ΕΡΩΤΙΚΗ ΖΗΛΙΑ...!

Περίπτωση 1. Όταν έχουμε χαμηλή αυτό-πεποίθηση είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι σε δύο πράγματα. Το ένα είναι να βλέπουμε παντού απειλές επειδή αισθανόμαστε τον εαυτό μας ιδιαίτερα ευάλωτο.
Θέμα αναλογίας μεγεθών δηλαδή. Όσο πιο ασθενικά αισθανόμαστε τον εαυτό μας τόσο πιο ευπρόσβλητη γίνεται η σχέση μας.

Δεν έχει σημασία τι υπάρχει εκεί έξω, δεν έχει σημασία ούτε τι γίνεται με μας (αν είμαστε μοντέλα ή κουασιμόδοι), σημασία έχει το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, γιατί βλέπετε εμείς κατασκευάζουμε την πραγματικότητά μας.

Το άλλο που συμβαίνει όταν έχουμε χαμηλή αυτό-εκτίμηση είναι να αυτό- μαστιγωνόμαστε, να πλέκουμε σενάρια αυτό-τιμωρίας, εγκατάλειψης. Είναι σαν να λέμε ότι αφού αισθανόμαστε τον εαυτό μας χαμηλά, έτσι πρέπει να μας αισθάνεται και ο σύντροφός μας και επομένως περιμένουμε το κακό… Μέσα σε αυτό το ηττο-παθητικό σενάριο αντιλαμβανόμαστε διαστρεβλωμένα τον αντίζηλο ως έχων όλα αυτά που νομίζουμε ότι μας λείπουν. Π.χ αν μια γυναίκα δεν τα πάει καλά με την ηλικία της φοβάται και ζηλεύει ότι ο σύντροφός της θα μπλέξει με μικρούλα.

Σε αυτή την περίπτωση, αν έχουμε κιόλας ανακαλύψει ότι κάνοντας σκηνές ζηλοτυπίας ασκούμε εξουσία ή έλεγχο στη σχέση ακόμη χειρότερα. Μέσα στην ανασφάλειά μας έχουμε απλώσει ένα σάβανο μόνιμης κακής διάθεσης και καταχνιάς όπου ο άλλος γίνεται αποδέκτης αυτής της διάθεσης, μπαίνει στο παιχνίδι καχυποψίας και αρχίζει να ψάχνεται και να φοβάται ότι κάτι θα γίνει και δεν θα μπορεί να μας καθησυχάσει. Αυτό επιβραβεύει τις ανούσιες συμπεριφορές μας οι οποίες εδραιώνουν περισσότερο και βαθύτερα. Βέβαια, νομίζουμε ότι έτσι ασκούμε εξουσία και ότι έχουμε τον έλεγχο, γιατί στην ουσία αυτό που κάνουμε είναι να ωθούμε τον άλλον έξω από έναν ασφυχτικό κλοιό. Αργά ή γρήγορα θα φύγει.

Περίπτωση 2. Η ζήλια δεν είναι παρά προβολή. Δηλαδή, θα θέλαμε οι ίδιοι να "απατήσουμε" τον σύντροφό μας, και επειδή στην παρούσα φάση είτε δεν γίνεται ή δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να το συνειδητοποιήσει, το προβάλλουμε όλο αυτό στον άλλο και ζηλεύουμε. Για αυτό λένε ότι αυτοί που ζηλεύουν πολύ είναι και αυτοί που πιο πιθανά θα έκαναν τα ίδια και χειρότερα.

Αγγελική Αρβανιτοπούλου

Clinical Psychology MS

Ηarvard edx

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

ΠΗΓΗ