ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ!

Καθόλου παράδοξο, που πλέον κανείς δεν πιστεύει σε τίποτα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ

Όσοι υποστήριξαν την πρώτη εκδοχή, ότι δηλαδή τα συλλαλητήρια ήταν μια πρόβα ανωμαλίας, με στόχο την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης, δέχθηκαν τα διαδικτυακά πυρά φίλων και αντιπάλων -και την οργή των συγγενών των θυμάτων- ότι είναι "πληρωμένοι γραφιάδες" που παίζουν το παιχνίδι του Μητσοτάκη. Προσεκτικοί και όντας "στη γωνία", ακόμα και συνεργάτες του πρωθυπουργού, απέφυγαν να υιοθετήσουν αυτή την εκδοχή -τουλάχιστον δημοσίως- δηλώνοντας ότι θα μπορούσαν και εκείνοι ακόμα να είναι ανάμεσα στους διαδηλωτές. Και εκείνοι θέλουν απαντήσεις και εκείνοι θέλουν να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Ορισμένοι συνάδελφοι, που βρέθηκαν μάλλον από περιέργεια παρά από διάθεση συμμετοχής μεταξύ των διαδηλωτών, κατέγραψαν την έκπληξή τους για την παρουσία στο συλλαλητήριο φίλων και γνωστών τους, που ουδεμία σχέση είχαν με κάποιο κίνημα δήθεν νέο-οργισμένων.

Καθώς πλησιάζει η ημέρα του δεύτερου συλλαλητηρίου, το debate μοιάζει ξεπερασμένο. Η έκταση της συμμετοχής -και δεν αναφέρομαι στα συνδικάτα και τους επαγγελματίες του ακτιβισμού, που ακολουθούν το ρεύμα και ελπίζουν να αναβαπτιστούν ως πολιτικές οντότητες στις πλατείες ή τους καλλιτέχνες που βρίσκουν ευκαιρία για να διαδηλώσουν τον συναισθηματισμό τους-, η συμμετοχή του απλού κόσμου πιστοποιεί ότι το κίνημα της συγκίνησης είναι αυθεντικό. Και προφανώς δεν μπορούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσο και να θέλουν ή να το επιδιώκουν, να κινητοποιήσουν αυτόν τον κόσμο. Συμμετέχουν, γιατί θέλουν να καρπωθούν τα οφέλη της αντικυβερνητικής δυσφορίας.

Κίνημα αυθεντικό λοιπόν, που όμως έχει σαφώς αντι-συστημικά χαρακτηριστικά, αφού στο στόχαστρο δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που "συγκαλύπτει", αλλά και οι θεσμοί της Δημοκρατίας, η Δικαιοσύνη, που έχει υποταγεί λέει στην εκτελεστική εξουσία και κρύβει τους ενόχους. Καθόλου παράδοξο που ένας στους 3 ψηφοφόρους θεωρεί ότι ο αντισυστημισμός είναι θετικός και ένας στους 2 πιστεύει ότι είναι δείγμα μιας κοινωνίας που έχει αντανακλαστικά ή που το 35% θα ήθελε να δει και στην κυβέρνηση, μια αντισυστημική δύναμη.

Καθόλου παράδοξο, που πλέον κανείς δεν πιστεύει σε τίποτα.

Η κυβέρνηση συγκαλύπτει, αλλά βέβαια δεν είναι καθόλου σαφές τι συγκαλύπτει. Με ορισμένους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης να διατυπώνουν το μάλλον πρωτότυπο επιχείρημα, ότι δεν γνωρίζουμε τι συγκαλύπτει, γιατί όταν συγκαλύπτεις, δεν γνωρίζουμε τι προσπαθείς να συγκαλύψεις. Αυτονόητο. Η δικαιοσύνη κρύβει τους ενόχους, αν και από την πρώτη στιγμή ήταν σαφές ότι το δυστύχημα προκάλεσε ένας ανάξιος υπάλληλος που βρέθηκε στη λάθος θέση, λόγω της αδιαφορίας της εκτελεστικής εξουσίας και του πελατειακού συστήματος, για την εύρυθμη λειτουργία του ΟΣΕ. Η ίδια εκτελεστική εξουσία που δεν φρόντισε να έχει ολοκληρωθεί το σύστημα τηλεδιοίκησης του σιδηροδρόμου, προς ίδιον όφελος των εταιρειών που είχαν αναλάβει τη σύμβαση αλλά και των αξιωματούχων που είχαν αναλάβει τη διαπραγμάτευση. Σύστημα τηλεδιοίκησης που θα είχε μάλλον αποτρέψει το δυστύχημα. Η δικαιοσύνη καθυστερεί, αν και έχει ήδη ασκήσει δεκάδες ποινικές διώξεις και ανάλογης σοβαρότητας υποθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ολοκληρώθηκαν σε πολύ μακρύτερο χρόνο από ότι υπολογίζεται ότι θα κλείσει η ανάκριση για τα Τέμπη.

