By Gynaikaeimai
Υπάρχει άραγε άνθρωπος που δεν θέλει το καλύτερο, το περισσότερο, το ανώτερο; Υπάρχει άνθρωπος που δεν παλεύει για να κερδίσει, να αποκτήσει, να κατακτήσει όσα ποθεί; Ναι, όλοι ζητάμε το κάτι παραπάνω, γι’ αυτό δουλεύουμε, γι’ αυτό προσπαθούμε, γι’ αυτό κοπιάζουμε. Όλοι θέλουμε να επιτυγχάνουμε τους στόχους μας και να συνεχίζουμε για τους επόμενους, σε ποιο σημείο όμως σταματάει η ανάγκη για εξέλιξη και μπαίνουμε στα “χωράφια” της… απληστίας; Σε ποιο ακριβώς σημείο κρύβεται η κόκκινη γραμμή που από δημιουργικούς ανθρώπους, μας κατατάσσει στους πλεονέκτες;
Άπληστος είναι ο άνθρωπος που ζητάει συνεχώς και δεν μπορεί να νιώσει πληρότητα. Είναι αυτός που θέλει μόνο να παίρνει χωρίς ποτέ να ανταποδίδει και δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος. Είναι αυτός ο άνθρωπος που δεν νιώθει ποτέ πως όσα έχει είναι αρκετά και ψάχνει συνεχώς τρόπους να αποκτήσει κι άλλα κι άλλα… Μόνο που όσα και ν’ αποκτήσει, πάντα θα είναι ένα βαρέλι που δεν θα γεμίζει ποτέ, ένα βαρέλι χωρίς πάτο.
Αλήθεια, πόσο δυστυχισμένος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, που φαινομενικά έχει τα πάντα; Σαν σαράκι τρώει την ψυχή του το ανικανοποίητο “εγώ” του και δεν τον αφήνει ούτε ν’ απολαύσει, ούτε να χαρεί όσα έχει. Γιατί αυτά που έχει, για εκείνον δεν είναι αρκετά και μονίμως ψάχνει τρόπους (και αθέμιτους πολλές φορές) να τα πολλαπλασιάσει.
Ξέρεις, η ευτυχία είναι στιγμές. Κι εκείνος ο καφές μπροστά στη θάλασσα με τον άνθρωπό σου, εκείνη η ημερήσια εκδρομή με το αυτοκίνητο με αγαπημένους φίλους, εκείνη η ησυχία σ’ ένα παγκάκι παρέα μ’ ένα βιβλίο, είναι στιγμές που ούτε κοστίζουν, ούτε στοιχίζουν, μόνο αξίζουν. Κι αυτές τις στιγμές ο άπληστος εαυτός σου, δεν σ’ αφήνει να τις ζήσεις. Αυτός ο άπληστος εαυτός σου, δεν σ’ αφήνει να τις χαρείς. Αυτός ο άπληστος εαυτός σου, στέκεται σαν ψηλό τείχος ανάμεσα σε σένα και την ευτυχία.
Μην θαρρείς πως έχεις παντού εχθρούς που θέλουν να σου κλέψουν όσα έχεις. Μην ψάχνεις γύρω σου συνομωσίες. Μην κοιτάς με καχυποψία αυτούς που χαμογελούν κι ας μην έχουν όσα έχεις. Δεν είναι αυτοί οι εχθροί σου. Εσύ είσαι, που πολεμάς την ψυχή σου και δεν την αφήνεις να ηρεμήσει και ν’ ανθίσει. Γιατί αυτός είναι ο εχθρός σου, ο άπληστος εαυτός σου.
Της Κικής Γιοβανοπούλου
Πηγή: https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.