ΜΙΑ ΦΥΛΗ...ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ!

Ομιλία του Ηλία Κ. Τριανταφύλλου

Ο συγγραφέας-ερευνητής κ. Ηλίας Τριανταφύλλου

Εγώ δε λέξω…..Δεινά μεν δίκαια δε.

Όπως προκύπτει από την αδιάψευστον Επιστημονικήν Έρευναν και την Τεκμηριωμένην  Αληθή ιστορίαν, κάθε  άνθρωπος επί της Γής, ανήκει εις μίαν Φυλήν, εις ένα ΄Εθνος, εις μίαν Πατρίδα και έχει μίαν και μοναδικήν Ιθαγένειαν. 
Ημείς οι Έλληνες ανήκομεν, εις το Έθνος το Ελληνικόν, Πατρίς μας είναι η Ελλάς και Φυλή μας είναι η Ελληνική, έχομεν δε την Ελληνικήν Ιθαγένειαν. Έθνος είναι η ενσυνείδητος Φυλή, χωρίς την οποίαν είναι αδύνατος η σύλληψις της εννοίας αυτού και χωρίς Φυλήν δεν υπάρχει Πατρίς.  

ΦΥΛΗ είναι κατά τους γλωσσολόγους ένα  σύνολον ανθρώπων κοινής καταγωγής, με κοινά πνευματικά χαρακτηριστικά και κατά τους βιολόγους έχει ως αφετηρίαν της την βιολογικήν βάσιν της συγγενείας

Την Φυλήν μας την έχομεν εις τα κύτταρά μας, την έχομεν εις την ψυχήν μας, ρέει εις το αίμα μας, και ας μην αναζητήσωμε τον ορισμόν της, διότι όπως και η ιδία η Ζωή, έτσι και η Φυλή ΔΕΝ έχει ορισμόν, είναι όμως πραγματικότης, έστω και αν πολλοί άνθρωποι αγνοούν αυτή την πραγματικότητα.

Αναφέρεται  πάντοτε εις άτομα της ιδίας ομάδος, τα οποία έχουν κοινά Βιολογικά Στοιχεία (π.χ.Αρχαίοι και Νέοι Έλληνες, Έλληνες της Αιγύπτου και της Αμερικής κ.λ.π).

Ο νόμος δε αυτός της κληρονομικότητος διακρίνει τα άτομα της ομάδος εις ομοιογενή, ψυχικώς και πνευματικώς.

Ένας Λαός είναι απαραίτητον να συνίσταται από ομοιογενή πληθυσμόν, δια να έχη την πραγματικήνν έννοιαν του Έθνους, διότι  εις περίπτωσιν συγκατοικούντων ανομοιογενών και αλλοφύλων ανθρώπων, δεν έχομεν Έθνος ούτε Πατρίδα, έχομεν απλώς πληθυσμόν.

Το Έθνος-Κράτος-Πατρίς έχει θεμελιώδες καθήκον την καλλιέργειαν του Εθνικού Πολιτισμού δηλαδή της Εθνικής Παιδείας, των γραμμάτων,των Τεχνών, των Παραδώσεων, της Γλώσσης, της Θρησκείας. Εις τους Τομείς αυτούς ξενομανίες, ή νεωτερισμοί ή ψευδοπροοδευτισμοί δεν επιτρέπονται, διότι υποσκάπτουν την Εθνικήν ταυτότητα του Λαού.

Ο Έλλην καθηγητής Κ.Σπετσιάρης τονίζει: «Δεν υπάρχει μια ανθρωπότης με ενιαίον πολιτισμόν, αλλά Έθνη με Εθνικόν πολιτισμόν. Η διαφοροποίησις δε αυτή είναι Οντολογικόν γεγονός, διότι μόνον εντός των πλαισίων της Εθνικής Κοινότητος τελειοποιήται το άτομον και ολοκληρώνεται εις προσωπικότητα. Η δε  έννοια του Εθνικού Κράτους χαρακτηρίζεται  από τον Ιδεαλισμόν και την Διαχρονικότητα και υπηρετεί το Έθνος όπως αυτό έχει δοθή εις την Γήν από την Θείαν Βούλησιν».

Το ΕΘΝΟΣ  συμβολίζει τα κοινά ήθη, την κοινήν γλώσσαν, την κοινήν καταγωγήν. Αυτά άλλωστε που συμβολίζει και η λέξις ΠΑΤΡΙΣ η οποία όμως  δια να υπάρξη, απαιτείται Εθνική Συνείδησις και κοινή Ιστορία του Λαού εντός του κοινού Κράτους, με κοινόν Πολιτισμόν και βεβαίως κοινήν Γλώσσαν.

Ο Ηρόδοτος δια την ύπαρξιν του Ελληνικού Έθνους προϋπέθετε Το Όμαιμον, το Ομόγλωσσον, το Ομόθρησκον, το Ομότροπον.

Αυτή είναι  η θέσις και του Πλάτωνος, ο οποίος, κυρίως εις το Β΄βιβλίον της Πολιτείας του  υποστηρίζει ότι μόνον δια του συμπαγούς Έθνους είναι δυνατόν να δομηθή μία υγυής Πολιτεία, η οποία θα δυνηθή να δημιουργήση έναν Μέγαν Πολιτισμόν.

