ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΑΘΑΝ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ!

Σύμφωνα με διάφορες θεωρίες, οι άνθρωποι επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την παιδική τους ηλικία και ιδιαίτερα από τη σχέση τους με τη μητέρα τους.

Υπάρχουν αυτοί που δεν γνώρισαν ποτέ την αγκαλιά,τα χάδια,την αγάπη,τα όρια. Δεν γνώρισαν ποτέ πως είναι να νιώθεις ασφαλής σε ένα σταθερό περιβάλλον.
Μάθανε να προστατεύουν τον εαυτό τους και να χρησιμοποιούν μηχανισμούς άμυνας για να διαχειρίζονται τις δύσκολιες που φέρνει η ζωή και οι ανθρώπινες σχέσεις. Είναι αυτοί που αγαπήθηκαν μέσα από την αδιαφορία, μέσα από ακραίες κακοποιητικές συμπεριφορές και μέσα από την απουσία.

Υπάρχουν και αυτοί που αγαπήθηκαν τόσο πολύ, με βασικό πυλώνα την υπερπροστατευτικότητα. Τα πάντα τους δίνονταν στο χέρι, για να μην πονέσουν, να μην κουραστούν, να μην ζοριστούν. Είναι αυτοί που έμαθαν πως όλα είναι δεδομένα και πως "κακός" είναι αυτός που δε τους δίνει αυτό που έχουν ανάγκη τη δεδομένη στιγμή. Θα τους γνωρίσετε από το αδιαπραγμάτευτο πιστεύω τους, πως η αγάπη μετριέται από το πόσα σου δίνει ο άλλος, γιατί "τα αξίζεις". Ο σεβασμός, εκτίμηση, αγάπη είναι δεδομένα χωρίς να τα κερδίσουν γιατί έτσι ήταν πάντα γι'αυτούς.

Υπάρχουν και οι άλλοι που κέρδιζαν την αγάπη μέσα από την προσπάθεια τους να γίνουν τέλειοι ή να γίνουν αποδεκτοί. Ήταν αυτά τα παιδιά που ίσως ήταν οι καλύτεροι μαθητές, οι καλύτεροι αθλητές, τα "καλύτερα παιδιά" μέχρι που κάποια στιγμή έσκασε η φούσκα της τελειότητας και δεν άντεξαν άλλο την πίεση. Είναι αυτοί που γνώρισαν την αγάπη υπό όρους. π.χ.: με αγαπάει επειδή έγραψα 10, αν δεν ειμαι καλό παιδί δε θα με αγαπάνε, είμαι χαζός πως να με αγαπήσουν; Και είναι αυτοί που στο σήμερα ψάχνουν να βρούν ποιοι πραγματικά είναι χωρίς την αποδοχή των άλλων, αλλά μέσα από την αποδοχή του ίδιου τους του εαυτού.

Όπως βλέπουμε, το πως μεγάλωσε κάποιος καθρεφτίζει πολύ καλά τι συμβαίνει και στις προσωπικές του σχέσεις, στο σήμερα. Μπερδεμένοι άνθρωποι, χαοτικές σχέσεις, όρια που καταπατούνται, όρκοι που λερώνονται, λόγια, πολλά λόγια και από πράξεις, τίποτα. Δεν έιναι περίεργο, ούτε παράλογο όταν παιδιά μεγαλώνουν με αυτούς τους τρόπους. Όταν κάποιος δεν έχει μάθει τον τρόπο να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του, πως θα αγαπήσει και θα αποδεχτεί και τους γύρω του. Αν δε σε έχουν αγκαλιάσει ποτέ, πως θα ξέρεις να αγκαλιάζεις. Αν δεν σε έχουν αποδεχτεί γι αυτό που είσαι πως μπορείς εσύ να ξέρεις να αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα του άλλου. Είναι φανερό λοιπόν πως όλα τα προβλήματα που υπάρχουν ανάμεσα σε ένα ζευγάρι είναι προβλήματα προσωπικά του καθένα. Ο ένας τα καθρεφτίζει επάνω στον άλλο.

Υπάρχουν αυτοί που έχουν μάθει όταν έρχονται πολύ κοντά στον άλλο και νιώθουν ότι απειλούνται από τα μεγάλα τους συναισθήματα, να φεύγουν τρέχοντας. Δε φταίει ο άλλος για αυτή την επιλογή. Δεν είναι κάτι προσωπικό απέναντι τους αλλά είναι ένα θέμα άλυτο που δεν αφήνει τον άνθρωπο να συνδεθεί ουσιαστικά με τον συνάνθρωπο του. Ή αυτοί που αγαπούν δίνοντας τα πάντα χωρίς να τα ζητήσει ο άλλος. Και στο τέλος απογοητεύονται γιατί δε παίρνουν αυτά που έδωσαν οι ίδιοι. Αυτοί που δεν έμαθαν να βάζουν όρια στον εαυτό τους και στις προσδοκίες τους. Δε θα μπορούσαν ποτέ να τα πάρουν πίσω. Ο καθένας δίνει αυτά που έχει και αυτά που θέλει να δώσει. Ο καθένας μας αγαπάει με τον τρόπο που έμαθε να αγαπάει.

Όπως βλέπουμε υπάρχουν πολλές συμπεριφορές οι οποίες αντανακλούν την ιστορία του ανθρώπου μας, αλλά εμείς τις περισσότερες φορές τις μεταφράζουμε μέσα από τις ανασφάλειες και τους φόβους μας. Να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας λοιπόν και να μην πέρνουμε προσωπικά συμπεριφορές και αντιδράσεις που δε μπορούμε να αλλάξουμε. Ας κρατήσουμε τη γνώση πως ο καθένας μας μπορεί να ελέγξει, να αλλάξει και να φροντίσει τις δικές του συμπεριφορές και τα δικά του συναισθήματα. 

Καλώς η κακώς μας επηρεάζει ο τρόπος που μεγαλώσαμε ΑΛΛΑ είναι ανάγκη να έχουμε στο νου μας πως από τη στιγμή που ξέρουμε τι μας συνέβη και έχουμε την ελεύθερη βούληση και επιλογή να αλλάξουμε, μπορούμε να το κάνουμε! Μας επηρεάζει αλλά δε μας ορίζει η παιδική μας ηλικία. Αν λοιπόν, κάπου μέσα σε αυτό το άρθρο βλέπετε τον εαυτό σας, είναι μια καλή ευκαιρία για μια προσωπική ενδοσκόπηση. Αν πάλι βλέπετε μέσα στο άρθρο, ανθρώπους που έχετε επιλέξει στο κοντινό σας περιβάλλον, ήρθε η ώρα να αποφασίσετε. Ή θα τους κρατήσετε δίπλα σας, βοηθώντας τους με τον τρόπο σας αλλά γνωρίζοντας μέσα σας πως δεν θα γίνετε ο αποδέκτης όλων των παρελθοντικών αρνητικών του βιωμάτων ή θα απομακρυνθείτε ώστε να μην ζήσετε επαναλαμβανόμενα παρελθοντικά μοτίβα σχέσης, που από μόνος σας δεν μπορείτε να αλλάξετε!

Πηγή: http://www.charavlachodimou.gr