ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ ''ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ'' !

Ναι, ανθρωπάκο, έχεις βάθος μέσα σου μόνο που δεν το ξέρεις. Φοβάσαι θανάσιμα το βάθος της ψυχής σου, γι' αυτό δεν το αισθάνεσαι και δεν το βλέπεις. Γι' αυτό σε πιάνει ίλιγγος όταν κοιτάζεις κάτω και τρικλίζεις σα να΄σαι στο χείλος της αβύσσου. Φοβάσαι πως θα πέσεις και πως θα χάσεις την ''ατομικότητά'' σου αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο. Με την καλύτερη διάθεση να γνωρίσεις τον εαυτό σου φτάνεις πάντα στα ίδια συμπεράσματα: μικρός, απάνθρωπος, ζηλιάρης, λαίμαργος, ύπουλος. Αν δεν ήσουν βαθύς στα τρίσβαθά σου, Ανθρωπάκο, δε θα έγραφα αυτά τα λόγια σε σένα. Το βάθος τούτο μέσα σου αποτελεί το μεγάλο μέλλον σου.

... Άκου. Κρύβεσαι πίσω απ' το μύθο του Ανθρωπάκου γιατί φοβάσαι μήπως παρασυρθείς απ' το ρεύμα της ζωής κι αναγκαστείς να κολυμπήσεις, αν όχι γι' άλλο λόγο, τουλάχιστον για χατίρι των παιδιών σου και των παιδιών τους.
Το πρώτο πράγμα που δεν πρόκειται να κάνεις πια είναι να αισθάνεσαι τον εαυτό σαν Ανθρωπάκο, που δεν έχει δική του γνώμη και που λέει: ''Στο κάτω-κάτω ποιός είμαι εγώ που θα...''. Έχεις γνώμη και στο μέλλον θα το θεωρείς ντροπή να μην την ξέρεις, να μην την εκφράζεις και να μην την υποστηρίζεις.

"Τι θα πει όμως η κοινή γνώμη για τη γνώμη μου. Θα με λιώσουν σα σκουλήκι αν εκφράσω τη γνώμη μου!"
Αυτό που ονομάζεις ''κοινή γνώμη'', Ανθρωπάκο, είναι το σύνολο όλων των γνωμών, όλων των μικρών αντρών και γυναικών. Κάθε μικρός άντρας και κάθε μικρή γυναίκα έχει μια σωστή γνώμη και μια λαθεμένη γνώμη. Τις λαθεμένες γνώμες τις έχουν γιατί φοβούνται τις λαθεμένες γνώμες των άλλων μικρών αντρών και γυναικών. Γι' αυτό και οι σωστές γνώμες δε διατυπώνονται. Παραδείγματος χάριν, δε θα νομίζεις πια ότι ''δεν αξίζεις τίποτα''. Θα γνωρίζεις και θα υποστηρίζεις το γεγονός ότι είσαι ο φορέας της ανθρώπινης κοινωνίας. Μη φεύγεις. Μη φοβάσαι τόσο. Δεν είναι και τόσο τρομερό να είσαι ο φορέας και η βάση της ανθρώπινης κοινωνίας.

... Ρωτάς πότε θα γίνει η ζωή σου όμορφη και ασφαλής, Ανθρωπάκο.
Η απάντηση είναι άγνωστη για τον τρόπο σκέψης σου.
Η ζωή σου θα γίνει ωραία και ασφαλής όταν η Ζωντάνια σημαίνει για σένα περισσότερα απ' τη σιγουριά... η Αγάπη περισσότερα απ' το χρήμα... η Ελευθερία σου περισσότερα απ' τη γραμμή του κόμματος ή την κοινή γνώμη... όταν οι σκέψεις σου είναι σε αρμονία, και όχι σε διάσταση, με τα αισθήματά σου... όταν οι δάσκαλοι των παιδιών σου πληρώνονται καλύτερα απ' τους πολιτικούς... όταν θα έχεις μεγαλύτερη εκτίμηση για τον έρωτα μεταξύ άντρα και γυναίκας παρά για την άδεια γάμου... όταν θ' ανυψώνεσαι πνευματικά ακούγοντας την αλήθεια και θα νιώθεις τρόμο για τις τυπικότητες...

 

Θέλεις και ζητάς οδηγίες και συμβουλές, Ανθρωπάκο. Χιλιάδες χρόνια τώρα σου δίνουν οδηγίες και συμβουλές, καλές και κακές. Δε φταίνε οι κακές συμβουλές που είσαι ακόμα στην αθλιότητα, μα η μικρότητά σου. Θα μπορούσα να σου δώσω καλές συμβουλές, μα τέτοιος που είσαι και με τον τρόπο που σκέφτεσαι, δεν είσαι σε θέση να τις βάλεις σε εφαρμογή για το καλό όλων...

Είσαι σπουδαίος, Ανθρωπάκο, όταν δεν είσαι μικρός και μικροπρεπής. Η σπουδαιότητά σου, Ανθρωπάκο, είναι η μόνη ελπίδα που απέμεινε. Είσαι μεγάλος όταν κάνεις τη δουλειά σου με Αγάπη, όταν ευτυχείς ασχολούμενος με τη χαρακτική, το κτίσιμο, τη ζωγραφική, τη σπορά, όταν αντλείς ευχαρίστηση απ' το γαλάζιο ουρανό, απ' το ελάφι, απ' τη δροσιά, απ' τη μουσική και το χορό, απ' το μεγάλωμα των παιδιών σου, κι απ' το όμορφο σώμα της γυναίκας σου ή του άντρα σου... Είσαι μεγάλη, σαν μητέρα, όταν νανουρίζεις το νεογέννητο μωρό σου, όταν, με δάκρυα στα μάτια, ελπίζεις με όλη σου την καρδιά στη μελλοντική του ευτυχία, όταν κάθε ώρα και στιγμή δημιουργείς μέσα του το μέλλον του.
Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία. Να περάσεις τη ζωή σου με υγεία και ευτυχία. Ακολούθησε τη φωνή της καρδιάς σου, ακόμα κι αν σε οδηγεί έξω απ' το μονοπάτι των άτολμων ψυχών. Να μη γίνεσαι σκληρός και να μην πικραίνεσαι, όταν η ζωή καμιά φορά σε βασανίζει.