ΑΝΗΛΙΚΗ ΒΙΑ!

Του Άγη Βερούτη

Το θέμα της ανήλικης βίας είναι τεράστιας σημασίας υπαρξιακό πρόβλημα της κοινωνίας.

Η ανήλικη εγκληματικότητα είναι μία ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας. Αυτά τα παιδιά που εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για τη ζωή που ζουν, μέσα από την βία προς κάποιους συνομήλικούς τους, μεθαύριο θα είναι οι πολίτες που θα απαρτίζουν την ελληνική κοινωνία.

Μια μαθητική κοινότητα που εθίζεται και συνηθίζει να αδιαφορεί και να σιωπά στα περιστατικά ακραίας βίας εντός της, είναι η αυριανή κοινωνία που θα αδιαφορεί για τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς, το ρατσισμό και τις δολοφονίες. Δεν συζητώ καν για τα εγκλήματα χωρίς ανθρώπινο θύμα, τα οποία θα θεωρούνται και μαγκιά.

Αυτά είναι τα παιδιά 13-17 χρονών που σήμερα μαζεύονται 3, 5, 10 μαζί, για να ληστέψουν το κινητό ενός περαστικού αφού τον αφήσουν αναίσθητο στο ξύλο. Είναι τα παιδιά που πηγαίνουν κάτω από το σπίτι αλλουνού ανήλικου και περιμένουν στα σκοτεινά για να πεταχτούν να του ληστέψουν τα καινούργια παπούτσια που φοράει, ή να τον μαχαιρώσουν με σουγιάδες για να του πάρουν το κινητό και €15 χαρτζιλίκι που έχει πάνω του. Ή τα παιδιά που μετά τη σύλληψη και απελευθέρωση τους για ξυλοδαρμό συμμαθήτριάς τους που την έστειλαν στο νοσοκομείο, βγαίνουν με βιντεάκια στα σόσιαλ και συλλυπούνται τους γονείς του κοριτσιού ότι θα χάσουν το παιδί τους γιατί μόλις βγει από το νοσοκομείο θα πάνε να τη σκοτώσουνε.

Αυτά τα παιδιά δεν είναι βλάκες και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κοινωνία μας δεν τιμωρεί αυτές τις πράξεις, οι συμμαθητές τους δεν θα τους απομονώσουν λόγω αυτού, οι δάσκαλοι τους δεν θα τους επιβάλλουν καμία τιμωρία, η δικαιοσύνη θα πάρει 10 χρόνια να ασχοληθεί μαζί τους και στα 25 ποιος θα σε βάλει αναμορφωτήριο με τους ανήλικους;

Περισσότερο όμως βιώνουν την ανοχή των γονιών τους. Μια ανοχή που πηγάζει από την ενοχή που κουβαλούν εκείνοι οι γονείς λόγω της αδιαφορίας τους προς τα ίδια τα παιδιά τους γιατί "δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν μαζί τους".

Αυτά είναι τα παιδιά που μεθαύριο θα κρατούν Γκλοκ και Μπερέττες, θα οργανωθούν σε συμμορίες και θα κάνουν drive-by-shootings, θα διακινούν τα ναρκωτικά στις πλατείες σε ανήλικα(ήδη το κάνουν), και θα βγάζουν στην πορνεία τις συμμαθήτριές τους για να αγοράσουν το τάδε μπουφάν, τόσα γραμμάρια κόκκας και την δείνα μοτοσυκλέτα.

Φυσικά πολλοί γονείς προσπαθούν να κατηγορήσουν τα σχολεία που πάνε τα παιδιά αυτά, για να αποποιηθούν την ευθύνη του να είσαι γονιός. Αυτό είναι λάθος!

Τα σχολεία είναι τόπος εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης. Ειδικά στις τάξεις που πάνε οι έφηβοι δεν υπάρχει δάσκαλος που να είναι μαζί τους όλη μέρα. Άλλος καθηγητής τα βλέπει 4 ώρες τη βδομάδα, άλλος τα βλέπει 2 ώρες και άλλος 5-6 προσπαθώντας να τους μεταδώσει την ύλη του κάθε μαθήματος και όχι να τα παιδαγωγήσει.

