ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ, Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ!

Ο Γιάν­νης Νε­γρε­πό­ντης, από τους πρω­το­πό­ρους της «πο­λι­τι­στι­κής επα­νά­στα­σης» της δε­κα­ε­τί­ας του ‘60, έγινε ευ­ρύ­τε­ρα γνω­στός και αγα­πη­τός με τα τρα­γού­δια του «Το ακορ­ντε­όν» (που τε­λειώ­νει με το σύν­θη­μα «δεν θα πε­ρά­σει ο φα­σι­σμός») και «Τρί­τος πα­γκό­σμιος» που με­λο­ποί­η­σε ο Μάνος Λο­ΐ­ζος.
Ο ίδιος με­λο­ποί­η­σε τα αντι­ρα­τσι­στι­κά Νέ­γρι­κα, που τρα­γού­δη­σε η Μαρία Φα­ρα­ντού­ρη. Ήταν τα τρα­γού­δια που έγι­ναν αρ­χι­κά γνω­στά από τις μπουάτ και πέ­ρα­σαν και τρα­γου­δή­θη­καν -απα­γο­ρευ­μέ­να πια- από στόμα σε στόμα, στα χρό­νια της δι­κτα­το­ρί­ας.

Η ικα­νό­τη­τα του Νε­γρε­πό­ντη να περ­νά­ει μη­νύ­μα­τα, χωρίς να είναι κραυ­γα­λέ­ος και ευ­και­ρια­κός, κα­τα­φά­νη­κε και στα κα­το­πι­νά χρό­νια με τα Μι­κρο­α­στι­κά και τα Μα­θή­μα­τα Πο­λι­τι­κής Οι­κο­νο­μί­ας» -πο­λυ­τρα­γου­δι­σμέ­να επί­σης- που έντυ­σε μου­σι­κά ο Λου­κια­νός Κη­λαη­δό­νης. Τα Μι­κρο­α­στι­κά γνώ­ρι­σαν επι­τυ­χία και ως σα­τι­ρι­κό θε­α­τρι­κό έργο.

Ένα ακόμη ποι­η­τι­κό του έργο, το Φυ­λάτ­τειν Θερ­μο­πύ­λας, που έγρα­ψε όντας εξό­ρι­στος στην απρι­λια­νή δι­κτα­το­ρία, με σαφές αντι­δι­κτα­το­ρι­κό πε­ριε­χό­με­νο, με­λο­ποί­η­σε, υπό μορφή ορα­το­ρί­ου ο Χρή­στος Λε­ο­ντής.

Δη­μή­τρης Γκιώ­νης.

(Από τον πρό­λο­γο του βι­βλί­ου «Το τρα­γού­δι της σιω­πής»)

***

Ο Γιάν­νης Νε­γρε­πό­ντης (λο­γο­τε­χνι­κό ψευ­δώ­νυ­μο του ποι­η­τή, πε­ζο­γρά­φου και στι­χουρ­γού Γιάν­νη Ξυ­νο­τρού­λια) γεν­νή­θη­κε στη Λά­ρι­σα, το 1930. Σπού­δα­σε Ιστο­ρία-αρ­χαιο­λο­γία στη Φι­λο­σο­φι­κή Σχολή του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών και θέ­α­τρο στη Δρα­μα­τι­κή Σχολή του Ωδεί­ου Αθη­νών.

Την 21η Απρι­λί­ου 1967, συλ­λαμ­βά­νε­ται και εξο­ρί­ζε­ται για τρία χρό­νια, στη Γυάρο και τη Λέρο.

Κα­τα­πιά­στη­κε και δια­κρί­θη­κε σε όλα τα είδη του γρα­πτού λόγου: ποί­η­ση, πε­ζο­γρα­φία, θέ­α­τρο, τρα­γού­δι, κρι­τι­κή, δο­κί­μιο, χρο­νο­γρά­φη­μα, σά­τι­ρα, ευ­θυ­μο­γρά­φη­μα, παι­δι­κά, ρα­διο­φω­νι­κό σχό­λιο.

Στη λο­γο­τε­χνία πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1949 δη­μο­σιεύ­ο­ντας δι­ή­γη­μά του στο πε­ριο­δι­κό Ελ­λη­νι­κή Δη­μιουρ­γία, που εξέ­δι­δε ο Σπύ­ρος Μελάς, με το ψευ­δώ­νυ­μο Γ. Νι­κο­λά­ου.

Τρα­γού­δια του έχουν με­λο­ποι­ή­σει οι Μίκης Θε­ο­δω­ρά­κης, Χρή­στος Λε­ο­ντής, Λίνος Κόκ­κο­τος και άλλοι.

Στο βι­βλίο «Το τρα­γού­δι της σιω­πής» συ­γκε­ντρώ­νο­νται, για πρώτη φορά, οι με­λο­ποι­η­μέ­νοι στί­χοι του

Πέ­θα­νε στις 22 Σε­πτεμ­βρί­ου του 1991.

Πηγή: https://atexnos.gr