Ευάγγελος Χεκίμογλου
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν µια χώρα που κλήθηκε να εκλέξει τον άρχοντά της µε έναν περίεργο τρόπο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν µια χώρα που κλήθηκε να εκλέξει τον άρχοντά της µε έναν περίεργο τρόπο. Κάθε υπήκοος έπρεπε να ρίξει µέσα σε ειδικό κουτί ένα χαρτί µε το όνοµα εκείνου που ήθελε για άρχοντα.
Άρχισε η ψηφοφορία, πήγαινε ο κόσµος, έριχνε το χαρτάκι του και έφευγε. Γύριζε στο σπίτι του και άλλοι µαγείρευαν, άλλοι πεινούσαν, άλλοι µετρούσαν τα λεφτά τους κι άλλοι τα χρέη τους. ΄Αλλοι διάβαζαν στίχους, άλλοι λογαριασµούς κι άλλοι έκαναν στίχους µε τους λογαριασµούς τους.
Ήρθε το βράδυ, τέλειωσε η ψηφοφορία και άρχισαν οι αρµόδιοι να ανοίγουν τα κουτιά για να δουν τι έγραφαν τα χαρτάκια και ποιος θα ήταν ο νέος άρχοντας.
Ο αρχι-αρμόδιος πήρε ένα χαρτάκι και διάβασε: «∆εξιοτάκης»! Και ύστερα το έδειξε στους άλλους αρµοδίους, που κούνησαν καταφατικά τα κεφάλια τους. Εκτός από ένα παιδί.
«Μα δεν γράφει τίποτε στο χαρτί» φώναξε το παιδί. Ο αρχι-αρµόδιος χαµογέλασε ανόρεχτα. «΄Ορεξη για αστεία έχεις µικρέ» του είπε. ΄Υστερα έπιασε το δεύτερο χαρτί, το ξεδίπλωσε και διάβασε: «Ζερβαλέξης»!
Μα δεν συµφώνησαν, εκτός από το παιδί που φώναξε ότι το χαρτί ήταν λευκό. ΄Ετσι πήγε όλη η νύχτα. Γράφανε οι αρµόδιοι πόσες ψήφους πήρε ο ∆εξιοτάκης, πόσες ο Ζερβαλέξης, πόσες η Κονσερβούλα, πόσες ο ∆ρεπανόσφυρος. Και κάθε φορά το παιδί διαµαρτυρόταν ότι το χαρτί ήταν λευκό.
Και όλοι πίστεψαν το παιδί και το έβαλαν να εξετάσει όλα τα ψηφοδέλτια της χώρας. ∆ούλεψε το καηµένο ασταµάτητα, κουράστηκε, αρρώστησε και λίγο πριν πεθάνει, πρόλαβε να ψελλίσει ότι όλα τα χαρτιά ήταν λευκά. Η χώρα δεν είχε αναδείξει άρχοντα, γιατί κανένας δεν είχε ψηφίσει µε την καρδιά του.
Και έτσι η ψηφοφορία επαναλήφθηκε. Όµως τώρα το παιδί δεν ζούσε πια και οι αρχι-αρµόδιοι µπορούσαν να διαβάσουν τα χαρτιά καταπώς ήθελαν, χωρίς κανένας να τους εµποδίσει.
Πηγή: https://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.