.
Του Καθ. Πέτρου Π. Γρουμπού, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Μέλος του International Hellenic Association
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) σήμερα αναζητά μια νέα ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης που αποσκοπεί στην καθιέρωση μιας ισορροπημένης προσέγγισης για την αντιμετώπιση τόσο της τακτικής όσο και της παράτυπης μετανάστευσης που βασίζεται στην αλληλεγγύη, η οποία πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο για την ΕΕ. Θέλει να αναπτύξει μια νέα προσέγγιση για την καλύτερη διαχείριση όλων των πτυχών της μετανάστευσης.
Στόχος της είναι:• να καταπολεμήσει την παράνομη μετανάστευση και το “εμπόριο” μεταναστών, • να σώσει ζωές και • να εξασφαλίσει τα εξωτερικά της σύνορα, προσελκύοντας ταυτόχρονα ταλέντο και δεξιότητες.
Το υπό εξέταση πρόβλημα είναι περίπλοκο όχι όμως άλυτο αν υπάρξει πολιτική βούληση. Επιβάλλεται όμως η άμεση αντιμετώπισή του αφού το πρόβλημα αυτό έχει μετατραπεί σε απειλή για το μέλλον της ΕΕ.
Αγαπητοί μου:
ΕΔΩ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
Ο κόσμος το 1994 με τη Διεθνή Διάσκεψη για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη (ICPD) και ο ΟΗΕ (1995,2000,2011,2013 και 2015)κατέληξε σε διάφορες διακηρύξεις και συμφωνίες για τη διεθνή μετανάστευση τόσο για τις εντός όσο και μεταξύ των λιγότερο ανεπτυγμένων και των πιο ανεπτυγμένων περιοχών. Παρόλα αυτά, σε έναν όλο και περισσότερο διασυνδεδεμένο και αλληλεξαρτώμενο κόσμο, με βελτιωμένα μέσα μεταφοράς και επικοινωνίας και έντονες πολεμικές συγκρούσεις η διεθνής μετανάστευση αυξάνεται όχι μόνο στο μέγεθος αλλά και στο πεδίο εφαρμογής, στην πολυπλοκότητα και στον αντίκτυπο. Το χειρότερο απ’ όλα υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τη λαθρομετανάστευση και το εμπόριο (ακόμη και των αθώων παιδικών) ψυχών.
Είναι πλέον σαφές ότι πρέπει να υιοθετηθεί μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ. Το κοινοβούλιο της ΕΕ και οι ηγέτες της ΕΕ και τα κράτη μέλη, πρέπει να εξετάσουν σοβαρά αυτήν εδώ την πρόταση.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ χρειάζονται ανθρώπινη τεχνογνωσία-πόρους («εργαζόμενοι») για διάφορους λόγους.
Από την άλλη πλευρά, άνθρωποι από όλον τον πλανήτη επιθυμούν να μεταναστεύσουν σε μια νέα χώρα και μακριά από τη δική τους, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Οι χώρες της ΕΕ που έχουν ανάγκη για κάλυψη θέσεων εργασίας ανακοινώνουν πόσα και το είδος εμπειρογνωμοσύνης ή/και εργάτες που θέλουν να έχουν οι μετανάστες. Στέλνουν την ανακοίνωση και την περιγραφή «εργασίας» στη χώρα που έχουν αντίστοιχα προξενεία σε όλοντον πλανήτη. Με αυτόν τον τρόπο, οι χώρες της ΕΕ θα προσελκύσουν τα καλύτερα και πιο καταρτισμένα άτομα που θα φέρουν στη χώρα τους. Από την άλλη πλευρά, οι πιθανοί μετανάστες υποβάλλουν αίτηση στο Προξενείο και εάν επιλεγούν από την αντίστοιχη χώρα, παίρνουν τις οικογένειες των και τα υπάρχοντά τους και μεταβαίνουν στην επιλεγμένη χώρα, ως νόμιμοι μετανάστες με όλα τα δικαιώματα που τους αξίζουν. Οι διαδικασίες είναι γνωστές – δείτε εάν απαιτείται βελτίωση. Αυτό κάνουν όλες οι πολιτισμένες χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Αγγλία, Σουηδία, Ρωσία, κ.α.)
Βέβαια, με όλες τις νέες προηγμένες τεχνολογίες πληροφορικής, αυτές οι πληροφορίες μπορούν να προσεγγιστούν από οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να μεταναστεύσει σε χώρα της ΕΕ. Μπορούν ακόμη να κάνουν αίτηση και ηλεκτρονικά. Δεν χρειάζεται να μετακινηθούν στην Τουρκία ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Βόρειας Αφρικής και στη συνέχεια να προσπαθήσουν να εισέλθουν στην ΕΕ με παράνομο τρόπο, προσποιούμενοι ότι είναι «πρόσφυγες» και μάλιστα παράνομοι.
ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Άσυλο θα παρέχεται μόνο σε εκείνους που δικαιούνται βάσει του Διεθνούς νομικού πλαισίου που ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης. Όσον αφορά τους πρόσφυγες που σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία, όλοι θα μπορούσαν να λάβουν προσωρινό άσυλο για 1-2 χρόνια. Όσοι επιθυμούν να μεταναστεύσουν στην ΕΕ ή σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο (π.χ. ΗΠΑ, Καναδάς, Αγγλία, Ρωσία, Αυστραλία, Η Νότια Αμερική, η Μέση Ανατολή, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία κ.λπ.) θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μια παρόμοια διαδικασία που αναπτύχθει πιο πάνω: θα ισχύουν τα ίδια για τα σχετικά ξένα προξενεία στην Τουρκία. Υπό τον όρο ότι η Τουρκία θα πάψει να προσελκύει με διάφορους τρόπους μετανάστες – π.χ. με φθηνά αεροπορικά εισιτήρια – που αφού τους εκμεταλλευτεί ως φθηνό εργατικό δυναμικό τους μετατρέπει στη συνέχεια ως εργαλείο πίεσης προς την Ελλάδα και την Ε.Ε. (Σημείωση: λόγω του μεγάλου αριθμού προσφύγων στην Τουρκία, οι χώρες της ΕΕ πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο αύξησης του αριθμού των προξενικών τους γραφείων στις διάφορες πόλεις της Τουρκίας). Η ΕΕ θα βοηθούσε τους πρόσφυγες στην Τουρκία για δύο χρόνια με τη διαχείριση και την επίβλεψη αυτής της διαδικασίας. Μια παρόμοια διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί για όλους τους παράνομους πρόσφυγες στην Ελλάδα, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες. Τέλος, αυτή η νέα μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να σταματήσει, αμέσως, κάθε παράνομη μετανάστευση. Επίσης, καμία χρηματοδότηση από την ΕΕ δεν πρέπει να παρέχεται σε καμία ΜΚΟ. Η πολιτεία τους, έχει δείξει ότι πέρα από την αδιαφάνεια διαχείρισης των πόρων, την κακοδιαχείριση, πολλές ΜΚΟ συνεργάζονται με κυκλώματα δουλεμπόρων – διακινητές μεταναστών.
ΑΝΑΓΚΗ ΣΑΦΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Άρα, ηγέτες και πολίτες της ΕΕ, το θέμα είναι πολύ απλό. Χρειαζόμαστε ένα ΞΕΚΑΘΑΡΟ νομικό πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής. Ξεκάθαρο, σημαίνει πρωτίστως ασφαλείς διακρίσεις μεταξύ πρόσφυγα, μετανάστη, λαθρομετανάστη και εισβολέα. . Διεθνές νομικό πλαίσιο υπάρχει, αλλά φαίνεται ότι στην ΕΕ δεν έχουμε καταλάβει (μάλλον δεν θέλουμε να καταλάβουμε) ούτε τα βασικά της Συνθήκης της Γενεύης. Ας δούμε μήπως χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις, ιδίως μετά τις γνωστές καταστρατηγήσεις. Όσον αφορά τη συμφωνία του Μαρακές,του 2019: κατ’ αρχάς δεν την αποδέχονται πολλά κράτη μέλη της ΕΕ: (Ουγγαρία, Πολωνία, Ιταλία, Αυστρία, Σλοβενία, Τσεχία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Κροατία). Στον ΟΗΕ δεν ψηφίστηκε και από πολλά κράτη όπως: ΗΠΑ, Ρωσία, Αγγλία, Ισραήλ, Ελβετία, Αυστραλία, Βραζιλία κ.α. Το Σύμφωνο του Μαρακές ενθαρρύνει σαφώς την παράνομη μετανάστευση. Η Ελλάδα και πολλές άλλες χώρες έχουν το δικαίωμα να μην τηρούν τη Συμφωνία του Μαρακές και να προστατεύουν τα σύνορά τους με οποιοδήποτε κόστος. Ειρήσθω εν παρόδω: πότε το Σύμφωνο του Μαρακές έγινε αντικείμενο συζήτησης στη Βουλή ή αλλιώς: πότε έγινε δημόσια συζήτηση στη χώρα μας γι’ αυτό το σύμφωνο που δεσμεύει τη χώρα και τελικά την κατέστησε μια χωματερή απελπισμένων όπου γης με τεράστιο κόστος και μεγάλη καταπόνηση στις δομές του κράτους (Υγεία, ασφάλεια). Ως πότε τέτοιες αποφάσεις θα επιβάλλονται στον Ελληνικό λαό χωρίς ο ίδιος να έχει ενημερωθεί-ρωτηθεί;
ΣΑΦΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Ως εκ τούτου, η Ε.Ε. οφείλει να έχει μια σαφή και ξεκάθαρη νομοθεσία και πολιτική έναντι των προσφύγων και των μεταναστών. Επιπλέον, υπάρχει κάτι θεμελιώδες: οι πρόσφυγες και οι μετανάστες πρέπει να έρχονται ως φίλοι – και πρέπει να συμπεριφέρονται ως φίλοι.
