«Τι είναι η ποίηση;» της Γιώτας Ιωακειμίδου
Ένα ινδιάνικο ρητό λέει: «ποίηση είναι όταν δυο λέξεις συναντιούνται για πρώτη φορά». Η ποίηση έκανε την εμφάνιση της πολύ νωρίτερα από τον πεζό λόγο, γεγονός που καταδεικνύει την ανθρώπινη ανάγκη να εκφραστεί ποιητικά.
Πολλοί ποιητές προσπάθησαν να δώσουν τον ορισμό της ποίησης, Έλληνες και ξένοι. Ποίηση είναι η ανάσα, η ευτυχία. «Τα ποιήματα ανασαίνουν ζωντανά και το καθαρό τους νόημα/καθρεφτίζει παντού μια φανταστική ευτυχία»,λέει ο Τ. Σινόπουλος. Όποιος ασχολείται με την ποίηση μπορεί να χάνει πολλά, αλλά κερδίζει το όνειρο, ένα αστέρι, «Κι η ποίηση; ένα παιχνίδι/που τα χάνεις όλα/για να κερδίσεις ίσως ένα αστέρι» κατά τον Τ..Λειβαδίτη. Ο Ο. Ελύτης θεωρεί ότι η ποίηση σε κάνει να υπερβείς τα όριά σου, σε κάνει να ονειρεύεσαι , να απογειώνεσαι σαν άνθρωπος. Λέει λοιπόν «Αυτό είναι στο βάθος η ποίηση, η τέχνη να οδηγείσαι και να φτάνεις προς αυτό που σε υπερβαίνει να γίνεσαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο, ακόμα κι όταν ουρανός δεν υπάρχει»
Έχει τις ρίζες της στην ανάγκη μας να αναπνεύσουμε, να βγάλουμε τη φωτιά που έχουμε μέσα μας ή όπως το λέει ο Μ. Αναγνωστάκης : «Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας. Δεν την έχουν ανάγκη οι ποιητές, αλλά όσοι την διαβάζουν, πράγμα ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό, κατά τον Πλάτωνα.
Σε ανυψώνει, σε αίρει, ξεχνάς τα επίγεια, την φθαρτή ύλη: «Η ποίηση αρχίζει εκεί όπου αρχίζει να ηττάται ο θάνατος », σύμφωνα με τον Οδ . Ελύτη.
Κλείνω με τον Ν. Καρούζο: Και ποτέ στ’ αλήθεια δε μάθαμε τι είναι τα ποιήματα/ είναι σπαράγματα, είναι ομοιώματα/φενάκη/φρεναπάτη/ φρενάρισμα ίσως/ταραχώδη κύματα/είν’ εκδορές/,απλά γδαρσίματα, είναι σκαψίματα/είναι ιώδιο; Είναι φάρμακα; Είναι γάζες, επίδεσμοι;/Πολλά τα βαλσαμώνουν ως μηνύματα/ εγώ τα λέω ενθύμια φρίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.