Γράφει ο Κνάκαλος // *
Μέσα στην πολυκοσμία,
χρόνια περιπλανώμενος
με συμπτωματικές κι ανώφελες
συντροφικότητες,
Στην άσφαλτο διασταυρώνονται
συνεχώς οι ράγες,
αποκλίνουσες σφόδρα,
αγώνας να μην παρασυρθείς,
το νου σου…
Έμαθα να συμπεριφέρομαι,
κατά πως οι άλλοι ήθελαν,
και τα δικά μου θέλω κοντοκλάδευα,
όπου μου άφηναν παράθυρο ανέπνεα,
καλλωπιστικώς.
Μέχρι και στους καθρέπτες,
πως θ’ αρέσω στους άλλους κοίταζα,
εμένα δεν έβλεπα, από φόβο
ότι κάτι θα μού ‘βρισκαν
και δεν θ’ άρεσα.
Ελλειπτικός, κοινώς ρετάλι..
Ακόμη και τις νύχτες,
έκανα παρέα με τους φόβους,
που μου έβαζαν δεσμοφύλακες,
ως και τα όνειρα απ’ την δική τους
αυλή ήσαν, όπου λαθραία έμπαινα.
Λαθρόβιος.
Απόκαμα
να με ψάχνω ,
κι έδωσα χώρο στην ψυχή μου,
εσύ αποφασίζεις είπα και το πίστευα.
Κιμπάρης απ’ ανάγκη.
Έγινα ανάλαφρος,
στον αέρα περιπλανήθηκα
και με είδα σε μια γωνιά,
μικρό παιδί φοβισμένο,
ακόμη κι από μένα εγκαταλελειμμένο.
Χαμένος από κούνια.
Μια χούφτα όνειρα
αφόρετα,
σε μια φθαρμένη παλιά βαλίτσα
για κάθισμα,
και γύρω ποδοπατημένα
τα όνειρα των άλλων.
Πρόθυμος υποτελής
Είδα ορδές χιλιάδων γνωστών
διερχομένων γύρω μου,
κι ούτε μια ματιά,
ούτ’ ένα βλέμμα.
Αόρατος, ως εάν ανύπαρκτος.
Εγώ είμαι αυτός;
Τι τάχα εαυτέ μου περιμένεις ;
Παιδί για τα θελήματα μένεις,
αν μόνος σου δεν φροντίσεις,
Εσύ για σένα.
* Ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) είναι συνταξιούχος, Υποστράτηγος ε.α. με γνωστικές ανησυχίες, που ξεδίψασε σε πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Ασχολείται με την συγγραφή (λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση, μελέτες ), έχοντας πληθώρα δημοσιεύσεων και με το blogging με ενδιαφέροντα λαογραφικά, ιστορικά, γλωσσολογικά, λογοτεχνικά.
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.