Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*
Και είπε ο Γρηγόριος ο Θεολόγος: "χαμήλωνε το θυμό σου για να μην χάνεις το μυαλό σου".
Πολλές φορές ξαφνιαζόμαστε και εμείς οι ίδιοι από το μένος του θυμού μας και το πόση δύναμη έχει αυτός να διαστρεβλώνει καταστάσεις. Όμως, με αυτοσυγκράτηση, όταν νοιώσουμε ότι αρχίζει το αίμα να κυλάει γρηγορότερα στις φλέβες μας και να ανεβαίνει στο κεφάλι μας, με αυτοσυγκράτηση και μόνο μπορούμε μέσα στο θυμό μας να βγάλουμε κάποιο περισσότερο σαφές αποτέλεσμα για μια κατάσταση.
Μια τεχνική λέγει να μετρήσουμε μέσα μας έως το 10. Εγώ λέγω να διώξουμε μακριά από το στενό μας περιβάλλον άτομα που είναι τοξικά και δηλητηριάζουν τις σχέσεις μας. Άτομα και πρόσωπα που δεν συνάδουν με την δική μας πραγματικότητα, με το δικό μας είναι. Μακριά ακόμα-ακόμα και από στενούς φίλους και φίλες. Γιατί και αυτοί, κάποιο ευαίσθητο σημείο του χαρακτήρα μας θα εκμεταλλευτούν κάποια στιγμή ώστε να καταφέρουν να μας φέρουν στη δική τους θέση. Και όταν αντιληφθούμε ότι γινόμαστε υποχείρια, τότε αγριεύουμε, τότε θυμώνουμε πολύ.
Χειριστικοί άνθρωποι υπάρχουν γύρω μας ένα σωρό. Άτομα που θέλουν μονίμως να γίνεται το δικό τους. Άνθρωποι που είναι τόσο ανασφαλείς, ώστε δεν μπορούν να περάσουν μονάχοι ούτε δευτερόλεπτο. Και ζητούν από εμάς την αφοσίωσή μας.
Όμως, αν κάποια προσωπικότητα είναι ανεξάρτητη, τότε ενοχλείται από την παρεμβατικότητα και αντιδρά. Αν σε περίπτωση το άτομο που συναναστρεφόμαστε δεν καταλαβαίνει την όχληση και εξακολουθεί την επιμονή του, τότε είναι που αρχίζουν και ανάβουν που λέμε τα αίματα. Τότε ο θυμός εμφανίζεται και αν δεν μπορέσουμε να τον κατευνάσουμε, τότε θα κυριαρχήσει στο μυαλό.
Αν θυμώσουμε τόσο πολύ, μπορεί και να φθάσουμε σε ακατανόητη συμπεριφορά. Να χάσουμε τον έλεγχο των νεύρων μας και να εξωθήσουμε στα άκρα μια κατάσταση. ΄Η να φθάσουμε στα άκρα εμείς οι ίδιοι. Και τότε τι γίνεται;
Τότε, θα χρειαστεί να προσέξουμε τι θα πούμε και πώς θα φερθούμε, γιατί το λάθος καραδοκεί. Επίσης στη γωνία εμφανίζεται η ακραία συμπεριφορά που κανείς δεν θέλει να αποκτήσει. Απλά, όταν νοιώσουμε ότι φθάσαμε στα όριά μας, καλό θα είναι να κάνουμε μία παύση, να κάνουμε μια βόλτα, να σιωπήσουμε, ώστε να πάρει αέρα το μυαλό και να ξεμπλοκάρει. ΄Η με τεχνικές που ο καθένας μας μπορεί να βρει και να διαβάσει από περισσότερο εξειδικευμένα βιβλία.
Για να φθάσουμε σε σημείο να καταφέρουμε να μη χάνουμε το μυαλό μας όταν θυμώνουμε, η αυτοσυγκράτησή μας πρέπει να είναι σε τέτοια επίπεδα εφαρμοσμένης πρακτικής, ώστε να μην καταφέρει τίποτα να μας επηρεάζει συναισθηματικά. Και πάλι, αν καταφέρουμε και το κατορθώσουμε αυτό, θα είμαστε ανθρώπινοι; Θα έχουμε συναισθήματα; Θα έχουμε βρει τον τρόπο να τα διαχειριζόμαστε-το δυσκολότερο όλων.
*Πολιτικός Επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.