Επιμέλεια: Γιάννης Β. Καραπανάγος
μας τιμά η παρουσία όλων σας απόψε και χωρίς να θέλω να σας κουράσω, θα επιχειρήσω μια μικρή ανασκόπηση της πορείας που είχε η Εκπαίδευση στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, για να φτάσω στο Σήμερα.
Θα πάω λίγο πίσω στο χρόνο και θα παρουσιάσω, σε αδρές γραμμές, την κατάσταση από την Επανάσταση και μετά. Άντλησα το υλικό μου από το βιβλίο του κ. Αντώνη Κουκουλά: «Στ΄ αχνάρια του τόπου μου», από το βιβλίο της κ. Βιβής Σέγκα «Στα μονοπάτια του χρόνου», αλλά και από μαρτυρίες άλλων λουτρακιωτών που έχουν ασχοληθεί με τα εκπαιδευτικά θέματα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ατόνησε η ανάπτυξη της ελληνικής παιδείας που είχε ξεκινήσει στα τέλη του 18ου αιώνα, γιατί τον πρώτο λόγο είχε ο Απελευθερωτικός μας Αγώνας. Το πρόβλημα, όμως, της εκπαίδευσης παρέμεινε ένα βασικό ζήτημα που έπρεπε να μελετηθεί και να λυθεί.
v Στο «Νόμο της Επιδαύρου» που ψηφίστηκε το 1823 στο Άστρος Κυνουρίας, από τη Β΄ Εθνοσυνέλευση υπάρχουν δύο άρθρα για την εκπαίδευση. Με το πρώτο ανατίθεται στη Βουλή η εποπτεία της «δημόσιας εκπαίδευσης», ενώ με το δεύτερο ορίζεται ότι η Διοίκηση πρέπει να μεριμνήσει για τη συστηματική οργάνωση της εκπαίδευσης και την εισαγωγή της Αλληλοδιδακτικής Μεθόδου, σε όλη την επικράτεια.
Η πενταμελής επιτροπή, με πρόεδρο τον Άνθιμο Γαζή, που ορίστηκε για να επεξεργαστεί σχέδιο για τη δομή και οργάνωση της παιδείας, κατέληξε στην ίδρυση σχολείων για την κατώτερη, μέση και ανώτερη εκπαίδευση. Λόγω, όμως, των συνθηκών που επικρατούσαν έκρινε ως πλέον επείγουσα την οργάνωση της κατώτερης εκπαίδευσης, όπου οι μαθητές θα διδάσκονταν ανάγνωση γραφή και αριθμητική στα αλληλοδιδακτικά σχολεία, τα οποία έκρινε αναγκαία, ολιγοδάπανα για την Επικράτεια και ανέξοδα για το μαθητή.
v Έτσι, το 1825 λειτουργούσαν περισσότερα από 10 Αλληλοδιδακτικά σχολεία: στο Άργος, το Ναύπλιο, την Αθήνα, τα Μέγαρα, το Μεσολόγγι, τη Σύρο, την Τρίπολη, την Άνδρο και αλλού και 13 Γραμματοδιδασκαλεία
v Στην «Εφημερίδα των Αθηνών», το Μάιο 1825, ανακοινώθηκε ότι στα Μέγαρα ιδρύθηκε αλληλοδιδακτικό σχολείο και ότι συνδρομητές μεταξύ άλλων ήταν η Περαχώρα, τα Μπίσια, το Πράρθι και τα Καλά Νησιά.
Το βάρος για την ίδρυση του σχολείου είχε αναλάβει ο Νικήτας Νικητόπουλος, δάσκαλος από τη Δημητσάνα, δάσκαλος του «Σχολείου του Παρθενώνος» της Φιλομούσου εταιρίας.