Ο Πίνδαρος, ο Μέγας Θηβαίος Ποιητής, ο Ζεύς του Λυρικού Λόγου, που ομιλεί με Βροντές και Αστραπές, από την Κορυφήν του Ολύμπου, επίστευεν εις την ΦΥΑΝ, εις την ΦΥΤΡΑΝ, εις το ΓΕΝΟΣ, εις την ΦΥΛΗΝ.

Γόνος, της ισχυράς και πλουσίας οικογενείας των ΑΙΓΙΑΔΩΝ, δια την οποίαν δικαίως καυχάται, ότι έχει βάλει την σφραγίδα της εις το Είδος της Μεγαλοφυίας του, βγαίνει από μίαν Θεοκρατικήν Αριστοκρατίαν πιστήν θεματοφύλακα εις την Απολλώνειον Λατρείαν και εις το Δελφικόν Ιερόν, υπερήφανος κληρονόμος και συνεχιστής Υψηλού Πνεύματος, με την πίστην  ότι, όπισθεν των επιτεύξεων κάθε ατόμου, υπολανθάνει η παρουσία του Γενεθλίου Δαίμονος, δηλαδή του Προγονικού Πνεύματος.  Και ο Χαϊντέριγγερ, μέγας σύγχρονος φιλόσοφος θα ειπή «Η παράδοσις, μας δείχνει το πραγματικόν μας πρόσωπον, και αυτήν την έννοιαν έχει το Πινδαρικόν πιστεύω».

Εις την Εποχήν μας ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός Διδάσκει.     

«Το Έθνος θέλει από ημάς τον θησαυρόν της ατομικής μας διανοήσεως, ενδεδυμένον με Εθνικήν Ενδυμασίαν».

Και η  φωνή του Αγγέλου Συκελλιανού, ακούγεται βροντερά και στεντόρια…..   «Η ιδέα του Έθνους μας, η ιδέα της Φυλής μας, πρέπει πάλιν να ανακτήση ακεραίαν την βαθυτάτην Ελληνικήν της Εκδοχήν, ως μία κοινωνία κατά βάθος ανθρώπων, με το ίδιον αίμα, πλασμένων από το ίδιον χώμα, με την ιδίαν γλώσσαν και τους ιδίους μακρυνοτάτους αγώνας……»

Η μεγάλη αυθεντία της Βιολογίας του 20^ου αιώνος Έρβιν Μπάουερ αναφέρει « Ο άνθρωπος και οι ανθρώπινες Φυλές είναι αποτέλεσμα κυρίως της κληρονομικής των καταβολής και οι κληρονομικές ιδιότητες μιάς Φυλής, δεν αλλάζουν από τις εξωτερικές επιρροές, εις τις οποίες θα βρεθούν τα άτομά της».

Ο Άρθουρ Τζένσεν, διάσημος  επίσης Βιολόγος, επισημαίνει  «Όσον αφορά εις την εφυίαν του ατόμου, μεγαλύτερον ποσοστόν οφείλεται εις τους κληρονομικούς παράγοντας και ολιγώτερον εις εκείνους του περιβάλλοντος, οι οποίοι πολύ ολίγον επιδρούν, εις τις χαρακτηριστικές του ιδιότητες. 
Κάθε Φυλή έχει τον ιδικόν της Φυλετικόν Γονότυπον, δηλαδή  την ιδιότητα, κατά την οποίαν, όλα τα μέλη της φαίνονται με σημαντικές διαφορές μεν, εις την βάσιν όμως ρέει εις τις φλέβες των το ίδιον αίμα. Η Φυλή αποτελείται από άτομα όμοια αλλά όχι ίδια, και η Φυλετική Κοινότης  αποτελεί αυτάρκη και κλειστήν  Μονάδα».

Ο διάσημος ανθρωπολόγος Lou Liky εις το έργον του «Οι Φυλές και οι άνθρωποι», σημειώνει «Κάθε Φυλή έχει μίαν Πνευματικήν Φυσιογνωμίαν Μοναδικήν, τόσον σημαντικήν, ώστε να είναι ανεπυρέαστος από εξωτερικούς παράγοντας».

Ο  Γάλλος ανθρωπολόγος  Ανρί Βαλλουά υπογραμμίζει «ύπαρξις της Φυλής εις τον άνθρωπον είναι γεγονός αναμφισβήτητον και όχι Μύθος», και ο ιδικός μας καθηγητής της ανθρωπολογίας Ι. Κούμαρης επισημαίνει «Η Ανθρωπότης είναι χωρισμένη εις ευκρινείς Βασικές Φυλές, και κάθε Βασική Φυλή είναι χωρισμένη εις Ιστορικά Φύλα και γένη». Ο γνωστότατος Γουσταύος Λεμπόν εις το έργον του (Η Ψυχολογία των Όχλων), γράφει «Χωρίς Εθνικήν Ψυχήν, είναι αδύνατος οιαδήποτε ύπαρξις οιουδήποτε Πολιτισμού», και τέλος, ο Άγγλος Σέξπηρ, και ο Ρώσσος Ντοστογέφσκι, εις τα έργα των, επαναλαμβάνουν ότι είναι ταυτισμένοι με το Έθνος και την Φυλήν των.
Φίλοι μου! Ο Θεός-η Φύσις, που μας έχουν δώσει την ζωήν, μας έχουν δώσει και τους Νόμους των. Και Ύψιστος Νόμος της Φύσεως και Θεία Επιταγή, είναι η διατήρησις του Είδους, του Γένους, της Φυλής. Μόνον έτσι συμμετέχομεν ενσυνειδήτως εις τον κόσμον, μόνον έτσι συνεργούμεν εις την Κοσμικήν Βούλησιν. Το σπέρμα της αθανασίας το έχομεν μέσω του Είδους, μέσω της Φυλής,  η οποία αποτελεί  τον Φυσικόν μας Φορέα.

