Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

BUZZ ALDRIN: Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟ!

Από: Παναγιώτα Μπαμπουρδά

Πηγή: wikipedia.org

Ο Buzz Aldrin είναι ένας από τους πρώτους ανθρώπους που πάτησαν στη Σελήνη. Για την ακρίβεια, ήταν ο δεύτερος, μετά τον Νιλ Άρμστρονγκ. Το θρυλικό Apollo 11 απογειώθηκε από την Γη στις 16 Ιουλίου 1969. Αυτό που μπορεί να μην ξέρετε όμως είναι ότι ο Buzz Aldrin θα έπρεπε να είναι ο πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι, επειδή εκείνος ήταν ο πιλότος του σκάφους που προσεδαφίστηκε στη Σελήνη. Ο μόνος λόγος που βγήκε πρώτος από το Eagle ο Άρμστρονγκ ήταν καθαρά πρακτικός, βρισκόταν πιο κοντά στην έξοδο και ήταν πιο εύκολο να βγει πρώτος. Έτσι, στην ιστορία έμεινε ο Νιλ Άρμστρονγκ κι όχι ο Buzz Aldrin. Εκτός από το Apollo 11, συμμετείχε στην αποστολή Gemini 12, όπου έκανε τρεις διαστημικούς περιπάτους. Πιο πριν ήταν πιλότος στην πολεμική αεροπορία. Πήρε μάλιστα μέρος στον πόλεμο της Κορέας όπου του απονεμήθηκαν δύο Distinguished Flying Crosses και τρία Air Medals. Όταν γύρισε από την αποστολή Apollo 11, οι Αμερικανοί (και όχι μόνο) τον έβλεπαν ως ήρωα. Όμως, κατά βάθος ήταν απλώς ένας άνθρωπος, ο Buzz.

Ο Buzz Aldrin παθαίνει κατάθλιψη

Μετά την επιστροφή των αστροναυτών του Apollo 11, η NASA διοργάνωσε μια παγκόσμια περιοδεία. Ο Neil Armstrong, ο Buzz Aldrin και ο Michael Collins, ταξίδεψαν σε αρκετές πολιτείες της Αμερικής και σε χώρες της Ευρώπης. Ο κόσμος τους υποδεχόταν με ενθουσιασμό και οι δημοσιογράφοι είχαν γίνει σκιά τους. Ο Buzz Aldrin περιγράφει ότι μετά από κάποιο διάστημα άρχισε να νιώθει ότι η NASA τους εκμεταλλευόταν. Είχαν εκπαιδευτεί ως πιλότοι και όχι ως υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων. Κανείς από τους τρεις τους δεν ήταν προετοιμασμένος για τον βομβαρδισμό από τα ΜΜΕ.
Ο Buzz Aldrin άρχισε να νιώθει ότι δεν υπήρχε νόημα στη ζωή του. Μετά την κατάκτηση της Σελήνης ήταν να σαν μην είχε πια σκοπό στη ζωή του. Όλη του η ζωή, μέχρι τότε, ήταν προσανατιλισμενη σε στόχους που έπρεπε να επιτύχει. Πολλές μέρες δεν έβρισκε τον λόγο να σηκωθεί από το κρεβάτι. Παραδέχεται ότι ήταν έντονα κακόκεφος και απορριπτικός προς τα παιδιά και την γυναίκα του. Ένιωθε ότι ένα ηφαίστειο έβραζε κάτω από την επιφάνεια της ζωής του έτοιμο να εκραγεί καθώς η πίεση αυξανόταν με κάθε εβδομάδα που περνούσε. Μόνο στο ουίσκι έβρισκε ανακούφιση. Περιγράφει ότι τον ταλαιπωρούσαν πόνοι στην πλάτη και στον λαιμό. Σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη είναι 4 φορές πιο πιθανό να έχουν πόνους στον αυχένα και την πλάτη.
Ο Buzz Aldrin βγαίνει από το “Eagle” στη Σελήνη Πηγή:esa.int

H αντιμετώπιση της κατάθλιψης από τον Buzz Aldrin

Όμως, το να ζητήσει βοήθεια δεν ήταν τόσο εύκολο. Ο Buzz Aldrin εκτός από αστροναύτης ήταν και στρατιωτικός. Η νοσηλεία για ψυχική ασθένεια θα σήμαινε το τέλος της στρατιωτικής του καριέρας, εκείνη την εποχή. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τη δύναμη να ζητήσει ιατρική βοήθεια για την κατάθλιψη. Εισήχθη στο νοσοκομείο Wilford Hall όπου και έμεινε συνολικά 4 εβδομάδες. Όσο διάστημα ήταν στο νοσοκομείο, έπαιρνε αντικαταθλιπτικά, αλλά κρυφά έπινε ταυτόχρονα και ουίσκι. Όταν πήρε εξιτήριο, ο γιατρός του, o Dr .Sparks, του είπε: ” Μπορεί να μην παρουσιάσεις ποτέ ξανά κατάθλιψη. Από την άλλη όμως, μπορεί να χρειαστείς ξανά κάποια θεραπεία. Δεν υπάρχει τρόπος να είμαστε σίγουροι για το τι θα συμβεί”.
Ο Buzz Aldrin πίστευε ότι ήταν καλά και ότι είχε νικήσει την “δύνη” της κατάθλιψης. Μάλιστα έγραψε και βιβλίο με τίτλο “Return to Earth”, όπου εξιστορούσε την μάχη του με την κατάθλιψη. Σε συνέντευξη του είπε σχετικά με το βιβλίο: ” Ίσως μπορώ να δώσω κουράγιο σε κάποιον να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του, λέγοντας για τα δικά μου”.

