Μαρία Χαρίτου
Συγγραφέας Μαριάνθη
ΤΙ ΖΗΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ
Λίγο να σκεφθείς άνθρωπε τι ζητάς; ποιά τα θέλω σου σε αυτή την ζωή;
Σε αυτό τον κόσμο; Γιατί φοβάσαι μην απορριφθείς; Σε τί αντιστέκεσαι;
Στο πνεύμα του κόσμου αυτού φοβάσαι να μην θεωρηθείς ξεχασμένος, μειωμένος;
Στα πλαίσια του κόσμου αυτού, φοβάσαι να μην βγείς εκτός του δρόμου της ζωής;
Γίνεται να είσαι δοσμένος σε αυτόν που απορρίπτει οτιδήποτε σε οδηγεί στην ολοκλήρωσή σου;
Οποιονδήποτε σε βοηθά ωθώντας σε, σε αυτή τη Θεία και Μεγάλη αλλαγή;
Στην αφύπνισή σου; Στο κέρδος της ψυχής σου;
Ξέφυγε από δρόμους και διαδρομές που συμβατές είναι μόνο με ότι τις διαπραγματεύεται,
Θέλοντας να αναδειχθεί ως σημαντικός, σπουδαίος, άξιος σε αυτούς.
Όποιον ζητά να ξεχωρίσει προβάλλοντας το εγώ του και τις επιθυμίες του
γύρω από αυτή την πρόσκαιρη ζωή.
Την εικόνα που δίνει αξία στις όποιες προϋποθέσεις του και μόνο...
Το ενδιαφέρον στρέφεται προς τα εκεί.
Μέσα στο πνεύμα του εαυτού του και μέσα στο συμφέρον του
ο κατώτερος νους εργάζεται δυστυχώς αδιάκοπα.
Σκέψη που πρέπει να διεκπεραιώσει πάση θυσία στον ερχομό του στη ζωή και στις όποιες επιθυμίες του.
Να φθάσει ψηλά και να αντέξει, σε παλάτια να κατοικήσει με όποιο κόστος και αν καταθέσει.
Γήινους φραγμούς δεν θέτει αν αυτό από μόνο του δεν σταματήσει, αν δεν κατρακυλήσει.
Στο μάταιο κόσμο αυτό που ζήτησε να προσκυνήσει.
Στη μάταιη ζωή που αγάπησε, που στοχοποίησε
μέσα από τα μικρά του μέτρα μεγάλα σχέδια έθεσε χωρίς να υπολογίσει...
Την μοίρα την άδικη καταράστηκε αν απέτυχε να πραγματοποιήσει
αυτά που ο δόλιος εαυτός του υπαγόρευσε να δημιουργήσει.
Κλαις άνθρωπε, γιατί; σε απέρριψε η ζωή;
Σε απέτρεψε από τα ιδεώδη του μικρού και ασήμαντου εαυτού σου;
Από τις εφευρέσεις που αιχμαλώτισαν ανθρώπινες καρδιές
στην εξουσία μιας μονότονης και άχρωμης ζωής
Που φέρνει κέρδη μόνο σε αυτούς που αφομοίωσαν τα δικά της φθηνά και ακατέργαστα στοιχεία;
Ζεις άνθρωπε, γιατί; Για ποιόν σκοπό νομίζεις ότι είσαι εκεί και διακρίνεις μόνο χαμηλά
μέσα στο είδος των ανθρώπων, Μικρές αξίες μηδαμινές
που στόχο έχουν να προσανατολίζουν τον μικρό και ασήμαντο εαυτό
στη λησμονιά του, μακριά από τις Ουράνιες, έξω του χώρου τούτου
αξίες και αισθήσεις χαροποιές.
Έξω από αυτό που άφησες πίσω σου να περιμένει, σε μια γωνιά του ψυχικού σου προορισμού
κλεισμένο μέσα σε χώρο αναμνήσεων, παρακαταθήκης ιερής που ξέχασες ότι υπάρχει...
Εσύ που αισθάνθηκες το "άγγιγμα του Φυλακά σου"
λίγο πριν βγεις από τη μήτρα της μητέρας σου
Στον κόσμο αυτό τον υλικό και από φθηνό υλικό δομημένο
Έχοντας παρηγοριά μόνο μέσα στο υποσυνείδητό σου, ότι κάπου υπάρχει η ζωή
Κάπου υπάρχει η χαρά, μα πως να την κατακτήσεις;
Σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται όλος ο καημός σου μιας ζωής...
Όλοι οι στόχοι σου ενώνονται σε έναν! Μέσα στον ασήμαντό σου εαυτό
Μια σπίθα μια ιδέα σαν την καταπακτή που έκλεισε η μνήμη σου σιωπά
Μα η καρδιά βαθιά γνωρίζει και σαλεύει
Στην πρόχειρη αυτή ανάσα που ζητά η ίδια σου η ψυχή
Πάλι για να κεντρίσει στα γιατί,
Μια ενέργεια μια ελπίδα, μια νότα με χροιά διαφορετική.
Στους όμορφους φθόγγους μιας μουσικής που είναι καλά κρυμμένη
Κάπου μακριά, κάπου κοντά...
Ίσως βαθιά στα φύλλα της καρδιάς, μοιάζει να σε περιμένει.
Άξιζε η ζωή που σε απέρριψε;
Άξιζε τόσο μια θέση της που δεν σε κέρδισε;
Άξιζε τόσο μια αγάπη που σε ξέχασε;
Άξιζε η ώρα που σε πρόδωσε;
Ή μήπως ζει η καρδιά ακόμα και ζητά παρ' ότι πόνεσε πολύ
Φωνάζει και αναζητά την "ξεχασμένη όψη" να ανακτήσει
Να κερδίσει μέσα από τις αποτυχίες μιας ζωής,
Την Απόλυτη Θέση που δικαιωματικά της ανήκει!
Ζεις και απορρίπτεσαι, ψυχή που περπατάς σε άνυδρους τόπους
Για σένα που εκτιμάς άλλο είδος διαφορετικό, μα αφησέ το
θάρθει να σε συναντήσει όταν είσαι έτοιμη ψυχή...
Όταν θα καταλάβεις ότι το βάρος αυτό της πρόσκαιρης ζωής
πρέπει αλλού να το αφήσεις και τότε θα ξεκουραστείς
Θα αναπνεύσεις βαθιά και θα ζητήσεις μόνο αυτό:
«δικαίωση»... τότε θα την συναντήσεις.
Τότε θα καταλάβεις οριστικά ότι πρέπει απλά "Αλλού" να ακουμπήσεις...
Αιώνια Πηγή και ατελείωτη, σπιθίτσα μικρή που μέσα σου ανάβει
Γίνεται φλόγα σε μια στιγμή, σε ένα λεπτό και τότε θα σου αποκαλύψει.
Αυτή την άλλη σου πλευρά, τον άλλο σου εαυτό
που απαρνήθηκες ζητώντας να δικαιωθείς
Σε μια ζωή που δεν σε δικαιώνει όσο την κυνηγάς
Όσο την προσκαλείς, εκείνη σε απορρίπτει.
Τι ζητάς μέσα σε αυτή; Άφησέ την και φύγε από κοντά της
Αλλού είναι ο στόχος και ο προορισμός, αλλού τα κέρδη και η θέση σου.
Άνθρωπε αδιανόητα μικρέ που εκτιμάς τα ψεύτικα και σου αξίζουν τα Αληθινά!
Ωραία ζωή...
Πηγή: https://www.marianthiangel.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.