Η ελληνική εποποιία του 1940 ενέπνευσε έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές, τον Κωστή Παλαμά, που θέλησε λίγες ημέρες μετά το «ΟΧΙ» να παρακινήσει τη νεολαία της εποχής.
Στη δύση της ογδοντατετράχρονης ζωής του ο Kωστής Παλαμάς δεν έπαψε να γράφει. H τελευταία αυτή παραγωγή του περιελήφθη σε δύο συλλογές με τη φροντίδα του γιου του ποιητή Λέανδρου K. Παλαμά και του Iδρύματος Kωστή Παλαμά. Eίναι οι συλλογές «Bραδυνή Φωτιά» και «Πρόσωπα και Mονόλογοι».
Aπό τη δεύτερη συλλογή είναι το επίγραμμα «Στη Nεολαία μας» το οποίο γράφτηκε από τον Κωστή Παλαμά την 1η Νοεμβρίου 1940, τρεις μέρες μετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.
Στη Nεολαία μας
Αυτό κρατάει ανάλαφρο
μεσ’ την ανεμοζάλη
το από του κόσμου τη βοή
πρεσβυτικό κεφάλι,
αυτό το λόγο θα σας
πω δεν έχω άλλο κανένα
Μεθύστε με τ’ αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα!
Με αφορμή τα ιστορικά γεγονότα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον Μεσολογγίτη ποιητή σας παραθέτουμε ακόμη ένα ιστορικό ποίημα το οποίο γράφτηκε το 1925 και συνεχίζει να είναι επίκαιρο μετά από περίπου 100 χρόνια.
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
και μέσα στην κοιλάδα
του δάκρυου εδώ, κι αντρειεύοντας
από μια πίστη, Ελλάδα!
κράχτε, στο νου ριζώστε τη
με το Σταυρό, με δόρυ,
Σοφία, Μητέρα, Κόρη,
Παντάνασσα, Αθηνά.
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι.
Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί
Κόκαλα πάτρια μέσα μας
θαφτά, ιερά, μαζί μας
και όπου σεισμοί μας τίναξαν
οι εφέστιοι πάντα θεοί μας.
Πολίτες ας τη χτίσουμε
και οπλίτες εδώ και όλοι
του ονείρου εδώ την Πόλη
με την Αγιά Σοφιά.
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
κομμένη, για το τέρμα
κι αν ξαναρχίσει, ατέλειωτη
ξανά θα βρει το γέρμα,
για να προσμένουμε άγρυπνοι
στη νύχτα να προβάλει.
Πηγή: https://iaitoloakarnania.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.