ΚΑΛΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ...!

 

Ζούμε σε μια εποχή που εκθειάζει τον έρωτα σαν το υπέρτατο αγαθό.

Τα πάντα γύρω μας, μάς καλούν να ερωτευθούμε. Το μόνο για το οποίο μιλάνε τα σημερινά τραγούδια ο έρωτας. 

Οι ταινίες στον κινηματογράφο έχουν πάντοτε ένα ερωτικό στοιχείο μέσα τους. Εάν μέσα στην πλοκή της ταινίας δεν εξελίσσεται κάποια ερωτική υπόθεση, τότε δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Υπάρχουν βεβαίως και τα φιλμ που εστιάζουν ακριβώς σε αυτό: στον έρωτα.

Κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου γιορτάζεται ο Άγιος Βαλεντίνος, ο προστάτης των ερωτευμένων, και μαζί του όλοι όσοι είναι ερωτευμένοι. Σε αυτή την γιορτή τα ζευγάρια κάνουν δώρα, βγαίνουν έξω για ρομαντικά δείπνα, αγοράζουν λουλούδια, επιδεικνύουν στο έτερό τους ήμισυ τον έρωτα που έχουν για εκείνο, επιδεικνύουν προς τους άλλους το πόσο ερωτευμένοι είναι με το έτερό τους ήμισυ.

Είναι μια εποχή που αποζητά τον έρωτα. Σε εξαναγκάζει να ερωτευτείς.

Τα ατελείωτα τραγούδια για τον έρωτα, οι διαφημίσεις, οι ταινίες, τα λουλούδια και τα δώρα, είναι προϊόντα μια καταναλωτικής κοινωνίας που σκοπό έχει να πουλήσει. Δεν ενδιαφέρεται το τι θα πουλήσει και πώς θα το πουλήσει, αρκεί να το πουλήσει.

Η ονομασία του Αγίου Βαλεντίνου σαν προστάτη των ερωτευμένων, είναι τουλάχιστο καταχρηστική. Καταρχάς η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αρνείται ότι ο Άγιος Βαλεντίνος είναι ο προστάτης των ερωτευμένων. Η Ορθόδοξη εκκλησία έχει δύο αγίους Βαλεντίνους: Τον πρεσβύτερο με γιορτή στις 6 Ιουλίου, και τον Ιερομάρτυρα που γιορτάζεται στις 30 Ιουλίου.΄Οπότε η άποψη ότι ο Άγιος Βαλεντίνος είναι προστάτης των ερωτευμένων, δεν στηρίζεται από πουθενά.

Στα ελληνικά, έχουμε δύο διαφορετικές λέξεις για δύο διαφορετικές έννοιες, που σε άλλες γλώσσες και σε άλλες κουλτούρες, ταυτίζονται. Τον Έρωτα και την Αγάπη. Πώς διαφοροποιούνται αυτά τα δύο;

Ο έρωτας, είναι ένα πανίσχυρο συναίσθημα που σε κάνει να νιώθεις έλξη προς τον άλλο. Είναι πραγματικά ανίκητο. Δεν υπολογίζει ηλικία και καταστάσεις. Δεν βάζει περιορισμούς. Σε εξαναγκάζει να κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις τον άλλο. Είναι ένας συνδυασμός συναισθηματικών και βιολογικών αναγκών, που μαζί με τις ορμόνες δημιουργούν μια κατάσταση μέσα στην οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική. Μια κατάσταση μέσα στην οποία οι πράξεις σου υπαγορεύονται όχι από λογικό νου, αλλά από το να ικανοποιήσεις αυτές τις ανάγκες.

 

Τα αποτελέσματα του έρωτα στον άνθρωπο και στην ψυχοσύνθεσή του, είναι τεράστια. Αυτός που καταφέρνει να δει το ερωτικό του αντικείμενο να αποδέχεται τον έρωτά του, αποκτά τεράστια αυτοπεποίθηση. Όμως με αυτό τον τρόπο μπαίνει σε μια κατάσταση στην οποία δεν είναι κύριος των πράξεων του. Αντίθετα, αυτός που δεν βλέπει τον έρωτα του να πραγματώνεται, καταρρακώνεται ψυχολογικά και απογοητεύεται. Εκεί μπαίνουμε σε καταστάσεις που μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα επικίνδυνες. Η κατάθλιψη από ερωτική απογοήτευση, είναι κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά.

