ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΙΣΩ!

του Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Ο χρόνος είναι κυνηγός

κι οι σκέψεις ξιφολόγχες,

γέμισε ο νους μας φυλακές,

εκεί μέσα δεν ελπίζω,

βρίσκω χάρτες μεσάνυχτα,

χάνω κλειδιά χαράματα,

θύτης και θύμα εγώ,

γεννιέμαι και πεθαίνω.

Μην σταματάς

να με ρωτάς

γιατί κοιτάζω πίσω,

το αίμα στέγνωσε πια

σ’ ερείπια και δρόμους,

συνθήματα που θάφτηκαν

η νιότη τ’ ανασταίνει.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Έργο: August Malmström.]