Όλες αυτές τις μέρες βλέπω πολλές αλλαγές γύρω μου, μέσα μου. Είναι άραγε που θέλω να αλλάξω κι όλα αλλάζουν ή όντως όλα αλλάζουν κι εγώ απλά τα παρακολουθώ; Σας μπέρδεψα; Να, θα σας εξηγήσω.
Βλέπω την ζωή σαν ένα παζλ. Οι καταστάσεις που έζησα, ζω, οι ανθρωποι που γνώρισα, γνωρίζω, όλα όσα ασχολήθηκα και ασχολούμαι και ο τόπος που βρίσκομαι όταν το ορίζω. Νιώθω ότι εγώ επιλέγω όλα τα παραπάνω. Σωστά; σωστά…
Όχι φίλοι, δεν τα επιλέγω. Επιλέγω την απόφαση να τα ακολουθήσω ή να μην τα ακολουθήσω. Κάτι με ωθεί κι εγώ επιλέγω ή όχι σύμφωνα με το πόσο συντονισμένη είμαι με τις επιθυμίες μου αλλά και τα μαθήματα που θέλω να πάρω. Σα να επιλέγω μια σχολή να φοιτήσω. Μόνο που αυτή η σχολή δεν έχει τέλος. Εχει απλά διαφορετικά επίπεδα. Αλλοτε είμαι η δασκάλα, άλλοτε η μαθήτρια, κάποιες φορές απλά ακροατής στην αίθουσα. Κάποτε διδάσκω, γιατί μάλλον έχω μάθει από τα (π)λάθη μου, αλλες φορές μαθαίνω από τους δασκάλους μου κι αλλοτε παρατηρώ τους αλλους να παθαίνουν, να μαθαίνουν ή όχι.
Παζλ η ζωή μου. Και η ζωή σου. Δεν ξεφεύγεις. Και η ζωή έχει γυρίσματα. Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν. Όταν έρθει η στιγμή, αν έχεις προετοιμαστεί, αν έχεις πίστη, η ευκαιρία για μάθημα πάντα χτυπάει την πόρτα. Λένε ο δάσκαλος είναι πάντα εκεί οταν ο μαθητής είναι έτοιμος. Και ισχύει. Αρκεί να είσαι συντονισμένος. Η ζωή μια προσπάθεια είναι, να γίνεις το καλύτερο που μπορείς. Σίγουρα δεν έχεις πάντα την διάκριση, σίγουρα αποσυντονίζεσαι, απογοητεύεσαι, κουράζεσαι, αγανακτείς. Όμως γύρνα πίσω στο μηδέν σου. Και ξανακάντο το ταξίδι. Πάλι από την αρχή. Γιατί αξίζει. Ακουσα κάτι ωραίο σήμερα: πώς ξεχωρίζει ο σκλάβος από τον ελεύθερο; Ο σκλάβος έχει συνέχεια στο μυαλό του τον φόβο του θανάτου.
Προχώρα και μην φοβάσαι τίποτα. Ό,τι φοβάσαι έρχεται σε ταχύτητα φωτός. Ό,τι σκέφτεσαι γίνεται πράξη. Και η πράξη συναίσθημα. Ετσι και το συναίσθημα ασθένεια. Εμείς αρρωσταίνουμε τον εαυτό μας, εμείς μπορούμε να τον θεραπεύσουμε. Πριν να είναι αργά. Ο Γκάντι έλεγε: «Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο».
Μικρές καθημερινές αλλαγές κι όλα θ’αλλάξουν γύρω σου. Θα αλλάζουν και θ’αλλάξεις κι εσύ. Κι όσο θα αλλάζεις τόσο θα αλλάζουν κι εκείνα. Κι όταν λέω αλλαγή εννοώ αλλαγή της έννοιας που δίνουμε στα πράγματα. Ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάω. Για τις στιγμές που δεν αισθάνεσαι καλά, που όλα σου φταίνε, που τα βάζεις με όλους και κρύβεσαι. Κυριάρχησε ενάντια στον εαυτό που θέλει να κυριαρχήσει.
Όταν θέλουμε ισότητα για όλους έξω από μας δεν είναι δυνατό να επιτρέπουμε να υπάρχει μέσα μας αφεντικό. Όλοι οι εαυτοί μαζί και κανένας μόνος του. Μην μου πεις δεν ήξερες πώς έχεις πολλούς εαυτούς. Παρατήρησέ τους. Αλλος στο σπίτι, άλλος στη δουλειά, άλλος στους φίλους, αλλος εκεί, αλλος αλλού, κανένας πουθενά όταν είσαι μόνος σου. Γιατί σε κείνες τις στιγμές που είσαι μόνος, είναι που είσαι εσύ, ο αληθινός. Και ο Εσύ, έχει ειρήνη όταν όλοι οι εαυτοί δεν πολεμάνε πια μέσα σου. Συμφωνούν… Φτιάξε λοιπόν ειρήνη, σταμάτα τον πόλεμο.
Πηγή: http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.