Η Φυλή προσδιορίζει εις έναν άνθρωπον, και εις έναν Λαόν και την Ιθαγένειάν των. Οι βιολόγοι προσδιορίζουν τον ιθαγενή ως τον καταγόμενον εκ της Χώρας εις την οποίαν κατοικεί, ως τον αυτόχθονα, ως τον κατ’ευθείαν εκ νομίμου γάμου γεννηθέντα. Και την ιθαγένειαν την προσδιορίζουν, ως τον βιολογικόν δεσμόν, παντός πολίτου προς το Κράτος εις το οποίον ΑΝΗΚΕΙ και εκ του οποίου κατάγεται. Ως την ιδιότητα δηλαδή την οποίαν έχει αποκτήσει ο άνθρωπος αυτός βιολογικώς, ως καταγόμενος εκ του ιδίου αυτόχθονος γένους και όχι νομικώς-πολιτειακώς. 
Επομένως εάν ένας άνθρωπος ΔΕΝ έχη τις ιδιότητες αυτές, ΔΕΝ ημπορεί να αποκτήση Ιθαγένειαν, έστω και αν ζή εις ένα Κράτος και έχη αποκτήσει πολιτικά και νομικά δικαιώματα εντός αυτού, δηλαδή έχει αποκτήσει Υπηκοότητα (που σημαίνει υπακοήν εις τους Νόμους αυτού του Κράτους). Έχει επίσης αποδειχθή, ότι με την οιανδήποτε Παιδείαν δεν αλλάζει το αίμα και η γενετική καταβολή, τα οποία διατηρούνται ανέγκιχτα και εις τους απογόνους. Οι διάφοροι νόμοι, οι οποίοι επιτρέπουν την κτήσιν Ιθαγενείας, εις οιονδήποτε αλλογενή, γεννηθέντα εις το Ελληνικόν έδαφος, καθώς και εις οιονδήποτε αλλογενή κάτοικον της χώρας μας επι τριετίαν τουλάχιστον, εις ουδέν άλλο πολιτισμένον Κράτος υπάρχουν, διότι οι Νόμοι αυτοί αντίκεινται προς τον Υπέρτατον, Φυσικόν Νόμον.

Μέσα εις την ροήν του χρόνου έρχονται κάποιες στιγμές, κατά τις οποίες υψούται από τα στήθη του πλήθους, κατακόρυφος, ατόφια και βροντερά η φωνή της Φυλής και του Έθνους. Τότε είναι, που και οι πιο απλοί άνθρωποι,οι οποίοι ουδέποτε είχαν αντιληφθή την ύπαρξιν της πραγματικότητος αυτής, αποκτούν  την καθαράν συνείδησίν της.

Μέσα εις τα ανθρώπινα σύνολα, τα οποία αποτελούν τις Φυλές και κυρίως εις την αρχαιοτάτην  Ελληνικήν Φυλήν, υπάρχει μια σταθερά διάθεσις, του <<εν ομοίοις περιστάσεσιν πράττειν ομοίως>>, όπως λέγει ο <<Αριστοτέλης>>. Είναι αυτό το οποίον ημπορούμε να ονομάσωμε χαρακτήρα της Φυλής και Πνεύμα της. Το «πράττειν ομοίως», σημαίνει ότι οι άνθρωποι της Φυλής αισθάνονται και στοχάζονται ως είς άνθρωπος.

Εις τας μεγάλας στιγμάς του Έθνους μας, όπου πάντοτε ενεφανίσθη η ομοιότης εις την πράξιν, ακόμη και ο πιο τυφλός ημπόρεσε να διακρίνη πως η Φυλή η Ελληνική επιβεβαίωνεν το Πνεύμα της. Παράδειγμα είναι ότι την τρισένδοξον ημέραν του  ΟΧΙ, όλος ο κόσμος, όλα τα Έθνη, τα οποία «αναδεύονται» επάνω ειςτον φλοιόν της Γής, εις τους συγχρόνους Έλληνας, ανεγνώρισαν το Πνεύμα των Αρχαίων, το Πνεύμα της Φυλής μας. Ο ιστορικός Κ.Παπαρρηγόπουλος γράφει: Το Έθνος του 1821, ήτο το ίδιον και απαράλλακτον με το Έθνος του 1453. Αυτοί είμεθα!!  Και τώρα;   Το ελησμονήσαμε, μας το ελησμόνησαν άραγε; Μας αλλάζουν τας παραδόσεις και την παιδείαν και εχάθημεν ίσως; Όχι!! Άς αγνοήσωμεν όσους επιδιώκουν και σχεδιάζουν τον χαμόν μας. Άς θυμώμεθα κάθε στιγμήν, ποίοι είμεθα και…. δεν θα χαθώμεν!!!! Αυτό μας διδάσκει η πολυχρόνιος και λαμπρά  ιστορία μας.

