισε να δημιουργείς την ζωή που εσύ θέλεις! Συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου και μην αλλάξεις ποτέ!

Στον μικρό μου αδελφό, με αγάπη!

Πηγή: http://www.loveletters.gr/