Της Τώνιας Τσαρούχα // *
Μερικές φορές ο κόσμος μοιάζει με μαγικό λυχνάρι. Όπως τότε που γνωριστήκαμε.
Να γίνεις δικός μου. Να λιώσεις μέσα μου. Να καείς. Κι οι δυό να καούμε. Στάχτη να γίνουμε στα σεντόνια. Να πεθάνουμε χίλιες φορές. Να αφανιστούμε καθώς ενώνονται οι ανάσες μας στον αφρό ενός ανοδικού κύματος.
Είπα ωστόσο να παρατείνω το βασανιστήριο. Να μπορέσω να σ’ ονειρευτώ με την ησυχία μου. Κι άφησα να περάσουν βράδια με σκοτεινή υγρασία. Και πρωινά που ενώ όλοι σφίγγονταν στα πανωφόρια τους, ίδρωνα από έναν λίβα που μόνο εγώ μπορούσα να νιώσω. Άσε που πήγαινα κάθε μέρα στο περίπτερο για τσιγάρα. Ο έρωτας μου φέρνει κάπνισμα βλέπεις.
Κάπου διάβασα ότι Ο Νοέμβρης είναι η Νορβηγία των μηνών. Εκείνος ο Νοέμβρης όμως ήταν τροπική ψυχεδέλεια. Για πολλές μέρες κυκλοφορούσα με πεταλούδες στα σπλάχνα και αστερόσκονη στο μυαλό. Ώσπου βγήκαμε επιτέλους το πρώτο μας ραντεβού.
Ευχόμουν όσο τίποτα να μ’ αγγίξεις. Για να φωτιστεί με κανονικότητα ο σκοτεινός τόπος μέσα μου. Και να με χορέψεις. Αλλά εσύ με χόρευες μόνο με το βλέμμα. Το καλύτερο αντικαταθλιπτικό. Κι αφουγκραζόσουν την ταραχή και την παράδοση μου σαν μαγνητικός τομογράφος.
Εκτός από βλέμματα ανταλλάξαμε και βιογραφικά. Μέσες άκρες δηλαδή. Γοτθικά παραμύθια οι ιστορίες μας και λίγο από νουβέλ βαγκ.
«Γεννηθήκαμε κάτω από κακό αστέρι», είπα.
«Βρήκαμε ο ένας τον άλλο», είπες.
«Αυτές οι ιστορίες, συνήθως, δεν έχουν καλό τέλος»
«Είναι όμως ωραίες ιστορίες»
Ύστερα ο χρόνος έγινε αερόστατο από ένα ατέλειωτο φιλί. Μια τεθλασμένη από σπίθες στο αίμα ήταν σίγουρος χρησμός για να καμφθεί κάθε αντίσταση.
* Η Τώνια Τσαρούχα γεννήθηκε στη Λάρισα, όπου και ζει. Είναι φανατική Αναγνώστρια (κυρίως Λογοτεχνίας) και ενίοτε γράφει. Κείμενα της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ άλλα έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο. Τα περισσότερα, ωστόσο, παραμένουν στο συρτάρι της.
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.