Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

Ο ΠΑΠΛΩΜΑΤΖΗΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ!

Σταυρούλα Ματζώρου


Φωτογραφία του Δημήτρη Παπαδήμου (1918-1994) από το ΕΛΙΑ
Η φωτογραφία είχε γίνει το κουίζ της βραδιάς στην παρέα της Νέας Φιλαδέλφειας. Το κινητό (φωτογραφική μηχανή πλέον αλλά και φωτογραφικό άλμπουμ) περνούσε από χέρι σε χέρι: «Τι δουλειά κάνει αυτός ο άνθρωπος, τι είναι αυτό που κουβαλάει στον ώμο του;».
Η απορία σαν σκυτάλη δινόταν από τον έναν στον άλλο. «Να το πάρει το ποτάμι; Είναι παπλωματζής, ρε παιδιά».
Να, ένα μικρό κέντρισμα μιας θαμπής φωτογραφίας κι άρχισαν να τρέχουν παλαβές μνήμες κι αναμνήσεις. Ναι, ο παπλωματζής, που γύριζε στις γειτονιές άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο και καλούσε τις νοικοκυρές να φρεσκάρουν τα παπλώματά τους. Παπλωματζήηης! Το βαμβάκι ή το μαλλί με το οποίο ήταν παραγεμισμένα τα παπλώματα με τον καιρό και με τη χρήση «καθόταν», έχανε την αφρατάδα του.
Η δουλειά του παπλωματζή ήταν να το ξάνει με το εργαλείο που κρατούσε (και δεν ξέρω πώς λεγόταν) και να συμπληρώνει αν χρειαζόταν και καινούργιο, και μετά… ήταν η δύσκολη δουλειά: το έβαζε μέσα σε θήκη –ένας τεράστιος σάκος από φόδρα καπιτονέ– που δεν αρκούσε να τη ράψει μόνο στο άνοιγμα, αλλά έπρεπε να την «τσιμπήσει» με τη σακοράφα σε πολλά πολλά σημεία, σε ομοιόμορφους ρόμβους, «μπακλαβαδωτά», για να συγκρατείται το βαμβάκι, να μη φεύγει πέρα δώθε και να στουμπώνει σε μια γωνιά.
Φημισμένοι παπλωματζήδες ήταν οι Μικρασιάτες Μιστιώτες. Ο Εμμανουήλ Τσαλίκογλου (1895-1985) τους χαρακτηρίζει «περιπλανώμενους Ιουδαίους της Καππαδοκίας». «Και ποίος δεν γνώριζε, εις την Κιλικία, τους συμπαθέστατους “Μπαμπουκτζή Μιστιλή”, δηλαδή τους από το Μισθί βαμβακάδες όπως τους καλούσαν οι αγαθοί Τούρκοι χωρικοί. […] Νομίζω ότι ακούω τις φωνές τους: “-Παμπούκ Αττιράν”. Αυτό σημαίνει: “-Ο Βαμβακοτινάζων”».
Πόσος κόπος, αλλά και τι σοβαρό έξοδο για την οικογένεια! Το πάπλωμα ήταν ακριβό. Γι’ αυτό στήθηκε ο καβγάς μέσα στο καταχείμωνο κάτω από το σπίτι του Νασραντίν Χότζα από δύο ληστές, ώστε να βγει αυτός με το πάπλωμα στην πλάτη και αυτοί να του το αρπάξουν. «Τι έγινε;», τον ρώτησε η κυρά του όταν μπήκε μέσα. «Ο καβγάς ήταν για το πάπλωμα» της είπε.
Στις μέρες μας περίσσεψαν τα «παπλώματα», αλλά και οι ληστές.

Πηγή: https://www.efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.