ΠΟΙΗΜΑ: "ΒΑΝΑΥΣΗ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ"!

Του Κωνσταντίνου Βασιλείου //

Βάναυση αγριότητα

Διαρρήκτες ψυχών καραδοκούν τις νύχτες του θριάμβου,

τότε που οι σαράφηδες μετρούν τις ημερήσιες εισπράξεις,

εισβάλλοντας στα σεντούκια των πονηρών,

με πρόθεση να ληστέψουν τους ουτιδανούς,

υπηρετώντας την κοινωνική δικαιοσύνη.

Την ημέρα της δήωσης, οι ταμίες του πλούτου των εθνών,

της υπεραξίας του μόχθου, του απροσμέτρητου κέρδους,

έντρομοι, με κόκκινους οφθαλμούς, παρθένες του μεροκάματου,

εκλιπαρούν τους ολετήρες ν’ αφήσουν παρηγορητικά περιθώρια.

Αφελείς συνοδοιπόροι, ευκολόπιστοι όπως πάντα, θ’ αντισταθούν

στους σφετεριστές του πρωτογενούς εισοδήματος και θα μπήξουν

αιχμηρά κοντάρια στα οπίσθια των ινστρουχτόρων, που

επιμένουν

σε ανοίκειες επιθέσεις ενάντια στην υπερδομή των θεωρητικών.

Τα μπλόκα ας γίνουν ο τάφος των σαλταδόρων,

κυνηγοί, με γεμάτα τουφέκια, απλώνουν ολημερίς στ’ αλώνια,

ο ήλιος καίει τα ιδρωμένα μέτωπα, τα βράδια αργοσβήνουν,

οι άμοιροι εκλιπαρούν θυσίες.

Ηττημένο κλαυθμηρίζον βιλαέτι της λησμονιάς,

των πνευματικών συνάξεων των κυβερνώντων,

χαιρετά τους υψηλόφρονες πατριώτες των επάλξεων.

Ακροβασίες των ουραγών, της αβουλίας και της απέραντης

ομίχλης,

χάος, μορφή του απόλυτου, ψυχική έκρηξη των ευαίσθητων,

υψώνει εσαεί το λάβαρο της νίκης απέναντι στους μηδενιστές.

Ω! αιώνια χιονισμένη σοφία, βοήθησε τα τέκνα της απώλειας,

αγωνιώντα ενώπιον των πελταστών της ευπρέπειας,

συγχώρησε τα αθύρματα και σπεύσε προς διάσωσή τους.

Τα πρόβατα επί σφαγήν αγωνιούν.

Υποχθόνιοι καλπάζοντες συνθλίβουν τα μνημεία.

Πηγή: https://www.fractalart.gr