Ο Αριστοτέλης έλεγεν ότι δια να υπάρξη μία Πολιτεία, εκτός από την «επί τώ αυτώ κατοικίαν», και την Δικαίαν και  Ηθικήν Συμπεριφοράν μεταξύ  των ανθρώπων της, απαραίτητον είναι να υπάρχη κοινωνική ένωσις των συγγενών ομάδων. Και αυτό  το Πνεύμα ομαδικότητος με τους « επί τα αυτά κατοικούντας» και τους συγγενείς, έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμόν του Έθνους- Κράτους. Η ομάς των ανθρώπων αυτών δηλαδή, καθίσταται ομοιογενεστέρα και δημιουργεί ειδικώς και αποκλειστικώς τα εις αυτήν ανήκοντα  χαρακτηριστικά (γλώσσαν, θρησκείαν, ήθη), με απόρρειαν όλων αυτών, την δημιουργίαν ενός Έθνους .  

Κάθε ΄Εθνος –Κράτος, πρέπει να έχη ενεργόν συνείδησιν της κοινής καταγωγής του, των πνευματικών χαρακτηριστικών του, του ιστορικού του παρελθόντος και των πεπρωμένων του.

Πρέπει δηλαδή να έχη Εθνικήν Συνείδησιν. Να έχη:

Μνήμην: Επίγνωσιν δηλαδή της ενιαίας καταγωγής και ιστορίας του Έθνους.

Συνοχήν: Δηλαδή,Ψυχικήν και Πολιτιστικήν σύσφυγξιν δεσμών των ατόμων του διαχρονικώς.

Βούλησιν: Δηλαδή, Αγωνιστικήν Αποφασιστικότητα δι’ένα καλλίτερον Εθνικόν Μέλλον.

Η Μνήμη απλούται εις το παρελθόν, η Συνοχή σφυρηλαττεί το παρόν και η Βούλησις τείνει πρός το μέλλον, με  προϋπόθεσιν πάντοτε, την Φυλετικήν Συγγένειαν. 

Ένας Λαός  ώριμος, ο οποίος διακρίνεται από τις ιδιότητες αυτές, δικαιούται του ονόματος του Έθνους και αποτελεί την ουσιαστικήν προϋπόθεσιν δια την ύπαρξίν αυτού. Επίσης, εις τον χώρον της  Ορθοδόξου θρησκείας μας πρέπει να περιφρουρήται η Εθνική ιδιομορφία, ώστε η Ορθοδοξία να διατηρηθή εις την Ελλάδα αλώβητος, διότι έχει πλασθή μαζί με την Ελληνικήν ψυχήν και υπήρξε παρούσα εις όλας τας δυσκόλους στιγμάς του Έθνους.   

Κατά τους νεωτέρους χρόνους, οι μελέτες επάνω εις τα θέματα της Φυλής και του Έθνους των βιολόγων και των ανθρωπολόγων, έχουν καταλήξει εις τον πλήρη προσδιορισμόν, και εις την πλήρη ανατομίαν όλων των χαρακτηριστικών, (κυρίως πνευματικών), τα οποία διακρίνουν τους ανθρώπους μιάς Φυλής.

Μας λέγουν, ενίοτε, οι Διεθνισταί, ότι η Επιστήμη δεν έχει μίαν Φυλήν, δεν έχει μίαν Πατρίδα. Θα πρέπη όμως κάθε φοράν να συμπληρώνουν ότι η Επιστήμη έχει Γενήτορας. Και οι Γενήτορες της Επιστήμης και του Πολιτισμού, των Φιλοσοφικών, των Ηθικών, των Πνευματικών Αξιών και των Τεχνολογικών Επιτευγμάτων, είναι οι Αρχαίοι Έλληνες, των Οποίων η Γενετική Σύστασις είναι ιδία με αυτήν των Συγχρόνων Ελλήνων και οι οποίοι ανήκουν εις την Φυλήν την Ελληνικήν.

Και η Φυλή η Ελληνική, η οποία ξεκινά από τα βάθη των αιώνων, από την Χαραυγήν της Ιστορίας, από την Ελληνικήν Πρωτοϊστορίαν και φθάνει μέχρι το Σήμερον, Ποία είναι;…..

Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι, και όχι Έλληνες, προικισμένοι με κοφτερό μυαλό και με σπανίαν εισδυτικήν διαίσθησιν, είχαν προμαντεύσει τον Χαρακτήρα και το Πνεύμα της Φυλής αυτής. Ακόμη και τότε όπου, οι Έλληνες εστέναζαν κάτω από το βαρύ πέλμα του Ασιάτου κατακτητού.

Εκεί περί το 1780-85 ένας Γάλλος, ο Ανδρέας Σενιέ, ποιητής, με μίαν σειράν από ποιήματα, γίνεται συνεχιστής των Κλασσικών και ανοίγει εις τους Φράγκους τον σωστόν δρόμον δια την κατανόησιν των Ελλήνων.

Την εποχήν εκείνην επίσης, τον 18ον αιώνα, ένας Μαρσεγέζος, πρόδρομος θα ελέγαμε του Σατωμπριάν, περιηγούμενος την Ελλάδα, επιστοποίει με βαθυτάτην έκπληξιν, πως το Πνεύμα της Ελληνικής Φυλής, έχει περισωθή ατόφιο, μετά από τόσους αιώνας και τόσες περιπέτειες. Και έγραψε ένα βιβλίον ο Μαρσεγέζος, τόσον γλαφυρόν και τόσον κατατοπιστικόν, το οποίον ωνόμασεν «Τα Γράμματα δια τους Αρχαίους και τους Συγχρόνους Έλληνας με παραλληλισμόν των Ηθών των».