Η γενικευμένη δυσπιστία και το ρεύμα του αντισυστημισμού, αποκτά ορισμένες φορές και στοιχεία ανορθολογισμού. Αναζητείται διασύνδεση του μηχανοδηγού της εμπορικής αμαξοστοιχίας, προσωπικά με το πρόσωπο του πρωθυπουργού. Είναι τυχαίο ότι ήταν οπαδός της Νέας Δημοκρατίας, ότι θήτευσε ως εθελοντής στο γραφείο του Μητσοτάκη και ταυτόχρονα ήταν οδηγός της μοιραίας αμαξοστοιχίας; Αναζητείται διασύνδεση του θανάτου του γιου της Εισαγγελέως της Λάρισας με την υπόθεση των Τεμπών, αν και η Εισαγγελέας ουδεμία σχέση είχε με την ανάκριση για την τραγωδία και ο θάνατος μοιάζει να οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Ακόμα και τα περίφημα βίντεο με την εμπορική αμαξοστοιχία, άδεια από δεξαμενές με παράνομο φορτίο ή ξυλόλιο, αμφισβητούνται, αν και μένουν ελάχιστες αμφιβολίες για την εγκυρότητά τους. Επιστημονικές εκθέσεις από πανεπιστήμια και ειδικούς, που είχαν ασμένως αποφανθεί για την ύπαρξη παράνομου φορτίου, ξαφνικά έχουν αποσυρθεί και κανείς δεν γνωρίζει την τύχη τους.

Πολιτικός αρχηγός ζήτησε να μην ληφθούν καν υπόψη τα βίντεο από τους ανακριτές. Σωστό. Όπως λένε και ορισμένοι παλαιότεροι συνάδελφοι, ποτέ δεν αφήνεις την αλήθεια να σου χαλάσει ένα ωραίο story.

Το κύμα αμφισβήτησης και δυσπιστίας μοχλεύεται και από θεωρούμενους ως αξιοπρεπείς και μετρημένους πολιτικούς (όπως ο κ. Φάμελος του ΣΥΡΙΖΑ), που αναπαράγουν τα ερωτήματα που διακινούνται στα social media, υποδαυλίζοντας έτσι την αμφισβήτηση των θεσμών και ενισχύοντας με το όποιο κύρος τους, θεωρίες συνωμοσίας. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αέρα δημοσκοπικό και ύφος εισαγγελικό, μοιράζει καταδικαστικές αποφάσεις και αποφαίνεται για τους αυτουργούς του "εγκλήματος".

Η κυβέρνηση από την πλευρά της, αδυνατεί να απαντήσει στο κύμα της συγκίνησης και του αντισυστημισμού, αφού πληρώνει τα λάθη που προηγήθηκαν. Την προσπάθειά της να "κουκουλώσει" την υπόθεση το συντομότερο δυνατό, να αποκαταστήσει τον χώρο της τραγωδίας με συνοπτικές διαδικασίες και να σβήσει τις αυτονόητες πολιτικές της ευθύνες με μια επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας. Πληρώνει την στήριξή της στον Κώστα Καραμανλή, που συμπύκνωσε στο πρόσωπό του τις διαχρονικές ευθύνες των πολιτικών, για το χάλι των σιδηροδρόμων. Αγνόησε το αίτημα για κάθαρση, που απαιτεί και θυσίες.

Πληρώνει ακόμα την άρνησή της να συνδράμει τη Δικαιοσύνη στην υπόθεση των Υποκλοπών, που έπληξε το κύρος των δικαστών και τους εξέθεσε στην κατηγορία ότι "βάζουν πλάτες".

Στο μεταξύ το κύμα δυσπιστίας για την κυβέρνηση, εκδηλώνεται σε μια στιγμή που οι οικονομικές δυσκολίες των ψηφοφόρων τους έχουν κάνει να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στη διαχειριστική ικανότητα του κ. Μητσοτάκη, γεγονός που κάνει την όποια προσπάθεια επανεκκίνησης εξαιρετικά δύσκολη. Και οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν αυτή τη φθορά, με ταυτόχρονη ενίσχυση των αντισυστημικών κομμάτων, που είναι και της μόδας.

Όλα μοιάζουν να οδηγούν σε πολιτικό αδιέξοδο. Μόνη ελπίδα των κυβερνητικών, η έλλειψη μέτρου ορισμένων πρωταγωνιστών του κινήματος των Τεμπών. Που πιθανώς να προκαλέσουν τη συσπείρωση των μετριοπαθών ψηφοφόρων που δεν επιθυμούν μια νέα αναστάτωση και την πολιτική αποσταθεροποίηση.

Πηγή: https://www.thetoc.gr