Ευαγγελισμός – Ελληνισμός *
Μεμιάς ανοίγει ο ουρανός τα σύγνεφα μεριάζουν,οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι, κοιτάζουν.Μια φλόγ’ αστράφτει… ακούονται ψαλμοί και μελωδία…Πετάει έν άστρο… σταματά εμπρός εις τη Μαρία…
Επέρασαν χρόνοι πολλοί… Μια μέρα σαν εκείνηαστράφτει πάλε ο ουρανός… Στην έρμη της την κλίνηλησμονημένη, ολόρφανη, χλωμή κι απελπισμένη,10μια κόρη πάντα τήκεται, στενάζει, αλυσωμένη.Τα σίδερα είναι ατάραγα, σκοτάδι ολόγυρά της.Τα καταφρόνια, η δυστυχιά σέπουν τα κόκαλά της.Τρέμει μεμιάς η φυλακή και διάπλατη η θυρίδαφέγγει κι αφήνει και περνά έν άστρο, μιαν αχτίδα.15Ο Άγγελος εστάθηκε, διπλώνει τα φτερά του…
«Ξύπνα, ταράζου, μη φοβού, χαίρε, Παρθένε, χαίρε.Ο Κύριός μου είναι με σε, Ελλάς, ανάστα, χαίρε».
Οι τοίχοι ευθύς σωριάζονται. Η μαύρ’ η πεθαμένηνιώθει τα πόδια φτερωτά. Στη μέση της δεμένη20χτυπάει η σπάθα φοβερή. Το κάθε πάτημά τηςανοίγει μνήμ’ αχόρταγο. Ρωτά για τα παιδιά της…Κανείς δεν αποκρένεται… Βγαίνει, πετά στα όρη…Λιώνουν τα χιόνια όθε διαβεί, όθε περάσει η Κόρη.
«Ξυπνάτε, εσείς που κοίτεστε, ξυπνάτε όσοι κοιμάστε,25το θάνατο όσοι εγεύτητε, τώρα ζωή χορτάστε».
Οι χρόνοι φεύγουνε, πετούν και πάντα εκείνη η μέραείναι γραμμένο εκεί ψηλά να λάμπει στον αιθέραμ’ όλα τα κάλλη τ’ ουρανού. Στολίζεται όλη η φύσημε χίλια μύρια λούλουδα για να τη χαιρετίσει.30Γιορτάστέ την, γιορτάστέ την! Καθείς ας μεταλάβειαπό τη Χάρη του Θεού. Και σεις, και σεις οι σκλάβοι,όσοι τη δάφνη στην καρδιά να φέρετε φοβάστε,αφορεσμένοι να ’στε!
[1859]
Πηγή: https://www.greek-language.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.