Ήταν τότε, εις το μέσον περίπου του 18^ου αιώνος, όπου σκλαβωμένοι οι Έλληνες, σωστοί ραγιάδες, με την κεφαλήν σκυμμένην, τα χέρια εσταυρωμένα εις το στήθος, και εις τα χείλη τον στεναγμόν. Τότε, όπου ουδέν εθύμιζεν απο αυτούς, την πάμφωτον και ηρωϊκήν φαντασμαγορίαν του 5^ου π.Χ αιώνος…  Και ακόμη, αρκετά έτη μετά τον Μαρσεγέζον, τον 19^ον αιώνα, ο Λόρδος Βύρων, ένας ποιητής μεγάλου διαμετρήματος, διαβλέπων την αξίαν του Έλληνος, εδάκρυζεν, καθώς έβλεπεν τις Ελληνίδες του Ζαλόγγου να πεθαίνουν χορεύοντας, γιατί απ’τον μαστόν τους θα εβύζαιναν σκλάβοι. Ο Σατωμπριάν επίσης, το 1811, εις το βιβλίον του «Από το Παρίσι στους Αγίους Τόπους», υμνεί με έξαρσιν και πάθος την Αιωνίαν Ελληνικήν Φυλήν και διαβλέπει την  σύντομον απελευθέρωσιν της Ελλάδος. Η έξυπνη ματιά και η ζεστή καρδιά του Μαρσεγέζου και του Βύρωνος, ημπόρεσαν τότε να συλλάβουν, εις το ταπεινωμένον σχήμα του ραγιά, τον αυριανόν ήρωα του Μεσολογγιού ο πρώτος, και εις την αποφασιστικότητα της Σουλιώτισσας μάννας, την ηρωίδα της Πίνδου, ο δεύτερος.-- 

Ο Διαπρεπής ιστορικός Α.Toynbee εις το σύγγραμμά του «Οι Έλληνες και η Κληρονομιά τους», γράφει:-Οι Έλληνες των μετακλασσικών αιώνων δεν έχουν λόγον να πιστεύουν ότι μειονεκτούν απέναντι εις τα επιτεύγματα των προγόνων των, των προηγουμένων εποχών της Ελληνικής Ιστορίας.

Οι σύγχρονοι Έλληνες, δεν ανέδειξαν μόνον μεγάλους ποιητάς (τον Σολωμόν,τον Κάλβον κ.ά.), εις τον αγώνα δια την ανεξαρτησίαν των και εις την πρόσφατον αντίδρασίν των, εναντίον ξένων εισβολέων, έχουν να παρουσιάσουν ηρωικές πράξεις εξ ίσου ωραίες με εκείνες των Προγόνων των εις τον Μαραθώνα και εις τας Θερμοπύλας-. Τέλος, η Επιστημονικήν έρευνα του 2005, των Πανεπιστημίων Στάνφορτ των Η.Π.Α και Παβίας της Ιταλίας, απέδειξεν ότι η Γενετική Σύστασις των Ελλήνων εις ποσοστόν 96% παραμένει καθαρά και αναλλοίωτος, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να παραμένουν φυλετικώς όμοιοι με τους προγόνους των και ανεπυρέαστοι από την επι 400 έτη κατοχήν, και από τας κατά καιρούς Σλαυικάς επιδρομάς. Ας ελπίσωμεν φίλοι μου, ότι αυτό θα συνεχισθή και εις το μέλλον, εις πείσμα των φαινομένων των καιρών, της ισοπεδώσεως των πάντων και της καταργήσεως των φυσικών νόμων, από τους διεθνείς εξουσιαστάς, προς χάριν του κέρδους και της Παγκοσμιοποιήσεως.  Είθε!!!

Κες κ Κοι, ημείς οι Έλληνες ως Έθνος, επιβάλλεται να έχωμεν ενεργόν συνείδησιν της κοινής καταγωγής μας,των κοινών Πνευματικών μας Χαρακτηριστικών, του Ιστορικού μας Παρελθόντος και του Ιστορικού μας Μέλλοντος. Δηλαδή  επιβάλλεται να έχωμεν  Εθνικήν Συνείδησιν η οποία προϋποθέτει, Φυλετικήν Συγγένειαν. Το Έθνος μας επιζεί με την διαιώνισιν της Φυλής μας και κατά το μέτρον που αυτό παραμένει καθαρόν. Και όσον υπάρχει η Φυλή μας, υπάρχει Ζωή, διότι μέσα εις το αίμα της Φυλής ρέει και το αίμα του κάθε Έλληνος. Και αυτό είναι η Αθανασία του.

Πρέπει όμως  το Έθνος μας να παραμένη πάντοτε ολοπλεύρως ηνωμένον, διότι μόνον έτσι θα είναι Ισχυρόν και υπολογίσημον. Ο Όμηρος εις την Ιλιάδα δια  στόματος του ήρωος Νέστορος λέγει ότι, όποιος διασπά την Εθνικήν Ενότητα είναι ακοινώνητος, άνομος και άπατρις. (Αφρήτωρ, λέγει, αθέμιτος, ανέστιος εστίν). Και ο Ισοκράτης, γέρων πλέον, απευθυνόμενος προς τον Φίλιππον, τον πατέρα του Μ.Αλεξάνδρου, τονίζει, ότι «δια την ενότητα των Ελλήνων που επιτυγχάνεις, θα είσαι αξιοζήλευτος από τους άλλους.(…Υπο των άλλων έση ζηλευτός..). Εγώ  δε, οφείλω ευγνωμοσύνην εις το γήρας, το οποίον μου επιτρέπει να σε ίδω να ενώνης την Φυλήν των Ελλήνων».  