Από μαρτυρίες θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι, στο σχολείο των Μεγάρων, φοιτούσαν και μαθητές από το Δήμο Περαχωριτών.
v Το 1835-1838 ο ηγούμενος του μοναστηριού του Πραθριού και ένας ακόμη μοναχός εκτελούσαν χρέη δασκάλων στα Μπίσια και μάλιστα ο Δήμος είχε αναλάβει όλα τα βάρη της εκπαίδευσης και της συντήρησης των διδακτηρίων, αλλά και τα έξοδα των υποτρόφων. Μικρή επιβάρυνση αφορούσε μόνο αυτούς που μπορούσαν να συνεισφέρουν οικονομικά.
v Το 1870 στην Περαχώρα λειτουργούσε σχολείο Αρρένων, ενώ στα Μπίσια και το Κολλατζίκι των Αγίων Θεοδώρων, λειτουργούσαν Γραμματοδιδασκαλεία. Το 1882 λειτούργησε στην Περαχώρα και σχολείο Θηλέων.
v Το 1880 στο Λουτράκι, μετά από αίτηση τού Δημάρχου Θεόδωρου Τρύπου, συστάθηκε το πρώτο τριτάξιο σχολείο Αρρένων, και μετά από 10 χρόνια, το 1890, λειτούργησε Δημοτικό σχολείο Θηλέων.
Συνολικά τη χρονιά αυτή λειτουργούσαν στο Δήμο Περαχωριτών: 6 Δημοτικά σχολεία με 202 αγόρια και μόλις 20 κορίτσια.
v Το 1907-1908 καταργήθηκαν τα σχολεία του Λουτρακίου και το Δημοτικό Κολλατζικίου και οι μαθητές πήγαιναν είτε στην Περαχώρα, είτε στα Ίσθμια. Η Περαχώρα είχε Διτάξιο σχολείο με 100 μαθητές και τα Ίσθμια μονοθέσιο με 77 μαθητές.
Οι διοικητικές μεταβολές, οι αλλαγές στους νόμους που αφορούσαν την εκπ/ση, αλλά και ο αριθμός των μαθητών, διαφοροποιούσαν συχνά τα θέματα της σύστασης, κατάργησης ή της νέας ίδρυσης σχολείων, χωρίς ωστόσο επιπτώσεις σ΄αυτήν καθ΄αυτή την παροχή της εκπαίδευσης στο Δήμο Περαχωριτών. Αυτό που αποτελούσε πρόβλημα για τη Δημοτική αρχή ήταν η στέγαση των διδακτηρίων. Και για μεν την Περαχώρα τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, αφού απέκτησε ιδιόκτητο διδακτήριο, ενώ για το Λουτράκι το θέμα αντιμετωπίστηκε οριστικά, μετά το 1928.
v Η Περαχώρα την ίδια χρονιά (1928) «διά σχετικής πράξεως» παραχώρησε χώρο ιδιοκτησίας της στο Λουτράκι με σκοπό να ανεγερθεί Δημοτικό σχολείο.
Εδώ θέλω να σημειώσω ότι η ίδρυση και ο χαρακτηρισμός Σχολείων Μέσης Εκπ/σης στο Λουτράκι εξαρτήθηκε απολύτως από τον αριθμό των μαθητών και από έρευνες προκύπτουν κενά, στην παροχή συνεχούς παιδείας σ΄ αυτήν τη βαθμίδα.
v Έτσι η λειτουργία του «Ελληνικού Σχολείου» που είχε αρχικά αποφασιστεί, διακόπηκε στις 2 Οκτωβρίου 1929, αφού με νόμο της χρονιάς αυτής καταργήθηκαν 260 ημιγυμνάσια και ελληνικά σχολεία.
Αναφορικά με το πρόβλημα της στέγασης, υπάρχει και μια δεύτερη πράξη του 1932 και αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση για την ανέγερση κτιρίου το οποίο προοριζόταν να στεγάσει το Δημοτικό σχολείο και το Ημιγυμνάσιο Λουτρακίου. Η σχετική πράξη (προεδρικό διάταγμα) η οποία εκδόθηκε στις 27 Αυγούστου 1932 υπογραφόταν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Α. Ζαΐμη και μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η έκταση που απαλλοτριωνόταν ανήκε στους: Γιαννούλη, Μήτρου, Μίχα, Τσιγγάρη, Λέκκα Αρχόντη, Λογοθέτη, Φίλη, Κολλιάκο, Ζερβό και Καρέλλη.