Το πρόβλημα με τον έρωτα είναι ότι είναι καθαρά επιδερμικός. Όπως λένε και οι παλιότεροι από τα μάτια μπαίνει και από τα μάτια βγαίνει. Από την εξωτερική εμφάνιση και μόνο θεωρούμε ότι ο άλλος ή άλλη έχει τον χαρακτήρα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αποζητούμε στον σύντροφό μας. Ερωτευόμαστε μια αντανάκλαση, ένα προσωπείο, από αυτό που εμείς θεωρούμε ότι είναι ο άλλος.

Στην ζωή όμως υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι. Κάποιοι είναι και αυτό που ονομάζουμε τοξικοί. Είναι άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα αυτοκαταστροφικοί και που μαζί με τον εαυτό τους καταστρέφουν και τους γύρω τους.

Το πόσο τοξικός μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος για έναν άλλο, μπορούμε να το καταλάβουμε από την επίδραση που έχει πάνω του. Ο ερωτευμένος όμως δεν μπορεί να δει ότι το αντικείμενο του πόθου του μπορεί να είναι ένας άνθρωπος τοξικός για εκείνον. Έτσι, μπορεί να εμπλακεί σε μια σχέση η οποία θα αφήσει έντονα ψυχολογικά, και σε κάποιες περιπτώσεις και σωματικά σημάδια.

Πώς όμως είναι δυνατόν να βρούμε σύντροφο εάν δεν περάσουμε από το στάδιο τού να ερωτευθούμε; Και πώς είναι δυνατόν εάν ο έρωτας είναι τόσο προβληματικός, να υπάρχουν ζευγάρια που ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και είναι ευτυχισμένα;

Καταρχάς, ο έρωτας είναι μονάχα το έναυσμα για να γνωρίσουμε κάποιον. Για να είναι επιτυχημένη μια σχέση, πρέπει ο έρωτας να μετουσιωθεί σε αγάπη. Αυτό είναι που καταφέρνουν να πετύχουν τα ζευγάρια που ερωτεύονται και τελικά καταλήγουν να είναι ευτυχισμένα. Από την άλλη όμως, υπάρχουν ζευγάρια που ερωτεύονται, παντρεύονται και καταλήγουν να είναι δυστυχισμένα, αφού ποτέ δεν καταφέρνουν να μετουσιώσουν τον έρωτα σε αγάπη. Τα παραπάνω βεβαίως ισχύουν ως μια ορισμένη ηλικία. Μέχρι να κατανοήσουμε ότι ο τρόπος με τον όποιο επιλέγουμε σύντροφο επεκτείνεται πέρα από την εξωτερική εμφάνιση, σε θέματα χαρακτήρα.

Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι στα τριάντα τους, που ψάχνουν να βρουν σύντροφο με μοναδικό κριτήριο να ερωτευτούν. Είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν ωριμάσει ούτε σαν χαρακτήρες, αλλά ούτε και συναισθηματικά.

Είναι οι άνθρωποι που εάν τους ερωτευτείς θα σου κάνουν τεράστια ζημιά. Είναι άνθρωποι εξαιρετικά τοξικοί και αδυνατούν να σε ολοκληρώσουν σαν προσωπικότητα. Είναι εκείνοι που δεν θα μπορέσουν να μετουσιώσουν ποτέ τον έρωτα και να τον κάνουν αγάπη.

Οι αλλαγές που κάνουμε στον εαυτό μας λόγω έρωτα, ποτέ δεν πιάνουν τόπο. Γίνονται κάτω από την πίεση του να ευχαριστήσουμε το άτομο με το οποίο είμαστε ερωτευμένοι. Αντιστρέφονται τη στιγμή που σταματάμε να είμαστε ερωτευμένοι με το αντικείμενο του πόθου μας. Αντίθετα, οι αλλαγές που γίνονται λόγω αγάπης, διαρκούν για πάντα. Και αποτελούν αυτά που πραγματικά μάς μένουν από μια επιτυχημένη σχέση.

Η εμπιστοσύνη είναι το μοναδικό αντίδοτο στην ζήλια. Η ζήλια υπάρχει στον έρωτα. Με την αγάπη όμως, η ζήλια μετουσιώνεται σε εμπιστοσύνη.