--Αλλά εδώ τίθεται πελώριον ένα ερώτημα!!!! Αφού κάποιοι ξένοι ημπόρεσαν, εις χρόνους σκοτεινούς δια την Ελλάδα, να κατέβουν με την δάδα της αγάπης, εις τα άδυτα της Εθνικής μας Ψυχής και να διακρίνουν το Μεγαλείον της, Σύ, ο σύγχρονος πνευματικός Έλλην που είδες και άκουσες και εδιδάχθης πως  η Φυλή σου έζησε στιγμές θυσιών αλλά και μεγαλείου, είναι δύσκολο να το πράξης; Όχι δεν είναι δύσκολο!! Μπορείς!! Γιατί έχεις ανάγλυφα, που σου αποκαλύπτουν με τον λαμπρότερον τρόπον το Πνεύμα της Φυλής σου εις την αδιάσπαστον διαχρονικήν του ενότητα.

Γι’αυτό εισχώρησε όσον ημπορείς  βαθύτερον σ’αυτό το πνεύμα, ζήσε το, διαποτίσου από το θείο του φώς. Για σένα Έλληνα δεν αρκεί, όπως στον άλλον άνθρωπο, ν’ανήκης απλώς, σ’αυτή τη Φυλή. Η αποστολή σου είναι βαρυά. Πρέπει να γίνης η συνείδησί της. Όταν έχης μπροστά σου, μέσα σου, γύρω σου, τους υπερόχους θησαυρούς της Μοναδικής Πνευματικής σου Παραδώσεως και Κληρονομιάς εις αυτήν την σύγχρονον  πραγματικότητα την οποίαν ζεί  ο κόσμος, γιατί επαιτείς τα ψίχουλα εις τα πνευματικώς πτωχά συμπόσια των άλλων προσφάτως εκπολιτισθέντων Λαών, οι οποίοι είναι χθεσινοί εις την Ελληνική Παιδεία και  δεν είναι δι’αυτούς το Ελληνικόν Πνεύμα ζωή, αλλά Γνώσις και Ιστορία και κυρίως…….μίμησις;

Αγκάλιασε λοιπόν ζεστά, παράφορα, τον μόνον σωστόν, τον «Ελληνικόν Τρόπον Ζωής» και με το Φώς του προχώρησε προς την Ολόχρυσον Θύραν της Εθνικής μας Παραδόσεως—Προχώρησε  πρός τα Έπη του Ομήρου.

Και σείς τα Νιάτα τα Ελληνικά!!! που έχετε τόσα προσόντα, που επάνω σας το Έθνος μας, η Ελλάδα μας, στηρίζει και χτίζει το μέλλον της, και που δυστυχώς είσθε τα θύματα των καιρών, μην απογοητεύεσθε, αλλά αντιδράστε εις τον κατεστημένον τρόπον ζωής, μην εγκαταλείπετε την Πατρίδα σας, μείνετε εδώ και αγωνισθήτε, τον ευγενή αγώνα της ζωής,   πλησιάστε, τολμήστε,  κάνετε κτήμα σας τα σεπτά μνημεία του Ελληνικού Λόγου, γίνετε οπαδοί του Σόλωνος, του Λυκούργου και του Ιφίττου  και ακολουθείστε  τα ίχνη  που εχάραξαν ο Σωκράτης ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, και όταν πλησιάζετε τους θησαυρούς της αρχαίας κληρονομιάς μας, να αποφεύγετε την Μίμησιν και τον Δογματισμόν. Και να είσθε βέβαιοι, πως έτσι θα αλλάζη συνεχώς, προς το καλύτερον η ζωή σας, και θα γίνεται Αποδοτική και Δημιουργική, διότι αγαπητοί μου νέες και νέοι το Πλοίον-Ελλάς-Αργώ έχει περάσει και από δυσκολώτερες Συμπληγάδες, της Οικονομίας, εις το παρελθόν και εξήλθεν σώον και αβλαβές….