v Το 1933 με νόμο δημιουργήθηκαν τα Τριτάξια Αστικά Σχολεία και των 2 φύλων, αντικαθιστώντας τα καταργούμενα Ημιγυμνάσια και Ανώτερα Παρθεναγωγεία και έτσι το εκπαιδευτήριο Λουτρακίου λειτούργησε ως Αστικό Σχολείο.
v Τη δεκαετία 1950 και μετά λειτουργούσε ως Εξατάξιο Γυμνάσιο και συστεγαζόταν και συλλειτουργούσε με το Δημοτικό σχολείο.
v Αργότερα λειτούργησε ως Παράρτημα Γυμνασίου Κορίνθου.
v Το 1961 με κοινή απόφαση των υπουργείων Παιδείας και Οικονομικών το Γυμνασιακόν παράρτημα μετατρέπεται σε πλήρες και αυτοτελές Γυμνάσιον Οικονομικής Κατεύθυνσης.
v Μετά από λίγα χρόνια, το 1964, θα γίνει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με εμπνευστή τον Ευάγγελο Παπανούτσο, που καθιερώνει το 3χρονο γυμνάσιο και 3χρονο λύκειο.
v Έτσι από το σχολικό έτος 1964 -1965 το Γυμνάσιο Οικονομικής Κατεύθυνσης μετατρέπεται ως εξής: οι τάξεις Α, Β, Γ σε Γυμνάσιον Λουτρακίου και οι τάξεις Δ, Ε, ΣΤ σε Οικονομικόν Λύκειον Λουτρακίου. (ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ)
v Το 1967 επανέρχεται το εξαετές γυμνάσιο που τη χρονιά 1974-1975 αποκτά το δικό του κτίριο, στο Πάρκο Δεξαμενής.
v Το 1976-1977 χωρίζεται πάλι η βαθμίδα της Μέσης εκπ/σης σε 3ετές Γυμνάσιο και 3ετές Λύκειο, που συστεγάζονται.
v Το 1981 μετονομάζεται σε Γενικό Λύκειο Λουτρακίου, ενώ από
v το 1997 – 2006 σε Ενιαίο Λύκειο.
v Από το 2007 επανέρχεται, μέχρι και σήμερα, ο χαρακτηρισμός Γενικό Λύκειο Λουτρακίου.
Σήμερα, στον Καλλικρατικό Δήμο Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγ, Θεοδώρων λειτουργούν:
10 Δημόσια Νηπιαγωγεία.
2 Ιδιωτικά Νηπιαγωγεία.
7 Δημόσια Δημοτικά.
1 Ιδιωτικό Δημοτικό.
4 Δημόσια Γυμνάσια.
3 Ιδιωτικά Γυμνάσια.
2 Δημόσια Γενικά Λύκεια.
3 Ιδιωτικά Γενικά Λύκεια.
1 Δημόσιο Επαγγελματικό Εκπαιδευτήριο Ειδικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. (Ε.Κ)
2 Δημόσια Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια. (ΕΠΑΛ)
1 Δημόσιο Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης. (ΙΕΚ)
Σήμερα όλη η εκπαιδευτική μας κοινότητα, αλλά και όλοι οι συνδημότες μας με ανυπομονησία, προσμονή, αδημονία – δεν ξέρω πώς θα το απέδιδα καλύτερα – στρέφει τα μάτια όταν περνά από το χώρο που παραχωρήθηκε από το Δήμο και χτίζεται το νέο σχολικό συγκρότημα και καμαρώνει τα στάδια της αποπεράτωσης του κτιρίου του Λυκείου – που για πρώτη φορά – θα στεγάσει μόνο αυτό. Ευελπιστούμε με τη νέα σχολική χρονιά να βρισκόμαστε εκεί.
 |
| κα Φανή Δόσχορη |
- Η ομιλία της Υποδιευθύντριας του Λυκείου Λουτρακίου κας Φανής Δόσχορη στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια της λειτουργίας του (1965 - 2015).
- Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2016, Πνευματικό Κέντρο Λουτρακίου
μας τιμά η παρουσία όλων σας απόψε και χωρίς να θέλω να σας κουράσω, θα επιχειρήσω μια μικρή ανασκόπηση της πορείας που είχε η Εκπαίδευση στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, για να φτάσω στο Σήμερα.
Θα πάω λίγο πίσω στο χρόνο και θα παρουσιάσω, σε αδρές γραμμές, την κατάσταση από την Επανάσταση και μετά. Άντλησα το υλικό μου από το βιβλίο του κ. Αντώνη Κουκουλά: «Στ΄ αχνάρια του τόπου μου», από το βιβλίο της κ. Βιβής Σέγκα «Στα μονοπάτια του χρόνου», αλλά και από μαρτυρίες άλλων λουτρακιωτών που έχουν ασχοληθεί με τα εκπαιδευτικά θέματα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ατόνησε η ανάπτυξη της ελληνικής παιδείας που είχε ξεκινήσει στα τέλη του 18ου αιώνα, γιατί τον πρώτο λόγο είχε ο Απελευθερωτικός μας Αγώνας. Το πρόβλημα, όμως, της εκπαίδευσης παρέμεινε ένα βασικό ζήτημα που έπρεπε να μελετηθεί και να λυθεί.
v Στο «Νόμο της Επιδαύρου» που ψηφίστηκε το 1823 στο Άστρος Κυνουρίας, από τη Β΄ Εθνοσυνέλευση υπάρχουν δύο άρθρα για την εκπαίδευση. Με το πρώτο ανατίθεται στη Βουλή η εποπτεία της «δημόσιας εκπαίδευσης», ενώ με το δεύτερο ορίζεται ότι η Διοίκηση πρέπει να μεριμνήσει για τη συστηματική οργάνωση της εκπαίδευσης και την εισαγωγή της Αλληλοδιδακτικής Μεθόδου, σε όλη την επικράτεια.
Η πενταμελής επιτροπή, με πρόεδρο τον Άνθιμο Γαζή, που ορίστηκε για να επεξεργαστεί σχέδιο για τη δομή και οργάνωση της παιδείας, κατέληξε στην ίδρυση σχολείων για την κατώτερη, μέση και ανώτερη εκπαίδευση. Λόγω, όμως, των συνθηκών που επικρατούσαν έκρινε ως πλέον επείγουσα την οργάνωση της κατώτερης εκπαίδευσης, όπου οι μαθητές θα διδάσκονταν ανάγνωση γραφή και αριθμητική στα αλληλοδιδακτικά σχολεία, τα οποία έκρινε αναγκαία, ολιγοδάπανα για την Επικράτεια και ανέξοδα για το μαθητή.
v Έτσι, το 1825 λειτουργούσαν περισσότερα από 10 Αλληλοδιδακτικά σχολεία: στο Άργος, το Ναύπλιο, την Αθήνα, τα Μέγαρα, το Μεσολόγγι, τη Σύρο, την Τρίπολη, την Άνδρο και αλλού και 13 Γραμματοδιδασκαλεία
v Στην «Εφημερίδα των Αθηνών», το Μάιο 1825, ανακοινώθηκε ότι στα Μέγαρα ιδρύθηκε αλληλοδιδακτικό σχολείο και ότι συνδρομητές μεταξύ άλλων ήταν η Περαχώρα, τα Μπίσια, το Πράρθι και τα Καλά Νησιά.
Το βάρος για την ίδρυση του σχολείου είχε αναλάβει ο Νικήτας Νικητόπουλος, δάσκαλος από τη Δημητσάνα, δάσκαλος του «Σχολείου του Παρθενώνος» της Φιλομούσου εταιρίας.
