Γράφει ο Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου
Είπε ο τέως πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα δεν απειλούν το ευρώ διότι το σύστημα της ευρωζώνης είναι πλέον θωρακισμένο.
«Το ευρώ ανήκει στα δύο σημαντικότερα νομίσματα στον κόσμο, είναι ένα σταθερό νόμισμα» υπογράμμισε ο Πορτογάλος πολιτικός σε συνέντευξή του γερμανική εφημερίδα (Die Welt) και συμπλήρωσε:
«Θωρακίσαμε την νομισματική ένωση, δείξαμε υπευθυνότητα και αλληλεγγύη, διαθέτουμε κοινή εποπτεία των τραπεζών και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Επί πλέον χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, που ήταν εστίες μεγάλων ανησυχιών, χάρη στις τεράστιες προσπάθειες και τις θυσίες, βγήκαν ενισχυμένες από την κρίση. Κι αυτό έκανε ολόκληρη την ευρωζώνη πιο ανθεκτική».
Είναι ενδιαφέρον ότι ο άνθρωπος που διετέλεσε επικεφαλής της Κομισιόν επί 10 χρόνια δεν έκανε αναφορά στην Ελλάδα. Όταν ασκούσε τα τα καθήκοντά του με κάθε ευκαιρία μιλούσε για την πρόοδο που έβλεπε να σημειώνεται στη χώρα μας και υπογράμμιζε στερεότυπα ότι η πρέπει να συνεχιστεί η πορεία που ακολουθείται.
Σήμερα, όμως, χωρίς επίσημη ιδιότητα, υιοθετεί διαφορετική ρητορική η οποία -σημειωτέον- ταυτίζεται με τη γενική γραμμή που υιοθετούν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και κυρίως οι Γερμανοί. Προ ημερών ήταν πηγές του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που έλεγαν ότι εάν χρειαστεί η Γερμανία έχει σχέδια για να περιορίσει τις συνέπειες από πιθανό πρόβλημα με την Ελλάδα.
Η αυτοπεποίθηση όσων υιοθετούν αυτήν την άποψη πηγάζει από το γεγονός ότι πλέον η ευρωζώνη διαθέτει μηχανισμούς που δεν είχε στην αρχή της κρίσης. Υπάρχει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) ο οποίος διαθέτει κεφάλαια αλλά και αρμοδιότητα για να στηρίξει χώρες με προβλήματα, ενώ και η τραπεζική ένωση υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποτελεί μια πρόσθετη δικλείδα ασφαλείας.
Αρκούν όμως αυτά για να αποτρέψουν τον κίνδυνο διάλυσης του ευρώ σε περίπτωση που μια χώρα αποχωρήσει;
Οι ισχυρές χώρες της ευρωζώνης έχουν κάθε λόγο να διακινούν την άποψη ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον συστημικό κίνδυνο, διότι έτσι αδυνατίζει και η διαπραγματευτική δυνατότητα της Ελλάδας. Άλλωστε με το να την προβάλουν σε κάθε ευκαιρία, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο, στην ουσία θέλουν να δείξουν ότι δεν προτίθενται να υποχωρήσουν σε περίπτωση που μια νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα προβάλει διεκδικήσεις, ότι δεν φοβούνται τις όποιες συνέπειες και είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν τα ρίσκα που συνεπάγεται μια σύγκρουση.
Το γεγονός είναι βέβαια ότι δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος για να μάθουμε εκ των προτέρων εάν η Ελλάδα όντως αποτελεί συστημικό κίνδυνο. Το 2012, όταν ετέθη το θέμα η Γερμανίδα καγκελάριος απέρριψε τις εισηγήσεις για αποπομπή της Ελλάδας, επειδή ακριβώς ουδείς ήταν σε θέση να υπολογίσει τις συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας. Και τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει από τότε, έστω κι αν υπάρχουν καινούριοι θεσμοί. Όλες οι εκτιμήσεις βασίζονται σε εικασίες.
Άλλωστε υπάρχει και άλλη μια παράμετρος: Εν όψει μιας διαπραγμάτευσης, κάθε πλευρά ξεκινά από το ακραίο σημείο. Στην πορεία, όμως, όλοι υποχωρούν.
Το βέβαιο είναι ότι ουδείς, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην ευρωζώνη επιθυμεί να διαπιστώσει στην πράξη κατά πόσον η χώρα μας αποτελεί συστημικό κίνδυνο για το ευρώ.
Ουδείς έχει κίνητρο να οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα, οπότε το πιθανότερο είναι ότι κάθε πλευρά θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί της.
Πηγή: http://www.newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.