Ένας άνθρωπος που ζηλεύει είναι ερωτευμένος, δεν αγαπά. Και εάν ένας άνθρωπος που αγαπά βρει πραγματικά λόγο να ζηλέψει, τότε ξέρει ότι είναι καιρός να φύγει από τη σχέση.

Ο σεβασμός προς τον άλλο είναι βασική προϋπόθεση για την αγάπη. Εδώ ανήκει και μια τρίτη κατηγορία ζευγαριών, που ποτέ δεν ερωτεύτηκαν μεταξύ τους. Όμως σεβόντουσαν ο ένας τον άλλο και αυτός ο σεβασμός μετατράπηκε σε οικειότητα και η οικειότητα σε αγάπη. Στον έρωτα δεν υπάρχει σεβασμός. Όμως η αγάπη προέρχεται μέσα από τον σεβασμό για τον άλλο. Μπορούμε να ερωτευθούμε κάποιον τον οποίο δεν σεβόμαστε. Δεν μπορούμε όμως να τον αγαπήσουμε.

Στον έρωτα υπάρχει έντονη ανασφάλεια. Ακριβώς επειδή είναι ένα συναίσθημα το οποίο βασίζεται σε επιδερμικούς λόγους και οι δύο γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε στιγμή ο άλλος μπορεί να βρει κάποιον άλλο να ερωτευτεί και να φύγει. Στην αγάπη αντίθετα, γνωρίζει ότι αυτά που δίνει στον άλλο είναι και αυτά που ο άλλος χρειάζεται για να μείνει. Στον έρωτα προσπαθείς να κάνεις τον άλλο να ζηλέψει, έτσι ώστε να επιβεβαιωθείς. Στην αγάπη ξέρεις ότι ο άλλος σε αγαπά.

Σε μια σχέση αγάπης, ο άνθρωπος αναπτύσσεται συναισθηματικά αλλά και πνευματικά. Μέσω της αγάπης παροτρύνουμε και επιτρέπουμε στον άλλο να αναπτυχθεί σε αυτά που αυτός επιλέγει. Να γίνει αυτός που μπορεί και θέλει να γίνει. Να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Στον έρωτα τον εξαναγκάζουμε να γίνει αυτό που θέλουμε εμείς να γίνει, κάνοντάς τον δυστυχισμένο. Στον έρωτα, ακριβώς επειδή είναι εγωιστικός και εγωκεντρικός, καταλήγουμε να προσπαθούμε να κάνουμε αυτόν που ερωτευόμαστε υποχείριο μας. Ακόμη χειρότερα, επιτρέπουμε να γίνουμε υποχείριο αυτού με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι. Αυτό καταλήγει να είναι δουλεία.

Στην αγάπη, επειδή αφήνουμε στον άλλο να πραγματώσει τα όνειρα του, τού επιτρέπουμε να αυτοπροσδιοριστεί. Στον έρωτα, ακριβώς επειδή εξαναγκάζουμε τον άλλο να μπει σε ένα πολύ συγκεκριμένο καλούπι

ώστε να πραγματοποιήσει τα δικά μας όνειρα, τον προσδιορίζουμε εμείς. Και αυτό τον συντρίβει.

Ο έρωτας ακριβώς επειδή είναι εγωιστικός και εγωκεντρικός, χρειάζεται να διαφημιστεί και να διατυμπανιστεί, ώστε να μπορέσει ο ερωτευμένος να νιώσει ωραία. Η αγάπη όμως είναι διακριτική και εχέμυθη. Ακριβώς λόγω της οικειότητας που προσφέρει ο ένας, μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πώς νιώθει ο άλλος, με ένα βλέμμα.

Έρως ανίκατε μάχαν. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά στη μεγαλύτερη πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο μόνος ηττημένος είναι αυτός που ερωτεύεται. Βλέπετε, στον έρωτα ερωτευόμαστε την αντανάκλαση του εαυτού μας στον άλλο. Είναι συναίσθημα εγωιστικό. Στην αγάπη αγαπάμε τον άλλο για αυτό που είναι. Συναίσθημα αλτρουιστικό.

Εύχομαι σε όλους, όχι να βρουν τον έρωτα, αλλά την αγάπη.

Εκεί θα λυτρωθούν.

Γιώργος Μαραγκόπουλος

www.eyedoll.gr/ngine/article/3126