ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ;

 Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου 

Τραγούδι: ''Τους έχω βαρεθεί''-Μαρία Δημητριάδη

Που οδηγούμαστε; Σαν Έθνος, σαν Χώρα, σαν Λαός, σαν άτομα; Ένα καίριο ερώτημα πηγάζει, σήμερα, από το ευρύ πεδίο των διεργασιών και των εξελίξεων στα θέματα που κυριαρχούν στην ελληνική και διεθνή επικαιρότητα.

Όπως η αποδέσμευση της Ελλάδος από τη μέγκενη της Τρόικα, η προκλητική στάση της Τουρκίας έναντι της Κύπρου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, το αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για προκήρυξη πρόωρων εκλογών, με αφορμή την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και η τρέχουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Στην σκηνή της εξωτερικής πολιτικής επικρατεί η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από την Τουρκία. Μια πάγια τακτική της γείτονος Χώρας η οποία, εδώ και σαράντα χρόνια, ειδικά μετά την de facto διχοτόμηση της Κύπρου, επικαλείται ελληνοτουρκικές διαφορές που τις εστιάζει στα χωρικά ύδατα, τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στο Αιγαίο, καθώς και στον εθνικό εναέριο χώρο.

Την ίδια ώρα πυκνώνουν οι δηλώσεις πολιτικών και στρατιωτικών της Τουρκίας που προετοιμάζουν το έδαφος για θερμό επεισόδιο, ενώ ένα ακόμη καυτό ερώτημα τίθεται για την απάντηση της Ελλάδος σε περίπτωση που οι Τούρκοι στείλουν το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» στο Καστελόριζο ή σε οποιοδήποτε άλλο νησί μας, καίτοι αυτό, προς το παρόν, κινείται εντός της κυπριακής Ανεξάρτητης Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Η Ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει, με τη διπλωματία, μέσω στρατηγικών κινήσεων, όπως η προσέγγιση της Αιγύπτου και του Ισραήλ, σωστές επιλογές για ν΄αποκλιμακώσει την ένταση, αποκτώντας συμμάχους, ενώ η στήριξη, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι σήμερα, δεν είναι η ενδεδειγμένη. Οι διαπραγματεύσεις προοιωνίζονται σκληρές. Άραγε, τι μέλλει γενέσθαι; Το αύριο θα δείξει...!

Στο εσωτερικό μέτωπο το «success story» είναι μια άλλη ιστορία. Το τέλος της αβέβαιο, ρευστό και απρόβλεπτο. Η Χώρα μας πιόνι στη διεθνή σκακιέρα, με τους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού να μας μετακινούν, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Δεμένοι στο άρμα των ξένων οίκων αξιολόγησης, για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και υποταγμένοι, πλήρως, στη βούληση των όποιων επενδυτών, ατενίζουμε, στο βάθος του ορίζοντα, την πολυπόθητη ανάπτυξη, με συγκεχυμένη μορφή. Μια πράξη μαγική, άπιαστο όνειρο θερινής νυκτός, όσο η ατμομηχανή της ανάπτυξης δεν παίρνει μπροστά. 

 

Η Ελληνική κυβέρνηση δέχεται αφόρητες πιέσεις από τις περιβόητες αγορές, που δεν εμπιστεύονται ακόμη τη Χώρα μας, κατευθυνόμενες από τα διεθνή κέντρα οικονομικών αποφάσεων, τους τοκογλύφους-δανειστές μας και λοιπούς εταίρους για την επόμενη μέρα του μνημονίου. Η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ επιθυμεί ν΄ απεγκλωβιστεί από το σφιχταγκάλιασμα των επιτηρητών της ελληνικής οικονομίας και ν΄απαλλαγεί εντελώς από τα δεσμά του μνημονίου, αλλά οι προθέσεις των ξένων είναι η συνεχής επιτήρηση του δημοσιονομικού μας προγράμματος, με ταυτόχρονη εκμετάλλευση των αστάθμητων παραγόντων που επηρεάζουν τα εθνικά μας θέματα. Επιπλέον γνωρίζουν ότι η μείωση των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα έχει επιφέρει αλλαγές στο συσχετισμό των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδος και Τουρκίας. Οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα προοιωνίζονται σκληρές. 

Άραγε, τι μέλλει γενέσθαι; Το αύριο θα δείξει…!

Ο ελληνικός λαός τελεί υπό πλήρη αμηχανία και μερική αδιαφορία. Εγκλωβισμένος στα προβλήματα της καθημερινότητάς του και στο πως θ΄ανταπεξέλθει στις πολλαπλές φορολογικές του υποχρεώσεις, δεν αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξωτερική επιθετική πολιτική της Τουρκίας, αλλά αγωνιά για το εάν εφαρμοστεί το μέτρο των 100 δόσεων για οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς και για τα ‘‘κόκκινα’’ δάνεια, επειδή η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε στο θέμα αυτό, μετά από παρέμβαση των επιτηρητών μας.

Πολύ δε περισσότερο αδιαφορεί για το εάν η συγκυβέρνηση κατορθώσει να συγκεντρώσει 180 Βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, επειδή διαπιστώνει πως όλα γίνονται για να μην χάσουν τα προνόμια τους οι Βουλευτές του κυβερνητικού στρατοπέδου ή κάποιοι από τους περιβόητους ανεξάρτητους, που άγονται και φέρονται, χωρίς αξιοπρέπεια και συνέπεια λόγων και πράξεων, αφού όλες οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα.

Τελικά το τοπίο, σε Ελλάδα και εξωτερικό, για μία ακόμη φορά θολό και ομιχλώδες! ΄Ανεμος αισιοδοξίας δεν φυσά για να το ξεδιαλύνει. Η κατάσταση, στην οποία έχουμε περιέλθει, ζοφερή. Οι Έλληνες έχουν πλέον απενεργοποιηθεί εξαιτίας των συσσωρευμένων προβλημάτων. Ζουν, κινούνται και αναπνέουν χωρίς δυναμική, χωρίς εθνική υπερηφάνεια και ανεξαρτησία, με μόνο το άγχος της επιβίωσης.

Άραγε, τι μέλλει γενέσθαι; Το αύριο θα δείξει…!