Τίποτε λοιπόν, πιο ξένο πιο απαράδεκτο για την Εθνικήν μας Παράδοσιν, από την μίμησν και από την ξενομανίαν. Τον Έλληνα τον εμιμήθησαν  πολλοί. Και  δεν είναι λογικόν αυτός να μιμήται  τους μιμήτάς του,προς Θεού!! Η μίμησις είναι τελείως έξω από το Πνεύμα της Φυλής μας. Είναι απαράδεκτον ημείς οι Νεοέλληνες  να ομιλούμε με νοθευμένην την γλώσσαν μας, την αρχαιοτέραν, την πλουσιωτέραν και ωραιοτέραν γλώσσαν του  κόσμου, την οποίαν εχρησιμοποίησαν τόσοι λαοί για να δημιουργήσουν τη ιδικήν των γλώσσαν. Την γλώσσαν επί της οποίας  στηρίζεται η γλώσσα της Πληροφορικής και της Κυβερνητικής..Την γλώσαν μας,  την καταστρεφομένην δυστυχώς σήμερον, από αδαείς και κοντοφθάλμους «μεταρρυθμιστάς». Έχουν  καταργήσει την Απλήν Καθαρεύουσαν και ηρνήθησαν τους υπαρκτούς νόμους της, τις καταλήξεις (ν,ξ,ψ,ρ και γράφουν αντί κανών-κανόνας ή αντί  ρήτωρ-ρήτορας ή αντί μύωψ-μύωπας κ.λ.π), τα πνεύματα και τις χρονικές αυξήσεις (λέγουν όμως, εφ’άπαξ ή ή εφ’όσο). Κατήργησαν τους γραμματικούς κανόνας της Δημοτικής  και την Ορθογραφίαν της, με το να εισάγουν λέξεις πρωτόγνωρες και τουλάχιστον περίεργες, (όπως το μάζωξη αντί  σύναξις ή  συγκέντρωσις, του βαθυού αντί του βαθέως,κ.λ.π, με την πρόφασιν, ότι γινώμεθα δήθεν πιο κατανοητοί και πιο προοδευτικοί. Τονίζουν τις λέξεις γενικώς εις την πρόπαραλήγουσαν χωρίς διάκρισιν, παραβλέποντας τον κανόνα, και αντί της λέξεως –των αντιπροσώπων, προφέρουν –των αντιπρόσωπων, ή αντί  μεγαλυτέρων, προφέρουν μεγαλύτερων με την ιδίαν, ως άνω πρόφασιν.  Εθέσπισαν το Μονοτονικόν Σύστημα, και πάλιν, για απλούστευσιν δήθεν, ως να είναι η κατανόησις και η απλούστευσις  θέματα καταλήξεων και τονισμού και όχι εννοιών και μορφώσεως. Και αυτό  δυστυχώς διότι, τους τελευταίους χρόνους, εις το όνομα του Προοδευτισμού, η ιδέα της ιστορικής μας συνεχείας, φαίνεται να χάνη την σημασίαν που είχεν ως βασικόν στοιχείον της Εθνικής μας ταυτότητος και αυτοπεποιθήσεως. Με αποτέλεσμα, να μεταβληθή εις το σύνολον η συμπεριφορά προς την πολιτιστικήν κληρονομίαν , και κυρίως προς ένα από εκείνα τα στοιχεία της τα οποία τεκμηριώνουν κάλλιον παντός άλλου αυτή την συνέχειαν Δηλ. την Γλώσσαν. Εκτός των άλλων, κάποιοι Τηλεοπτικοί και Ραδιοφωνικοί Σταθμοί και κάποιες εφημερίδες έχουν ξένες ονομασίες. Οι επιγραφές καταστημάτων είναι συχνά ξενόγλωσσες και πολλές φορές τα ονόματα των καταστηματαρχών είναι γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρας. Έλαιος!! Νοθεύεται και καταστρέφεται η γλώσσα των Θεών κατά Κικέρωνα, ο οποίος είπεν «Ει θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται». Μειώνεται    οπωσδήποτε και η γλωσσική μας ευαισθησία, όταν αντί να λέγωμε διάλειμμα  λέγομε Μπρέϊκ, ή να μην λέγωμε γόητρον αλλά να λέγωμεν πρεστίζ ή αντί να λέγωμεν ανάπαυσιν να λέγωμεν ρηλάξ, κ.λ.π.  κ.λ.π.
Μέγα το πρόβλημα και ακόμη μεγαλύτερος ο κίνδυνος, αγαπητοί μου φίλοι.. Ας προσέξωμεν, διότι από αυτά, τα τόσον ουσιώδη, Τώρα είναι που το Έθνος μας κινδυνεύει, περισσότερον από κάθε άλλην εποχήν.

Η συνείδησις της Ιστορικής Συνεχείας, η οποία βασίζεται ιδιαιτέρως εις την γλώσσαν, την οποίαν οι Έλληνες ομιλούν, τουλάχιστο, από το 3000 π.Χ και η οποία επί αιώνας απετέλη ένα βασικόν στοιχείον της Εθνικής μας Ταυτότητος, κινδυνεύει να χαθή και να χαθούν μαζύ της και ωρισμένα άλλα στοιχεία της Πνευματικής μας Ζωής, τα οποία συνδέονται αμέσως με την Πολιτιστικήν μας Κληρονομίαν και είναι απαραίτητα δια την Εθνικήν μας Επιβίωσιν και Προκοπήν. Ας προσέξωμε.  Διότι οι μελλοντικοι Έλληνες θα είναι τα θύματα των σημερινών συμπεριφορών μας, όταν εκτός των άλλων, θα αποξενωθούν και από την Ογκώδη Ελληνικήν βιβλιογραφίαν των περασμένων αιώνων, την Μεγαλυτέραν Πνευματικήν Παρακαταθήκην  του   Κόσμου…    Εις τους θησαυρούς των αρχαίων κειμένων, ας αναζητήσωμεν, λοιπόν το πνεύμα της τάξεως, και της συμμετρίας και το αίσθημα της αρμονίας. Οι νέοι μας, προσπαθήστε να αποκαλύψετε το μυστικόν του ιδιαιτέρου τρόπου, με τον οποίον το Πνεύμα της Φυλής μας συμπυκνώνει την καυτεράν ουσίαν της ζωής και την ανεβάζει εις ιδανικευμένες μορφές. Κατανοήσατε την αρχαιότητα, ανοίξατε τα βιβλία ώστε να την προσεγγίσετε όπου Γής και αν ευρίσκεσθε. Έτσι μόνον το πνεύμα της Ελληνικής Φυλής άείζωον, και αιώνιον θα υψώση και πάλι την Φωτεινήν και Οδηγήτριαν Στήλην του..

