ΤΟ ΝΟΙΑΞΙΜΟ...!

 

Το ωραίο με το πραγματικό ενδιαφέρον, "Το νοιάξιμο" -ή όπως αλλιώς θέλεις πες το- είναι, ότι κάθε τόσο ανακαλύπτεις ένα νέο ορισμό του!
Κι ας μην έχει όνομα…ή ας έχει και δεν το ξέρεις ή το ξέρεις και δεν το προσδιορίζεις!

• Eίναι αυτό που σε κάνει να του μιλάς ανοιχτά για όλα, ότι σε απασχολούν. Kαι αν, και κάτι ακόμα αν κρατάς για τον εαυτό σου, αυτός να έχει τον τρόπο να το καταλάβει και να στο βγάλει– είτε σωπαίνοντας είτε να περιμένει και μετά βάζοντάς σου τις φωνές να σε ρωτήσει: «Τι έχεις; Μίλα! Σε νιώθω! Σκας! »

• Eίναι αυτή η υπόσχεση στον εαυτό σου, ότι δεν θα του κρύψεις ποτέ κάτι!

• Eίναι που ποτέ δεν κάνεις «πολιτική » μαζί του (λες αυτό που σου έρχεται όπως το νιώθεις εκείνη τη στιγμή). Κι αν δεν το πεις καλά ή αν δεν το πεις όπως το περιμένει και αν ενοχληθεί ή σου θυμώσει, όλα θα είναι καλά την επομένη φορά που θα ανταμώσετε!

• Είναι ότι δέχεσαι τις επιλογές του, εμπιστεύεσαι κι αποδέχεσαι την κριτική του. Είναι αυτό που σαν διαφωνείτε κάθετα, καθόσαστε και το συζητάτε…ακόμα κι αν τελικά… “σκοτωθείτε” επιμένοντας σιωπηρά ο καθένας στην άποψη του.

• Είναι να σε υποστηρίζει όταν δεν βλέπεις κάτι καθαρά, με το να καθίσει ιδιαιτέρως και να στο εξηγήσει..Θα στο πει μια φορά και μετά….“κόψε το λαιμό σου ” και… αποτραβιέται…

 

Κι όταν πια κάποια στιγμή καταλάβεις και είσαι έτοιμη «να τον κόψεις», έχει βάλει στην γκιλοτίνα τον δικό του και εσύ τον τραβάς πίσω για να σωθείτε και οι δυο! (Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία της αυθεντικότητάς του).

• Είναι ότι έχει τη ζωή και στον χρόνο του και κάποιους άλλους ανθρώπους –πέρα από σένα- και αυτό σου αρέσει-γιατί τον θες δυνατό και αυτό προϋποθέτει πολλούς γύρω του!!! Έτσι, με τη σειρά τους αυτοί που τον αγαπάνε ποτέ δεν θα ενοχληθούν από τη δική σας σχέση.

• Είναι ότι ακόμα κι όταν πνίγεται ασχολείται με ότι σε απασχολεί (κι ας μη στο λέει) κι ας σου διαθέσει λίγο μονάχα χρόνο από τον ελάχιστο ελεύθερό του….

• Είναι ότι ξεκινώντας μια νέα δουλειά, στο είπε πρώιμα, γιατί εμπιστεύεται το ένστικτό σου ή για το καλό, για το γούρι. Είναι ότι μοιράστηκε μαζί σου τις πρώτες του αγωνίες γι' αυτήν και τη χαρά του μαζί σου, όταν την κέρδισε και την ξεκίνησε!

• Είναι που όταν έρχεται και τα δικά σου του «λες» και «κλαις» (καμιά φορά), αυτός έχει πάντα κάτι να σου πει. Και ακόμα κι αν δεν έχει, στο τέλος βρίσκεται η άκρη, επειδή ακριβώς βρήκες κάποιον να σε ακούσει (και αυτό είχες ανάγκη). Κάποιον να σε ακούσει!

• Είναι που σου τηλεφωνεί ή σου στέλνει μήνυμα, ή περιμένει το δικό σου, σ΄έχει όπως λέμε "στο νου του" κάπου εκεί ανάμεσα στις υποχρεώσεις του. Δεν σε ξεχνά, γιατί απλά δεν είσαι υποχρέωση, είσαι νοιάξιμο.

• Είναι που πάντα θυμάται όσα κατά καιρούς είχατε σιωπηρά υποσχεθεί (άσχετα αν δεν το δείχνει/εις) και εσύ ποτέ δεν ξεχνάς ότι του χρωστάς, γιατί αυτοί που νοιάζονται, δεν κρατάνε λογαριασμούς και δεφτέρια.

Πηγή