Από μαρτυρίες θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι, στο σχολείο των Μεγάρων, φοιτούσαν και μαθητές από το Δήμο Περαχωριτών.
v Το 1835-1838 ο ηγούμενος του μοναστηριού του Πραθριού και ένας ακόμη μοναχός εκτελούσαν χρέη δασκάλων στα Μπίσια και μάλιστα ο Δήμος είχε αναλάβει όλα τα βάρη της εκπαίδευσης και της συντήρησης των διδακτηρίων, αλλά και τα έξοδα των υποτρόφων. Μικρή επιβάρυνση αφορούσε μόνο αυτούς που μπορούσαν να συνεισφέρουν οικονομικά.
v Το 1870 στην Περαχώρα λειτουργούσε σχολείο Αρρένων, ενώ στα Μπίσια και το Κολλατζίκι των Αγίων Θεοδώρων, λειτουργούσαν Γραμματοδιδασκαλεία. Το 1882 λειτούργησε στην Περαχώρα και σχολείο Θηλέων.
v Το 1880 στο Λουτράκι, μετά από αίτηση τού Δημάρχου Θεόδωρου Τρύπου, συστάθηκε το πρώτο τριτάξιο σχολείο Αρρένων, και μετά από 10 χρόνια, το 1890, λειτούργησε Δημοτικό σχολείο Θηλέων.
Συνολικά τη χρονιά αυτή λειτουργούσαν στο Δήμο Περαχωριτών: 6 Δημοτικά σχολεία με 202 αγόρια και μόλις 20 κορίτσια.
v Το 1907-1908 καταργήθηκαν τα σχολεία του Λουτρακίου και το Δημοτικό Κολλατζικίου και οι μαθητές πήγαιναν είτε στην Περαχώρα, είτε στα Ίσθμια. Η Περαχώρα είχε Διτάξιο σχολείο με 100 μαθητές και τα Ίσθμια μονοθέσιο με 77 μαθητές.
Οι διοικητικές μεταβολές, οι αλλαγές στους νόμους που αφορούσαν την εκπ/ση, αλλά και ο αριθμός των μαθητών, διαφοροποιούσαν συχνά τα θέματα της σύστασης, κατάργησης ή της νέας ίδρυσης σχολείων, χωρίς ωστόσο επιπτώσεις σ΄αυτήν καθ΄αυτή την παροχή της εκπαίδευσης στο Δήμο Περαχωριτών. Αυτό που αποτελούσε πρόβλημα για τη Δημοτική αρχή ήταν η στέγαση των διδακτηρίων. Και για μεν την Περαχώρα τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, αφού απέκτησε ιδιόκτητο διδακτήριο, ενώ για το Λουτράκι το θέμα αντιμετωπίστηκε οριστικά, μετά το 1928.
v Η Περαχώρα την ίδια χρονιά (1928) «διά σχετικής πράξεως» παραχώρησε χώρο ιδιοκτησίας της στο Λουτράκι με σκοπό να ανεγερθεί Δημοτικό σχολείο.
Εδώ θέλω να σημειώσω ότι η ίδρυση και ο χαρακτηρισμός Σχολείων Μέσης Εκπ/σης στο Λουτράκι εξαρτήθηκε απολύτως από τον αριθμό των μαθητών και από έρευνες προκύπτουν κενά, στην παροχή συνεχούς παιδείας σ΄ αυτήν τη βαθμίδα.
v Έτσι η λειτουργία του «Ελληνικού Σχολείου» που είχε αρχικά αποφασιστεί, διακόπηκε στις 2 Οκτωβρίου 1929, αφού με νόμο της χρονιάς αυτής καταργήθηκαν 260 ημιγυμνάσια και ελληνικά σχολεία.
