ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο 

Και μια παλιά παροιμία λέει: "μικρός είναι ο φόβος, μα πιάνει πολύ τόπο. "Και μια δεύτερη λέει: "αυτόν που τον φοβούνται πολλοί,πρέπει να φοβάται πολλούς". Και μια τρίτη: "μη δεις ψηλά και φοβηθείς, κοντά και ξεθαρέψεις".

Ο φόβος είναι ένα αίσθημα που δημιουργεί πολλαπλές αντιδράσεις. Οι αντιδράσεις αυτές έχουν να κάνουν με την έλλειψη ψυχραιμίας και φέρουν σαν αποτέλεσμα βεβιασμένες και καμιά φορά και σπασμωδικές κινήσεις. Ο φόβος αναταράζει τον εσωτερικό μας κόσμο και μας αποπροσανατολίζει. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με φοβίες, έχοντας τρομάξει ακόμα και με τη σκιά τους. Πρόκειται για δειλία και αδυναμία χαρακτήρα, που έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου.Τις περισσότερες φορές ο φοβητσιάρης δεν το θέλει,δεν το επιδιώκει να είναι τέτοιος. Απλά, οι ικανότητες και τα αντανακλαστικά του, ίσως και η ρώμη του να θεωρεί ότι δεν είναι ικανές να τον προστατέψουν.

Η ιστορία του Δαυίδ με τον Γολιάθ, είναι κλασσική στο να μας διδάξει πώς να ξεπερνάμε τον φόβο μας και να τολμάμε να διεκδικήσουμε το δίκιο μας. Μερικές φορές το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία, όσο η προσπάθεια. Η προσπάθεια που χρειάζεται να σηκωθούμε όταν έχουμε πέσει κάτω και να σταματήσουμε να σερνόμαστε, είναι πράγματι μια σπουδαία στάση. Η κάμπια δεν σέρνεται πάντα. Αντίθετα, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου γίνεται μια πανέμορφη πεταλούδα που πετά ελεύθερη και χαρωπή στους αγρούς. Έτσι και ο εαυτός μας.

Ποιο είναι το κίνητρο που θα μας ωθήσει; Μα είναι το δίκιο μας. Το ατομικό, το οικογενειακό, το κοινωνικό, το εθνικό δίκαιο. Δεν είναι δυνατόν να αφηνόμαστε στο φόβο μας συνεχώς. Κάποια στιγμή οφείλουμε να σταματήσουμε να σερνόμαστε και να σηκωθούμε να αντιμετωπίσουμε τον δυνατότερο, το θηρίο. Το θηρίο, η αδικία, δεν είναι ανίκητη. Έχει πολλά τρωτά σημεία. Και με το όπλο μας έχουμε τη δυνατότητα να της καταφέρουμε πολλαπλά χτυπήματα ώστε να την κατατροπώσουμε.

Ποια είναι τα όπλα μας; Μα φυσικά οι νόμοι. Οι νόμοι του εσωτερικού και του διεθνούς δικαίου. Που θα πρέπει να εφαρμόζονται. Και θα πρέπει να είναι σεβαστοί και να τηρούνται από όλους και για όλα. Γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διατηρούνται οι ισορροπίες. Και θα υπάρχει δικαιοσύνη. Και αρμονική συνύπαρξη.

Παραμερίζοντας το φόβος μας, όταν έχουμε δίκιο, έχουμε ορμή και σθένος να αντιμετωπίσουμε τη αδικία που μας γίνεται. Και σαν πραγματικά λιοντάρια, ριχνόμαστε στη μάχη με το θεριό. Και σε τέτοιες μάχες, κερδίζουμε γιατί ούτε ο Θεός δεν συγχωρεί την αδικία. Ας οπλιστούμε με θάρρος και ας μεταμορφωθούμε σε θεριά για να υπερασπίσουμε το δίκαιό μας.

* Πολιτικός Επιστήμων