Γράφει η Πόπη Κλειδαρά
Μην ξεχνάς τις αισθήσεις σου…
Μην ξεχνάς πως μπορείς να δεις, να ακούσεις, να μυρίσεις, να γευτείς, να αγγίξεις.
Μην ξεχνάς πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά που έχουμε από μόνοι μας, απ’ τη φύση μας.
Μας φαίνονται αυτονόητα και χάνουμε τη μαγεία πολλών πραγμάτων που μπορεί να μας χαρίσει η απλή καθημερινότητα μας.
Αν καταλαβαίναμε τη σπουδαιότητα των αισθήσεων θα ήμασταν περισσότερο ευτυχισμένοι.
Καμιά φορά, κυνηγάμε τη χαρά, λες και δεν βρίσκεται εύκολα, λες και είναι ακατόρθωτη.
Εκεί σφάλουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Το να ξυπνήσεις και να δεις την ανατολή, να ακούσεις το κελάηδισμα των πουλιών, να μυρίσεις τα λουλούδια του κήπου σου, να γευτείς τον καφέ σου, να αγγίξεις κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο… όλα αυτά αν και φαίνονται απλά, πολλές φορές τα αγνοούμε, τα αποφεύγουμε γιατί μοιάζουν φυσιολογικά.
Αν σκεφτούμε όμως πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν όλες τους τις αισθήσεις, τότε θα καταλάβουμε την αξία που έχουν. Αν λείπει έστω και μία αίσθηση, είμαστε πιο φτωχοί. Μπορεί να ισχυροποιηθούν περισσότερο οι υπάρχουσες αισθήσεις, δεν παύει όμως να υπάρχει ένα μεγάλο κενό, ένα κενό που μας αφαιρεί κάποιες χαρές.
Γι’ αυτό όταν κοιτάμε, όταν ακούμε, όταν μυρίζουμε, όταν γευόμαστε και όταν αγγίζουμε, οφείλουμε να είμαστε εκεί… να ρίχνουμε κάποιο βάρος, να συνειδητοποιούμε το μεγαλείο της ύπαρξης μας, να αναγνωρίζουμε τους άλλους μέσα απ’ τον εαυτό μας.
Έτσι ίσως μάθουμε και κάποια κρυμμένα μυστικά που μπορούσαμε να έχουμε ανακαλύψει από καιρό, για εμάς και τους γύρω μας!
Πηγή: http://www.thessalonikiartsandculture.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.