Αναφορικά με το πρόβλημα της στέγασης, υπάρχει και μια δεύτερη πράξη του 1932 και αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση για την ανέγερση κτιρίου το οποίο προοριζόταν να στεγάσει το Δημοτικό σχολείο και το Ημιγυμνάσιο Λουτρακίου. Η σχετική πράξη (προεδρικό διάταγμα) η οποία εκδόθηκε στις 27 Αυγούστου 1932 υπογραφόταν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Α. Ζαΐμη και μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η έκταση που απαλλοτριωνόταν ανήκε στους: Γιαννούλη, Μήτρου, Μίχα, Τσιγγάρη, Λέκκα Αρχόντη, Λογοθέτη, Φίλη, Κολλιάκο, Ζερβό και Καρέλλη.
v Το 1933 με νόμο δημιουργήθηκαν τα Τριτάξια Αστικά Σχολεία και των 2 φύλων, αντικαθιστώντας τα καταργούμενα Ημιγυμνάσια και Ανώτερα Παρθεναγωγεία και έτσι το εκπαιδευτήριο Λουτρακίου λειτούργησε ως Αστικό Σχολείο.
v Τη δεκαετία 1950 και μετά λειτουργούσε ως Εξατάξιο Γυμνάσιο και συστεγαζόταν και συλλειτουργούσε με το Δημοτικό σχολείο.
v Αργότερα λειτούργησε ως Παράρτημα Γυμνασίου Κορίνθου.
v Το 1961 με κοινή απόφαση των υπουργείων Παιδείας και Οικονομικών το Γυμνασιακόν παράρτημα μετατρέπεται σε πλήρες και αυτοτελές Γυμνάσιον Οικονομικής Κατεύθυνσης.
v Μετά από λίγα χρόνια, το 1964, θα γίνει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με εμπνευστή τον Ευάγγελο Παπανούτσο, που καθιερώνει το 3χρονο γυμνάσιο και 3χρονο λύκειο.
v Έτσι από το σχολικό έτος 1964 -1965 το Γυμνάσιο Οικονομικής Κατεύθυνσης μετατρέπεται ως εξής: οι τάξεις Α, Β, Γ σε Γυμνάσιον Λουτρακίου και οι τάξεις Δ, Ε, ΣΤ σε Οικονομικόν Λύκειον Λουτρακίου. (ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ)
v Το 1967 επανέρχεται το εξαετές γυμνάσιο που τη χρονιά 1974-1975 αποκτά το δικό του κτίριο, στο Πάρκο Δεξαμενής.
v Το 1976-1977 χωρίζεται πάλι η βαθμίδα της Μέσης εκπ/σης σε 3ετές Γυμνάσιο και 3ετές Λύκειο, που συστεγάζονται.
v Το 1981 μετονομάζεται σε Γενικό Λύκειο Λουτρακίου, ενώ από
v το 1997 – 2006 σε Ενιαίο Λύκειο.
v Από το 2007 επανέρχεται, μέχρι και σήμερα, ο χαρακτηρισμός Γενικό Λύκειο Λουτρακίου.
Σήμερα, στον Καλλικρατικό Δήμο Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγ, Θεοδώρων λειτουργούν:
10 Δημόσια Νηπιαγωγεία.
2 Ιδιωτικά Νηπιαγωγεία.
7 Δημόσια Δημοτικά.
1 Ιδιωτικό Δημοτικό.
4 Δημόσια Γυμνάσια.
3 Ιδιωτικά Γυμνάσια.
2 Δημόσια Γενικά Λύκεια.
3 Ιδιωτικά Γενικά Λύκεια.
1 Δημόσιο Επαγγελματικό Εκπαιδευτήριο Ειδικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. (Ε.Κ)
2 Δημόσια Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια. (ΕΠΑΛ)
1 Δημόσιο Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης. (ΙΕΚ)
Σήμερα όλη η εκπαιδευτική μας κοινότητα, αλλά και όλοι οι συνδημότες μας με ανυπομονησία, προσμονή, αδημονία – δεν ξέρω πώς θα το απέδιδα καλύτερα – στρέφει τα μάτια όταν περνά από το χώρο που παραχωρήθηκε από το Δήμο και χτίζεται το νέο σχολικό συγκρότημα και καμαρώνει τα στάδια της αποπεράτωσης του κτιρίου του Λυκείου – που για πρώτη φορά – θα στεγάσει μόνο αυτό. Ευελπιστούμε με τη νέα σχολική χρονιά να βρισκόμαστε εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.