Αυτό είναι ευθύνη των γονιών τους. Όμως απαιτεί χρόνο.

Κάθε παιδί είναι σαν μια τριανταφυλλιά: όσο παραπάνω χρόνο αφιερώσει ο κηπουρός να τη σκαλίσει, να της βάλει λίπασμα, να την κλαδέψει σωστά, να την ποτίζει όσο χρειάζεται και ούτε να την αφήσει να ξεραθεί ούτε να την κάνει να σαπίσει, τόσο περισσότερα και ωραιότερα τριαντάφυλλα θα βγάλει.

Θέλει όμως βλογημένο χρόνο!

Ούτε μόνη της θα ποτιστεί, ούτε μόνη της θα κλαδευτεί!

Δυστυχώς η αποτυχία ανήκει αποκλειστικά στους γονείς. Εκείνους τους γονείς που επιλέγουν να αφιερώνουν το χρόνο τους σε δουλειές αλλά κυρίως στην προσωπική τους αυταρέσκεια ή ναρκισσισμό, παρά στα παιδιά που γέννησαν και ανέλαβαν την ευθύνη να μεγαλώσουν.

Έτυχε πριν καιρό να δω ένα απειλητικό μήνυμα από ένα τέτοιο βίαιο παιδάκι προς ένα άλλο. Αυτό που έγραφε ήταν πως θα πήγαινε να σπάσει στο ξύλο το άλλο παιδάκι επειδή εκείνο θα πήγαινε κάπου με τον πατέρα του αντί να πάει να βρει τους υπόλοιπους αλητάμπουρες σε μια πλατεία. Εκείνος τελικά παραδέχτηκε ότι ο δικός του πατέρας δεν τον θέλει (!) και γι’αυτό είχε αυτή τη συμπεριφορά προς τον άλλο πιτσιρικά.

Αν ρωτήσεις τον πατέρα αυτού του παιδιού είμαι βέβαιος ότι πιστεύει πως έχει καλύτερα πράγματα να κάνει από το να περνάει χρόνο με το γιο του. Αυτός είναι ο πραγματικός αυτουργός οτιδήποτε και αν κάνει το ανήλικο. Εκείνος έχει τον ναρκισσισμό να αφιερώνει το χρόνο του σε οτιδήποτε δεν αφορά το παιδί του, να το πετάξει σε μια οθόνη ταμπλέτες ή κινητού, να αδιαφορεί που βρίσκεται μεταμεσονύκτια, και να του πετάει πενήντα ευρώ βδομαδιάτικο για να μη τον πρήζει και πολύ.

Δυστυχώς πολύ λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία για να αποτρέψουμε τον ναρκισσισμό των γονέων που αδιαφορούν για τα παιδιά τους, πλην όταν έρθει η ώρα που θα τους ψάχνουν στο αυτόφωρο να τα κρύψουν.

Δυστυχώς μόνη αποτροπή που μπορεί να λειτουργήσει είναι η βαριά τιμωρία (φυλάκιση και εξουθενωτική χρηματική ποινή) των αυτουργών της ανήλικης παραβατικότητας, ώστε την άλλη φορά που η κυρία έχει ραντεβού για να φτιάξει τα νύχια της με τις φίλες της ή ο κύριος τσιπούρα με τους κολλητούς του από τη δουλειά, να τους περνάει από το μυαλό ότι κάτι κακό μπορεί να συμβεί και στους ίδιους αν ο γιος τους μαχαιρώσει ένα άλλο πιτσιρικά ή η κόρη τους πιαστεί από την αστυνομία να πετάει βίζιτες στα 15 της.

Δεν ξέρω αν η δικαιοσύνη έχει το σθένος να ταρακουνήσει τη ναρκισσιστική κοινωνία μας για να λύσει αυτό το πρόβλημα.

Αν ήταν να βάλω στοίχημα θα έβαζα πως όχι.

agissilaos@gmail.com

Πηγή: https://www.capital.gr