Η άρνηση του προβλήματος του αλκοολισμού

Ο Buzz Aldrin περιγράφει πώς επιδρούσε στην καθημερινότητα του το αλκοόλ. Ένιωθε να χαλαρώνει και ήταν σε κατάσταση ευφορίας. Διετέλεσε πρόεδρος για ένα χρόνο, το 1974, του NAMH(National Association for Mental Health) και τα καθήκοντα του περιελάμβαναν ομιλίες σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ σχετικά με την κατάθλιψη, πώς την βίωσε . Δυστυχώς όμως δεν ήταν πάντα συνεπείς στις παρουσίες του σε αυτές τις ομιλίες. Ο Bill Perry, επίσης του NAMH, είχε πει για τον Buzz Aλdrin: “Πιστεύω ότι αυτό που θέλει να δείξει ο Buzz είναι ότι δεν μπορείς να κρύψεις μια ψυχική ασθένεια(την κατάθλιψη). Λέει την ιστορία του και πώς την αντιμετωπίζει αλλά μάλλον υπερκετίμησε το πόσο μακριά έχει φτάσει.”

Ο Buzz Aldrin στη Σελήνη δίπλα στην Αμερικάνικη σημαία Πηγή:redbubble.com

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι αρνούνταν να παραδεχτεί ότι ήταν αλκοολικός. Ενώ ήταν ειλικρινής με την κατάθλιψη, δεν συνέβαινε το ίδιο με το αλκοόλ.Ο αλκοολισμός του άρχισε να παίρνει δημοσιότητα. Ένας φίλος του πιλότος, του έγραψε ένα γράμμα και του είπε ότι ως εθνικός ήρωας θα έπρεπε να είναι πιο υπεύθυνος με το ποτό. Κι εκεί ο Buzz άρχισε να σκέφτεται μήπως είχε δίκιο ο φίλος του. Στην αρχή, το αλκοόλ κατεύναζε την κατάθλιψη αλλά σύντομα κατέληξε σε καταθλιπτικό αλκοολισμό.

Ο Buzz Aldrin και η μάχη κατά του αλκοολισμού

Με την παρότρυνση της συντρόφου του, εισήχθη στο κέντρο αποκατάστασης από τον αλκοολισμό Beverly Manor, όπου έμεινε 28 ημέρες. Είχε πάει σε αρκετά νοσοκομεία για την κατάθλιψη αλλά ήταν το πρώτο βήμα για την καταπολέμηση του αλκοολισμού. Στην αρχή δεν ήταν ακόμα πεπεισμένος ότι έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Οι γαιτροί και οι νοσοκομές κατάλαβαν ότι η περηφάνεια κι ο εγωισμός του λειτουργούσαν εναντίον του. Τελικά, βρήκε τη δύναμη να παραδεχτεί ότι είναι αλκοολικός.
Σταθμός στην θεραπεία του Buzz Aldrin για τον αλκοολισμό αποτέλεσε ο Dr. Pursch, ο οποίος τον έπεισε να εισαχθεί το 1976 στο Navy Regional Medical Center, όπου έμεινε 6 εβδομάδες. Ο γιατρός τον παρέπεμψε στον Clancy Imislund, πρώην αλκοολικό που βοηθούσε άλλους αλκοολικούς να απεξαρτηθούν. Με τη βοήθεια του, ο Buzz Aldrin κατάφερε τον Οκτώβριο του 1978 αποφάσισε με όλη τη δύναμη της θέλησης του να μείνει νηφάλιος μια και καλή και τα κατάφερε.
Ο Buzz Aldrin(δεξιά) και ο Micheal Collins(αριστερά) με τον Πρόεδρο της Αμερικής Donald Trump Πηγή:startribune.com, Alex Brandon

Επιπλέον, ένιωσε την ανάγκη να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους στη μάχη τους με την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Πήγε σε σεμινάρια για να γίνει σύμβουλος σχετικά με τον αλκοολισμό. Μέσα από αυτά κατάλαβε καλύτερα τον αλκοολισμό και μπορούσε να αναγνωρίσει τα σημάδια και σε άλλους. Σήμερα πλέον είναι αρκετά χρόνια νηφάλιος και ενώ αντιμετωπίζει ακόμα περιόδους σύντομης κατάθλιψης, εμπνέεται χρησιμοιποιώντας τις ικανότητες του για να ανανεώσει το πάθος της Αμερικής για την εξερεύνηση του διαστήματος.

Πηγές: wikipedia.org
onmed.gr
iatropedia.gr
pharmaserve.gr
valueforlife.gr
Aldrin B. & Abraham K.,Magnificent Desolation, Ανακτήθηκε από archive.org (τελευταία πρόσβαση 01.01.2020 )

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΑΜΠΟΥΡΔΑ

Έχω σπουδάσει στο τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ασχολούμαι με την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να ζωγραφίζω και να χορεύω tango και latin χορούς. Με ενδιαφέρουν πολύ η Επιστήμη, οι ανακαλύψεις, το Διάστημα και η Φυσική.

Πηγή: https://www.maxmag.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.