Επί πλέον,πρέπει να γνωρίζετε Νέες και Νέοι,ότι η ιστορική εξέλιξις ενός Έθνους-Κράτους, δεν εξαρτάται από τον οικονομικόν παράγοντα, όπως διδάσκεται σήμερον. Κυρίως εξαρτάται από τις Αξίες του Λαού του και τους Αρίστους-τους Εκλεκτούς του, οι οποίοι εκφράζουν την γενικήν θέλησιν του Λαού, να τον εκπροσωπούν εις οιανδήποτε δεδομένην ιστορικήν στιγμήν, ως γνήσιοι Ηγέται του.  Δύο Έλληνες Ηγέται των τελευταίων ετών, των οποίων το εύρος των ικανοτήτων εφάνει εις κρισίμους στιγμάς του Έθνους, ήσαν αναμφισβητήτως ο Ι. Καποδίστριας και ο Ι. Μεταξάς. Δια τον πρώτον. Η Ελβετίς συγγραφεύς Καρλότ Ντε Σότ, γράφει εντυπωσιασμένη από το Ηθικόν Ανάστημα του Ανδρός. «Εγνώρισα τον Κόμητα Καποδίστριαν κατοικούντα εις δύο μικρά και πτωχά δωμάτια εις την Γενεύην. Όταν τον ηρώτησα διατί ζή με την αυστηροτέραν οικονομίαν μου εξωμολογήθη. Δια να συλλέξω το νόμισμα του πτωχού δια τον Ιερόν Αγώνα, πρέπει να ημπορώ να πώ ειλικρινώς. Έδωκα ό,τι είχα, πριν ζητήσω την ελεημοσύνην σας δια τους αδελφούς μου»..Δια τον δεύτερον. Ο Πρεσβευτής της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι,ο οποίος την νύκταν της 28^ης Οκτωβρίου 1940,επέδωσεν εις τον Ι.Μεταξάν το Τελεσίγραφον Εισβολής, και εισέπραξεν από τον Κυβερνήτην το Μέγα ΟΧΙ, γράφει εις το βιβλίον του «Η αρχή του τέλους-ιλ πριντσίπιο ντέλλα φίνε».Έφυγα ταπεινωμένος, αφού υπεκλήθην με βαθύτατον σεβασμόν προ του υπερηφάνου εκείνου και Αξίου Ηγέτου, ο οποίος δεν εδίστασεν ούδ’επί στιγμήν να επιλέξη δια την Πατρίδα του την Οδόν της Θυσίας αντί της ατιμώσεως…. 

Και τέλος,αναφερόμεθα εις έναν  Έλληνα,  λογοτέχνην και συγγραφέαν, αγνόν, ανεπίληπτον, υψηλόφρονα, ευγενή. Τον Περικλήν Γιαννόπουλον. Ο Γιαννόπουλος με τα έργα του (Έκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν, Αρχιτεκτονική  και άλλα), εφιλοδόξη να αλλάξη την λανθασμένην ονομασίαν «Ρωμιός», με την σωστήν Έλλην, διότι επίστευεν ότι μέσα εις τον κάθ’έναν μας, υπάρχει ένας ακατάλυτος Ελληνικός Πυρήν, ανεπίγνωστον προϊόν Φυλετικής Κληρονομίας, μέσω του οποίου έπρεπε, να επαναδημιουργηθή εις νέαν μορφήν το Ελληνικόν Θαύμα. Το Σύμβολον του Γιαννοπούλου δεν ήτο ο Περικλής ο Αθηναίος του 5^ου π.Χ αιώνος, ο οδηγός μιάς αμυντικής Δημοκρατίας, ο οποίος (κατά τον Θουκυδίδην), έσυρε την Αθήνα εις ένα πολυετή και καταστρεπτικόν πόλεμον (τον Πελοποννησιακόν) με κατάληξιν, να γκρεμίζουν τα τείχη της οι σκληροί μαχηταί της Σπάρτης. Ήρως του Γιννοπούλου είναι ο Αλέξανδρος ο Ημίθεος ο παίς Θεού-Διός, (Παιδιός, τον απεκάλεσαν οι σοφοί ιερείς του Άμμωνος Διός), ο Αρχηγός ενός Επιθετικού Πολιτισμού, ο Ιδρυτής μιάς Κοσμοκρατορίας. Έγραφεν:Μην μιμήσθε τους ξένους:

«Διότι, είναι αδύνατον να αρχίση Δημιουργία  Ελληνικής Ζωής, εν όσω όλα τα πράγματα είναι ξένα».

Κλεινομε   με τον Νίκον Καζαντζάκην.

Γράφει ο Καζαντζάκης, απευθυνόμενος εις τον Νέον Έλληνα.

-Η Φυλή σου, είναι το μεγάλο σου σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο.

-Το χρέος σου είναι, εκτελώντας το καθήκον σου στη Φυλή, να νοιώσης μέσα σου όλους του προγόνους. Να δικαιώσης τη Ζωή με το να υπάρχης και να δράς χάριν τουΈθνους σου. Αυτή είναι η Διαγωγή που έχει αντίκρυσμα στην Αιωνιότητα………—      

Σας ευχαριστώ.

Ηλίας Κ. Τριανταφύλλου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.