ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

Και είπε ο Ευριπίδης: "δεν υπάρχει τίποτα βέβαιο στην ανθρώπινη ζωή, γιατί κανένας δεν ζει όπως αυτός θα ήθελε".

Όλα είναι ρευστά. Όλα βρίσκονται σε μια διαρκή ροή. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τη γη να γυρίζει, το φως να διαδέχεται τη νύχτα, τα δέντρα να μεγαλώνουν, τα πλάσματα να αναπαράγονται και τους ανθρώπους να σκοτώνονται. Όλα βρίσκονται και λειτουργούν με τη σοφία που ποίησε Εκείνος.

Προσπαθούμε στο σύντομο βίο μας, να ζήσουμε και να πραγματοποιήσουμε τα μεγάλα μας όνειρα. Έρχεται η στιγμή όμως, που η ζωή ανατρέπει τα σχέδιά μας. Τυγχάνει να ζούμε σε λάθος τόπο, να αγαπάμε χωρίς ανταπόκριση, να εργαζόμαστε σε βαρετές εργασίες και να ψάχνουμε στην πρώτη ευκαιρία να βρούμε το τι πήγε λάθος.

Το βέβαιο είναι ότι κανείς δε ζει όπως αυτός θα ήθελε. Πλούσιοι ή φτωχοί, έχουν παράπονο. Και τότε αρκεί μια στιγμή, να σηκώσουμε τα μάτια στον ουρανό, να αφεθούμε να μας τυφλώσει ο ήλιος, για να συνειδητοποιήσουμε ότι ήμαστε ζωντανοί. Ότι έχουμε τις αισθήσεις μας. Ότι υπάρχουμε και ήμαστε δυνατοί τόσο, ώστε να προσπαθήσουμε να καταφέρουμε να γίνουμε όπως θα θέλαμε. Και η προσπάθεια αρχίζει από τα μέσα μας. Αν κοιτάξουμε μέσα μας, θα ανακαλύψουμε σκουπίδια. Σκουπίδια που σκεφτόμαστε, σκουπίδια που αισθανόμαστε, σκουπίδια που αποτελούν μέρος του είναι μας. Καλό είναι να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από αυτά. Να φωνάξουμε μια μέρα ένα συνεργείο καθαρισμού, να τα περισυλλέξει.

Το συνεργείο αυτό χρειάζεται να έχει όρεξη για δουλειά. Χρειάζεται να βουτήξει τα χέρια στις βρομιές και να τις αποσύρει. Μόνο όταν θα έχουμε καθαρίσει το μέσα μας από τα σκουπίδια που κουβαλάμε χρόνια τώρα, θα καταφέρουμε να προχωρήσουμε εμπρός. Και τέτοια είναι οι σκέψεις μας, οι λανθασμένες εντυπώσεις μας, μέρος του συναισθηματικού μας κόσμου που φωλιάζει το μίσος, η κακία, η πανουργία. Αποτελούν όλες αυτές οι σκέψεις που συνδέονται αρνητικά με το δεν μπορώ. Δεν υπάρχει δεν μπορώ. Υπάρχει μόνο δεν θέλω.

Αν θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου, τότε ένα καθαρισματάκι γενναίο επιβάλλεται. Μια γενική εκκαθάριση. Που θα βοηθήσουν να το πραγματοποιήσω οι σύμμαχοί μου: η παραδοχή, η αναζήτηση, η γνώση. Παραδέχομαι ότι είμαι και το πώς είμαι. Αναζητώ το μοντέλο της ανάπτυξής μου, το τι θέλω να γίνω. Και με τη γνώση για το ποιος είμαι, τι ικανότητες έχω και με τι τρόπο θα το καταφέρω ολοκληρώνω την εργασία. Θα επαναλάβω για όσο είναι αναγκαίο. Για όσο χρειάζεται να φθάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Και όταν θα γίνει αυτό, ο νέος μου εαυτός σίγουρα θα μου ταιριάζει. Και θα ταιριάζει όπου ζω, κινούμαι, εργάζομαι και είμαι. Γιατί το ταξείδι αρχίζει και τελειώνει με μια εσωτερική καθαρότητα.

*Πολιτικός Επιστήμων