Καθώς ο καιρός περνά, καθένας από εμάς ξεφεύγει από τον κόσμο μας και ταξιδεύει σε κόσμους μοναδικούς…
Ο εγωισμός, μας τυφλώνει και τα συναισθήματα μας, φυλακίζονται μέσα μας… έχουμε παγιδευτεί στην ιδέα πως, για να υπάρξει μια σχέση μεταξύ ανθρώπων τα πάντα θα πρέπει να είναι ιδανικά!
Έχουμε σκεφτεί ποτέ, ότι όσα περιμένουμε να έρθουν, ίσως να περιμένουν εσένα να πας;
Οι σκέψεις είναι το μαράζι των ψυχών…
Η ζωή αναζητά θαρραλέους ανθρώπους…
Γι ‘ αυτό, μη φοβάσαι να ζητήσεις συγνώμη από κάποιον που πλήγωσες, μη φοβάσαι να αγκαλιάσεις κάποιον που σου έλειψε, μη φοβάσαι να φωνάξεις δυνατά: «Σ’ Αγαπώ»!…
Μη φοβάσαι να πεις ευχαριστώ, μη ξεχνάς… πες όλα όσα ένιωσες ή σκέφτηκες…
Μη φοβάσαι να δείξεις αδύναμος, μπροστά σε κάποιον που κέρδισε μια μάχη ( αλλά όχι τον πόλεμο)… και βασικά, μη φοβάσαι… να φοβάσαι!!! Ρίσκαρε!!!
Τα πάντα είναι ένα παιχνίδι και εσύ καλείσαι να παίξεις…
Μη φοβάσαι αν τους όρους τους βάζει κάποιος άλλος αντί για σένα…
Ίσως στην επόμενη παρτίδα να μπορείς εσύ να βάλεις τους όρους σου, γιατί νίκησες την προηγούμενη…
Σε ένα παιχνίδι, υπάρχουν πάντα καλοί και κακοί, κερδισμένοι και χαμένοι…
Από τον τρόπο που θα παίξεις… εξαρτάται η πλευρά που θα είσαι!
Να ξέρεις όμως ότι θα είσαι παίκτης και όχι παρατηρητής…!
Διογένης Σινώπης
pestomoukiauto.blogspot.com
Πηγή:https://www.awakengr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.