Χριστούγεννα! Πρωτοχρονιά! Μέρες χαράς, μέρες γιορτής, μέρες ευχών και προσμονής.
Προσμονής; Ναι, για κάτι μαγικό, κάτι που, λειτουργώντας σαν θαύμα, θα αλλάξει όλα εκείνα που δεν μας αρέσουν, όλα εκείνα που μας πληγώνουν και θέλουμε να πάψουν να υπάρχουν, να εξαφανιστούν από τη ζωή μας.
Παντού στολισμοί, λαμπιόνια, χρυσόσκονη, γούρια, τραγούδια...
Κι όμως μέσα μας υπάρχει σκοτάδι! Ζητάμε ν' ανάψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να φωτίσει και τον εσωτερικό μας κόσμο...Ματαιοδοξία! Τίποτα ουσιαστικό δεν μπορεί να γίνει...Κάθε χρόνο οι ίδιες ευχές για "υγεία, ευτυχία, γαλήνη" κι όμως η κατάθλιψη βρίσκεται σε έξαρση αυτές τις ημέρες, σύμφωνα με τους ερευνητές της ψυχικής υγείας.
Αγωνιούμε να γεμίσουμε το κενό μας με υλικά αγαθά κι όταν δυσκολευόμαστε να το κάνουμε πράξη, κάτω από την πίεση των καιρών, το κενό αυτό μεγαλώνει και μας πονάει ακόμα πιο πολύ. Ματαιοπονούμε σε έναν φαύλο κύκλο δυστυχίας...
Κι όμως είναι τόσο απλό να βρει κάποιος την πραγματική μαγεία τούτων των γιορτινών ημερών...Κρύβεται σε μια αγκαλιά, σε έναν καλό λόγο, στα λίγα, στα ελάχιστα, μα στα αληθινά, που γεννιούνται από την καρδιά. Ναι, γιατί μόνο η καρδιά μπορεί να προσφέρει την ευτυχία κι ό,τι από αυτήν πηγάζει είναι ουσιαστικό, μαγικό, λυτρωτικό...
Ας βγάλουμε από το σεντούκι της ψυχής μας ο,τιδήποτε παιδιάστικο έχουμε φυλαγμένο κι ας σταθούμε κάτω από το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη, με ένα ποτήρι γάλα, σαν ανταμοιβή για το δώρο του, όπως τότε που ήμασταν παιδιά. Κι αν δεν είναι ο Άγιος Βασίλης ο αποδέκτης της προσφοράς μας, ας είναι όποιος άλλος έχει αυτή την ανάγκη. Τότε το δώρο που θα πάρουμε θα είναι τεράστιο κι ας μην έχει υλική υπόσταση.
Θα έπρεπε να ανάψουμε το τζάκι μας, την παραμονή των Χριστουγέννων, παραμένοντας πεισματικά ξάγρυπνοι, κρυφοκοιτάζοντας κάτω από τα κλινοσκεπάσματα, να δούμε την Παναγιά μας να ζεσταίνει τα ρούχα του νεογέννητου Θεανθρώπου. Μα κι αν δεν είναι η Παρθένος που θα 'ρθει κοντά μας κι είναι κάποιος συνάνθρωπός μας που έχει χρεία λίγης ανθρώπινης ζεστασιάς, εμείς την ίδια και μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση θα εισπράξουμε.
Ας τραγουδήσουμε τα κάλαντα στις γειτονιές, προσδοκώντας την ανταμοιβή μας σε χρήματα και καλούδια, λαχταρώντας το μεγάλο μπουναμά. Κι αν δεν είναι ευρώ ή γλυκά αυτά που θα γεμίσουν το καλαθάκι μας, αλλά χαμόγελα χαράς και αγάπης, η δική μας απολαβή θα 'ναι πολύ πιο μεγάλη, ανεκτίμητης αξίας.
Αυτό είναι τα Χριστούγεννα! Η χαρά που μπορείς να δώσεις και να πάρεις από τα απλά, τα ταπεινά, τα ελάχιστα...κι όχι από τις άστοχες διασκεδάσεις, τα ακριβά δώρα και τα πλουσιοπάροχα γεύματα. Άλλωστε κι ο Χριστός μας αυτό δεν έκανε; Γεννήθηκε για να μας λυτρώσει και να μας ελευθερώσει από το σκοτάδι της αμαρτίας, σε έναν στάβλο, απλός, ταπεινός, με ελάχιστα...αλλά γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο, πραγματική αγάπη!
Η αγάπη και η χαρά ας φωλιάσει στις καρδιές όλων μας, προσθέτοντας μια νότα ελπίδας στη δύσκολη καθημερινότητα αυτής της εποχής. Η μαγεία των Χριστουγέννων ας αγγίξει όλους μας και ας μας δώσει αυτό το κάτι που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι, ας αναστήσει το ειλικρινές χαμόγελο στα χείλη μας, ας ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές μας, ας μας βοηθήσει να ξαναβρούμε τη χαμένη ανθρωπιά μέσα μας και να αλλάξουμε πορεία, οδεύοντας προς μια καλύτερη προοπτική του εαυτού μας !
*Διευθύντρια 2ου 4/θεσίου Δημοτικού Σχολείου Ζευγολατιού Κορινθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.