Οι παράνομοι μετανάστες και οι εισβολείς, από την άλλη πλευρά, έχουν τα αντίθετα χαρακτηριστικά: ΔΕΝ έρχονται ως φίλοι, ούτε συμπεριφέρονται σαν φίλοι. Είναι σαφές ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της σύγχυσης στην οποία καταδικάσατε την Ευρώπη: ότι δεν έχετε διακρίνει φίλους (πρόσφυγες, μετανάστες) από μη φίλους (παράνομους μετανάστες, εισβολείς-εισβολείς). Και αυτοί δεν επιτρέπεται να εγκατασταθούν ποτέ στην ΕΕ.
Κάθε χώρα που δεν συμμορφώνεται με τη νέα ΕΕ μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρές τιμωρίες και κυρώσεις. Αυτό θα ισχύει για όλες τις χώρες και κυρίως για την Τουρκία που δεν μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν παιχνίδια με πρόσφυγες ή να απειλούν και να εκβιάζουν την Ευρώπη.
EΓΚΡΙΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΧΑΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ;
Δεδομένου ότι η συμφωνία του Μαρακές δεν έχει εγκριθεί από πολλές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, τίθεται ένα θεμελιώδες ερώτημα: για μια συμφωνία, η οποία επηρεάζει τη ζωή κάθε πολίτη της ΕΕ και τη ζωή ολόκληρων χωρών, δεν θα έπρεπε να επικυρωθεί από το κοινοβούλιο της ΕΕ και / ή από όλα τα κοινοβούλια κρατών μελών της ΕΕ; Από όσο γνωρίζω, ότι ακόμη και αν κάποιο κοινοβούλιο έχει επικυρώσει τη συμφωνία του Μαρακές, είναι μη δεσμευτική. Επιπλέον, το σύμφωνο δέχεται ολοένα και μεγαλύτερα πυρά από πολλούς σε όλο τον κόσμο.
Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι το κοινοβούλιο της Γερμανίας ψήφισε να υποστηρίξει ένα αμφισβητούμενο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών στο Μαρακές με στόχο την προώθηση της συνεργασίας για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης σε όλον τον κόσμο. Η ψηφοφορία ήταν 372 (από 709 σύνολο) βουλευτές υπέρ της υποστήριξης του συμφώνου, με 153 κατά και 141 αποχές. Ενώ έδωσαν την υποστήριξή τους στην παγκόσμια συνθήκη, οι βουλευτές κάλεσαν την κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι δεν “περιορίζει την εθνική κυριαρχία και το δικαίωμα της Γερμανίας να αποφασίζει η ίδια τη μεταναστευτική της πολιτική”. Επομένως, κάθε χώρα της ΕΕ, έχει το ίδιο δικαίωμα! Μπορεί η Γερμανία να έχει διαφορετική πολιτική; Και φυσικά όχι.
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ
Εάν αυτές οι διαδικασίες δεν δρομολογηθούν σύντομα από την ΕΕ, τότε το ευρωπαϊκό όραμα για την επίτευξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης θα γίνει ένα μακρινό όνειρο, αν και κινδυνεύει να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω τι είπε ο Jean Monnet: «Η συνεργασία των εθνών, όσο σημαντική και αν είναι, δεν λύνει τίποτα. Αυτό που πρέπει να επιτευχθεί είναι να συγχωνευθούν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών λαών και όχι μόνο να διατηρηθεί η ισορροπία αυτών των συμφερόντων». Αυτό το αίτημα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και ζητούμενο ιδίως για τη χώρα μας που βρίσκεται τραυματισμένη από την δεκαετή εφαρμογή μνημονίων.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ
Πηγή: https://professors-phds.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.