Τι στο καλό κατάφερες τελικά;
Το μυαλό σου πισωγυρίζει στο παρελθόν και προσπαθεί να βρει ένα θετικό όλης αυτής της χρονιάς που φτάνει οριακά στο τέλος της.
Δεν τόλμησες, δεν τόλμησες για ένα καλύτερο αύριο.
Ίσως αυτό ήταν το πρόβλημα.
Kάθεσαι και φέτος σε αυτό το γιορτινό οικογενειακό τραπέζι.
Με τα ίδια πρόσωπα, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια θέση.
Το μόνο που διαφέρει ίσως είναι η νέα χριστουγεννιάτικη ταπετσαρία που έχει αλλάξει και κανένα δυο στολίδια περισσότερα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Να, και φέτος με τους δικούς σου είσαι πάλι, το αμόρε μίο δεν βρίσκεται ούτε φέτος δίπλα σου. Αλλά παριστάνεις στους υπόλοιπους ότι δεν σε νοιάζει και ότι προτιμάς την ανεξαρτησία σου. Στην ουσία όμως είναι αυτό που σε καίει τόσο πολύ.
Βλέπεις σαν χαζό αυτό το ξύλινο ρολόι. Eίναι αυτό που θα κοιτάνε όλοι συνέχεια, κυρίως καθώς προχωρεί η ώρα και κοντεύει η έλευση του νέου έτους.
Όλοι ντυμένοι στη τρίχα, με τα επιβλητικά τους κοσμήματα και τα χαμόγελα τους που είναι έτοιμα να σκάσουν.
Μουρμουράνε και μιλάνε περί ανέμων και υδάτων…
Και εσύ στον κόσμο σου.
Αλήθεια, πόση σημασία έχουμε δώσει σε αυτό το ρολόι, τόσες παραμονές του νέου έτους. Πόσες φορές το κοίταζαν όλοι. Αμέτρητες…
Τόσο πολύ θέλεις να το σπάσεις και το κάνεις κομμάτια!
Εσύ βουτηγμένος στο κρασί και στο φαγητό με βουλιμία, επιτέλους αφήνεις το πιρούνι στην άκρη για να συλλογιστείς. Λίγες ώρες ακόμη χωρίζουν το παλιό με το νέο έτος.
Σκέφτεσαι πόσες φορές έχεις σηκωθεί από το κρεβάτι και δεν έχεις καταφέρει καν να πετύχεις έστω και τους πιο μικρούς σου στόχους.
Και φέτος αποχαιρετάς το νέο έτος μελαγχολικά. Τουλάχιστο υπάρχουν αυτά τα γλυκά να σε γλυκάνουν λίγο. Βασανίζεις το μυαλό σου νιώθοντας ότι και πάλι θα ξεκινήσεις από το μηδέν.
Η ψυχή σου γεμίζει πόνο, νιώθεις ότι δεν έχεις καταφέρει τίποτα. Ούτε μια νέα δουλειά σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς πάλι απ’ τους δικούς σου ζητούσες δανεικά, ούτε ένα νέο αμόρε, ούτε φέτος ντύθηκες κλαρινογαμπρός, τώρα που είσαι σε ηλικία για γάμο.
Τι στο καλό κατάφερες τελικά; Το μυαλό σου πισωγυρίζει στο παρελθόν και προσπαθεί να βρει ένα θετικό όλης αυτής της χρονιάς που φτάνει οριακά στο τέλος της. Δεν τόλμησες, δεν τόλμησες για ένα καλύτερο αύριο. Ίσως αυτό ήταν το πρόβλημα.
Όλα τα καλύτερα αύριο απαριθμούσαν στα 365..!
Ίσως η αγωνιστικότητα σου για ένα καλύτερο αύριο έχει πέσει; Μήπως έφταιγε η αδιαφορία και το βόλεμα του εαυτού σου που οδήγησε στην απραξία; Δεν τόλμησες κάθε μέρα να ακολουθήσεις ένα διαφορετικό μονοπάτι, δεν τόλμησες να αλλάξεις παρέες και διαδρομές.
Πιάνεις πάλι το πιρούνι, και συνεχίζεις να σκέφτεσαι καθώς τρως. Μα ακριβώς αυτό σε οδηγούσε στον φαύλο κύκλο το ότι δεν τόλμησες για την αλλαγή! Σηκώνεσαι και τσουγκρίζεις το ποτήρι με το κρασί.
Και αρχίζεις να πίνεις άλλο και άλλο μονορούφι. Από αύριο θα ξεκινούσες μια πάλη καθημερινή, ακόμα 365 μέρες θα ήταν στη διάθεση σου, είσαι πλέον αποφασισμένος να αλλάξεις τα γεγονότα στη ζωή σου! Θα ξανακαθίσεις του χρόνου, τέτοια εποχή, ίσως στο ίδιο τραπέζι- ποιος ξέρει-, με περισσότερη αυτοπεποίθησή και με ένα αμόρε. Θα το αποκτήσεις σύντομα, πολύ σύντομα, το νιώθεις.
Kαλή χρονιά και ευλογημένο το νέο έτος ακούγονταν σε λίγο από όλους.
Και εσύ αντευχόσουνα, πεπεισμένος ότι αυτή θα ήταν η χρονιά σου!
Πηγή: http://attikanea.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.