Το ημερολόγιο έγραφε 26 Σεπτεμβρίου 2000 όταν το επιβατηγό – οχηματαγωγό «Εξπρές Σάμινα» της εταιρείας Minoan Flying Dolphins θα αναχωρούσε από το λιμάνι του Πειραιά, με 533 άτομα (472 επιβάτες και 61 πλήρωμα), εκτελώντας το δρομολόγιο Πάρος - Νάξος - Ικαρία - Σάμος - Πάτμος - Λειψούς.
Εκείνη την ημέρα έπνεαν άνεμοι 8 μποφόρ. Περίπου στις 22:12 το πλοίο είχε ξεκινήσει την προσέγγιση στο λιμάνι της Παροικιάς της Πάρου, ωστόσο έμελλε να μη φτάσει ποτέ. Δύο μίλια ανοικτά του νησιού, προσέκρουσε στις νησίδες «Πόρτες» με ταχύτητα 18 κόμβων, με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλα, μήκους περίπου τριών μέτρων, και στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευστάθειας με αποτέλεσμα το νερό να πλημμυρίσει το μηχανοστάσιο. Μέσα σε λίγη ώρα το πλοίο πήρε κλίση προς τα δεξιά και μετά από 25 λεπτά άρχισε να βυθίζεται.
Αμέσως μετά την πρόσκρουση προκλήθηκε πανικός στο πλοίο, καθώς λόγω ηλεκτρικής βλάβης κόπηκε το ρεύμα και τα πάντα βυθίστηκαν στο σκοτάδι, καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια. Οι επιβάτες δεν ήξεραν τι συμβαίνει, ούτε γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν. Πολλοί από αυτούς έπεφταν στη θάλασσα.
Αρχικά το περιστατικό στο θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) δεν εμπνέει κάποια ανησυχία παρ' ότι διαφορετική εικόνα έδιναν οι επιβαίνοντες, επικοινωνώντας μέσω κινητών τηλεφώνων με τηλεοπτικούς σταθμούς. Μετά από αρκετή ώρα το Λιμεναρχείο Πάρου διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο του ναυαγίου με πρώτους να φτάνουν στο σημείο τους ψαράδες, ενώ στην συνέχεια πήγαν και σκάφη του Λιμενικού και βρετανικά πολεμικά που συμμετείχαν σε άσκηση του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, ήταν ήδη αργά. 81 άνθρωποι είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους, βυθίζοντας στο πένθος όλη την Ελλάδα. Το ναυάγιο του Σάμινα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στην Ελλάδα μετά τη βύθιση του οχηματαγωγού «Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα το Δεκέμβριο του 1966.
Ο θάνατος του λιμενάρχη Πάρου
Ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης για τη διάσωση των ναυαγών.
Ο ήρωας φαντάρος Βασίλης Ραχούτης
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον 19χρονο ήρωα Βασίλη Ραχούτη που πνίγηκε παλεύοντας με τα κύματα προσπαθώντας να σώσει συνανθρώπους του που κινδύνευαν. Προς τιμή του στην Φθιώτιδα υπάρχει η προτομή του, ώστε να μην ξεχαστεί ποτέ η θυσία του.
Ποιό ήταν το Εξπρές Σάμινα
Είχε ναυπηγηθεί στο Saint-Nazaire της Γαλλίας το 1966. Το αρχικό του όνομα ήταν ‘’Corse’’ , ενώ στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε ‘’Golden Vergina’’. Εντάχτηκε στο στόλο της ‘’Minoan Flying Dolphin’’ με το όνομα «Εξπρές Σάμινα». Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 και έχοντας συμπληρώσει 35 χρόνια στις θάλασσες, το Σάμινα θα «έβγαινε στη σύνταξη». Αλλά δεν πρόλαβε.
Η δίκη και οι ποινές
Η δίκη για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» άρχισε στις 27 Μαΐου του 2005 στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων Πειραιώς. Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πλοίο ήταν αξιόπλοο, ότι οι βάρκες ήταν σε καλή κατάσταση κι ότι η πρόσκρουση οφειλόταν σε κακή διακυβέρνηση κυρίως από τον υποπλοίαρχο, ενώ η γρήγορη βύθιση αποδόθηκε στο γεγονός ότι δεν ήταν κλειστές οι υδατοστεγείς θύρες. Επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης στον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τον ύπαρχο, στον Α' Μηχανικό και τον ασυρματιστή.
Η αυτοκτονία Σφηνιά
Ο 55χρόνος εφοπλιστής-αντιπρόεδρος-διευθύνων σύμβουλος της ‘’Μinoan Flying Dolphins’’ και πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας (ΕΕΑ), Παντελής Σφηνιάς, μην αντέχοντας το βάρος της τραγωδίας και της πίεσης που του ασκήθηκε, έδωσε τέλος στη ζωή του το πρωί της 29ης Νοεμβρίου του 2000 πέφτοντας από τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας στην Ακτή Κονδύλη στον Πειραιά.
Σύμφωνα με τις τοξικολογικές εξετάσεις, ο Π. Σφηνιάς ήταν σε κατάσταση βαριάς μέθης ενώ είχε κάνει και χρήση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου κατά την διάρκεια της αυτοκτονίας.
Οι καταγγελίες λίγες μέρες πριν το δυστύχημα που αγνοήθηκαν
Στο πλοίο είχαν διενεργηθεί ύστερα από καταγγελίες του ΑΒ' Μηχανικού, Αναστάσιου Σορόκα, δύο έκτακτες επιθεωρήσεις, μία στις 21 Σεπτεμβρίου του 2000 και άλλη μια στις 26 του ίδιου μήνα από τους επιθεωρητές του ΚΕΕΠ (Κλάδου Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων), λίγες ώρες δηλαδή πριν το πλοίο βυθιστεί.
Ο Αναστάσιος Σορόκας, υπήρξε μέλος του πληρώματος ως τις 19 Σεπτεμβρίου στο «Σάμινα» ο οποίος παραιτήθηκε υποστηρίζοντας ότι το πλοίο ήταν αναξιόπλοο, καταγγέλλοντας την άσχημη κατάσταση μηχανών, παλαιότητα και έλλειψη συντήρησης των τεσσάρων ηλεκτρομηχανών, την προβληματική λειτουργία των συστημάτων καθέλκυσης των λέμβων, την ανεπαρκή συντήρηση της εφεδρικής ηλεκτρογεννήτριας ανάγκης, την προβληματική λειτουργία χειριστηρίων που μπλόκαραν μεταξύ μηχανής και γέφυρας και την ανεπάρκεια των υδατοστεγών θυρών σε περίπτωση που ένα τμήμα του πλοίου κατακλυζόταν με νερά, όπως και έγινε.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου ελέγχου στις 21 του ίδιου μήνα, οι επιθεωρητές δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα στο οχηματαγωγό. Ο μηχανικός Αναστάσιος Σορόκας όμως προχώρησε σε εκ νέου καταγγελία αναγκάζοντας τους επιθεωρητές σε επανέλεγχο του πλοίου. Στον δεύτερο έλεγχο πάλι δεν διαπιστώθηκε κανένα απολύτως πρόβλημα. Έτσι, το πλοίο εφοδιάστηκε με πιστοποιητικό ασφαλείας και στις 5 το απόγευμα απέπλευσε από τον Πειραιά για το μοιραίο ταξίδι του.
Σήμερα το κουφάρι του πλοίου αποτελεί δημοφιλή καταδυτικό προορισμό στο βυθό του Αιγαίου.
Φωτό: Eurokinissi
Πηγή:https://www.star.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.