Γεωργία Ανδριώτου
Συνηθίζουμε στις μέρες μας ν’ αναφερόμαστε στον άντρα της παλιάς κοπής. Τον άντρα της μπέσας, της τιμής, τον άντρα σύντροφο και προστάτη.
Υπάρχουν, όμως κι εκείνες οι γυναίκες της παλιάς κοπής, που εικονίζονται στις κιτρινισμένες από τον χρόνο φωτογραφίες. Οι γυναίκες μιας άλλης εποχής, που σηματοδοτούν τη δική τους γενιά με την αξιοπρέπεια και την αρχοντιά τους.
Γεννημένες και μεγαλωμένες σε μια εποχή που η φτώχεια και η ανέχεια χτυπούσαν ανελέητα τα σπιτικά τους, εκείνες κρατήθηκαν από την καρδιά τους και άφησαν το στίγμα και το ήθος τους ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ακόμα και σήμερα, που η χαμένη νιότη έχει αφήσει στη θέση της τη σκληρότητα των γηρατειών, εκείνες συνεχίζουν να παραμένουν «πρόσωπα» και να στέκονται ψηλά στα μάτια των αγαπημένων τους.
Ντυμένες ίσως με το μοναδικό καλό ρούχο που διέθεταν, καλοχτενισμένες, ποζάρουν με φινέτσα στον φακό των πλανόδιων φωτογράφων της δικής τους εποχής και γράφουν τη δική τους ιστορία.
Αποπνέουν αξιοπρέπεια, αρχοντιά κι ένα μυστήριο δίχτυ αγκαλιάζει τη ζωή τους. Προσπαθούμε να τις φανταστούμε στους ρόλους που τους επέλεξε η δική τους μοίρα, προσπαθούμε να φανταστούμε την ζωή τους στο μέλλον που χαμογελά μετέωρο πάνω στο πολυκαιρισμένο χαρτί.
Αυτό που μας εντυπωσιάζει και μας συγκινεί, είναι η ηρεμία της ικανοποιημένης ζωής… Αγαπούσαν αυτό που είχαν, αυτό το δικό τους «πολύ», με δεδομένες τις συνθήκες της εποχής. Δεν είχαν ζηλέψουν τίποτα περισσότερο, γιατί όλες τους μοιράζοντας τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια όνειρα.
Οι γυναίκες της δικής μας εποχής έχουμε πλέον διευρυμένους ρόλους, αλλά έχουμε επίσης υπερεκτιμήσει την αξία της ομορφιάς και τη φανταχτερή εικόνα που θα διασφαλίσει την κοινωνική αποδοχή. Ερωτικές, μα όχι ερωτεύσιμες, καλλιεργούμε με ζήλο τον ρόλο του μοιραίου θηλυκού, ίσως και να λειτουργούμε ανταγωνιστικά μεταξύ μας, για να διεκδικήσουμε την αγάπη ή απλά για να ικανοποιήσουμε τη ματαιοδοξία μας.
Κάθε εποχή, ωστόσο, ερμηνεύεται μέσα από τη δική της δυναμική και αναλύεται μέσα στον δικό της χρόνο και χώρο. Είναι αδύνατο να συγκρίνουμε τις γυναίκες του χτες με τις γυναίκες του σήμερα, καθώς έχουμε διαφορετική κοινωνικο-οικονομική αφετηρία.
Οι γυναίκες, όμως, του χτες, έχουν κατοχυρώσει με τίμημα τη ζωή τους τον δικό τους τίτλο, που θα μείνει αναλλοίωτος στον χρόνο.
Είναι οι γυναίκες της παλιάς κοπής.
Οι γυναίκες του μόχθου και της θυσίας.
Οι γυναίκες στυλοβάτες των αξιών και των οικογενειακών δεσμών.
Οι γυναίκες της αξιοπρέπειας και της αρχοντιάς.
Πηγή: https://www.ewoman.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.