ΠΟΙΗΣΗ: "ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ"!

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

Μένα με γέννησε η Θλίψη μια νύχτα που ‘βρεχε πολύ

σ’ ένα φτωχόσπιτο, μονάχη, έσταζε δάκρυα η σκεπή

πατέρας μου ήταν ο Πόνος μα είχε φύγει μακριά

δουλευταράς… για να σκοτώνει, κάθε ευαίσθητη καρδιά.

Βουβό το κλάμα μου-φοβόμουν- στης μάνας μου την αγκαλιά

πικρό το γάλα της θυμάμαι, στο στήθος μια λαβωματιά

την έκαιγε και την πονούσε έτρεχε αίμα απ’ την πληγή

ψιθυριστά μοιρολογούσε: “Είσαι του Πόνου το παιδί”

Τρεις μοίρες ήρθαν με τα δώρα μέσα στον άγριο χαλασμό

έξω ο βοριάς λυσσομανούσε: “που’ ναι κυρά μου το μωρό;”

Τη μια την έλεγαν Αλήθεια και μ’ άγγιξε με ζεστασιά

η άλλη ήταν η Αγάπη είχε τ’ αγγέλου τη μιλιά.

Με κοίταξε βαθιά στα μάτια κι έφτασε μέχρι την ψυχή

κι όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια μέσα μου πάντα κατοικεί.

Η τρίτη μου ‘δωσε ένα ρόδο, ήταν το χρώμα πορφυρό

δυο λόγια είπε κι εχάθη …”Γεννήθηκα για να πονώ”

25-11-14

*Η Χρυσάνθη Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα διηγήματα και παραμύθια. Το συγκεκριμένο ποίημα αποτελεί μέρος από την ανέκδοτη συλλογή «Δακρυσμένα Χρυσάνθεμα». 

Πηγή: fractal.gr