Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*
- Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο
Και έγραψε ο Λέο Μπουσκάλια στο βιβλίο του "να αγαπάμε ο ένας τον άλλον": "δεν μπορούμε να ψάχνουμε για τη χαρά όπως ψάχνουμε για ένα χαμένο ρούχο. Την ευτυχία μας τη δημιουργούμε εμείς.Την προσδιορίζουμε για τον εαυτό μας και τη βιώνουμε με το δικό μας μοναδικό τρόπο. Κανένας δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος για λογαριασμό μας, ούτε να μας πει τι θα μας έκανε ευτυχισμένους, παρόλο που οι συνάνθρωποί μας αυτό προσπαθούν πάντα να κάνουν."
Και βέβαια η ευτυχία δεν είναι ρούχο δανεικό. Είναι δικό μας ρούχο είτε παλιό είτε καινούργιο από αυτά που όταν τα φοράμε μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα.Ταιριάζει μόνο σε εμάς.
Από τα παλιά χρόνια, εμείς οι άνθρωποι ψάχνουμε να βρούμε την ευτυχία. ΄Οτι μας κάνει να αιστανθούμε ολοκληρωμένοι από χαρά. 'Ενα βήμα προς την κατάκτηση της ευτυχίας είναι να καταννοήσουμε τι έχουμε. 'Εχουμε ένα άρτιο σώμα,ψυχή ζωντανή με όλες τις τι αισθήσεις, έναν νου που λειτουργεί και υγεία. Σπίτι να στεγάσουμε τα όνειρα και τους πόθους μας, οικογένεια να μας αποδέχεται όπως ακριβώς ήμαστε και έναν κοινωνικό περίγυρο για διασκέδαση. Φίλους, πνευματικούς οδηγούς, επαγγελματίες της υγείας και μια σειρά συνεργατών που μας περιβάλλουν. Είμαστε λοιπόν πλούσιοι. Περισσότερο από ότι υποθέτουμε. ΄Ομως ήμαστε και ευτυχισμένοι;
Αυτό είναι κάτι πολύ σχετικό. Ο άνθρωπος που αρκείται στα λίγα και ουσιώδη, θα διαβεί τη ζωή του ταπεινά και μπορεί και ευτυχισμένα. Ο άνθρωπος που δεν ευχαριστιέται με τίποτα, που ζηλεύει, που μαλώνει και τσακώνεται, που ζει πατώντας επί πτωμάτων, θα διαβεί τη ζωή του πνιγμένος στα γιατί με αίσθημα αδικίας. Αυτός ο τύπος ανθρώπου, σίγουρα δεν θα γίνει ποτέ ευτυχισμένος γιατί πάντα κάτι θα του λείπει.
Και βέβαια η ευτυχία δεν είναι ρούχο δανεικό. Είναι δικό μας ρούχο είτε παλιό είτε καινούργιο από αυτά που όταν τα φοράμε μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα.Ταιριάζει μόνο σε εμάς.
Από τα παλιά χρόνια, εμείς οι άνθρωποι ψάχνουμε να βρούμε την ευτυχία. ΄Οτι μας κάνει να αιστανθούμε ολοκληρωμένοι από χαρά. 'Ενα βήμα προς την κατάκτηση της ευτυχίας είναι να καταννοήσουμε τι έχουμε. 'Εχουμε ένα άρτιο σώμα,ψυχή ζωντανή με όλες τις τι αισθήσεις, έναν νου που λειτουργεί και υγεία. Σπίτι να στεγάσουμε τα όνειρα και τους πόθους μας, οικογένεια να μας αποδέχεται όπως ακριβώς ήμαστε και έναν κοινωνικό περίγυρο για διασκέδαση. Φίλους, πνευματικούς οδηγούς, επαγγελματίες της υγείας και μια σειρά συνεργατών που μας περιβάλλουν. Είμαστε λοιπόν πλούσιοι. Περισσότερο από ότι υποθέτουμε. ΄Ομως ήμαστε και ευτυχισμένοι;
Αυτό είναι κάτι πολύ σχετικό. Ο άνθρωπος που αρκείται στα λίγα και ουσιώδη, θα διαβεί τη ζωή του ταπεινά και μπορεί και ευτυχισμένα. Ο άνθρωπος που δεν ευχαριστιέται με τίποτα, που ζηλεύει, που μαλώνει και τσακώνεται, που ζει πατώντας επί πτωμάτων, θα διαβεί τη ζωή του πνιγμένος στα γιατί με αίσθημα αδικίας. Αυτός ο τύπος ανθρώπου, σίγουρα δεν θα γίνει ποτέ ευτυχισμένος γιατί πάντα κάτι θα του λείπει.
Ο χρόνος παραμονής μας επάνω σε αυτήν τη στρογγυλή μπαλλίτσα είναι απειροελάχιστος μπροστά στην αιωνιότητα. Αποτελούμαστε από φθαρτή ύλη. "Μια αστραπή είναι η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε", όπως έγραψε ο Νικ.Καζαντζάκης.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν να ζήσουμε με τρόπο που να δώσουμε την ευκαιρία στην ευτυχία να τρυπώσει στη ζωή μας.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν να ζήσουμε με τρόπο που να δώσουμε την ευκαιρία στην ευτυχία να τρυπώσει στη ζωή μας.
*Πολιτικός Επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.