Γιάννης Μυλόπουλος
Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα. Οι πλατφόρμες διασταύρωσης του ΑΜΚΑ των δικαιούχων των self test που εστάλησαν στους φαρμακοποιούς, τα οποία δεν ήταν κανονικά ατομικά self test για κοινή χρήση, όπως είχαν υποσχεθεί, αλλά πακέτα rapid test για υγειονομική χρήση σε συσκευασίες των 25, μας θύμισαν την υπόθεση της τηλε-εκπαίδευσης τύπου «σκόιλ ελικικού». Και έβγαλαν άφθονο γέλιο.
«Ο Χρήστος ΑΜΚΑ διαθέτει παραλέει στον προβλεπόμενο ενός αυτοδιαγνωστικού τεστ που απαιτείται από απόκλιντρο από τη διάθεση των προσωπικών. Χρόνο να παραλάει το αυτό-τεστ στην 1η χρήση της επόμενης χρόδας».
Μην ψάχνετε τι είναι το απόκλιντρο, ποιος είναι αυτός που παραλάει και ποια είναι η επόμενη χρόδα. Δεν θα βγάλετε άκρη. Αυτά τα αλαμπουρνέζικα ανήκουν στη σφαίρα του μέτζη του νεούκτη ο οποίος λοιμώχθηκε πέρσι στα σεμινάρια από τα οποία κάποιοι, οι φήμες μιλούν για κομματικούς φίλους, κέρδισαν εκατομμύρια σε βάρος του δημοσίου.
Αντίστοιχα και φέτος, κάποιοι χωρίς προηγούμενη εμπειρία, με μια εταιρεία πρωτοεμφανισθείσα προς 7 μόλις μηνών, με υπόγειες διασυνδέσεις με πρωταγωνιστές της showbiz που απασχολούν την επικαιρότητα, όπως προκύπτει από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, κερδίζουν εκατομμύρια για τη σοβαρή, προσεγμένη και… άριστα διεκπεραιωμένη επιχείρηση διανομής self test στα φαρμακεία.
Δεν υπήρξε κάτι στο οποίο ενεπλάκη η κυβέρνηση, μικρό ή μεγάλο, που να το έφερε σε πέρας με επιτυχία.
Από τα σεμινάρια σκόιλ ελικικού πέρσι τέτοια εποχή, ένα σκάνδαλο που παραμένει χωρίς διερεύνηση ακόμη και σήμερα, μέχρι το άνοιγα του τουρισμού το καλοκαίρι από τα ειδυλλιακά δειλινά της Σαντορίνης, που κόστισε στη χώρα χιλιάδες θανάτους κατά το δεύτερο κύμα της πανδημίας το οποίο και προκάλεσε, οδηγώντας συγχρόνως σε καθίζηση και τον τουρισμό. Και από τις μάσκες king size που μοίρασαν στα σχολεία το φθινόπωρο, τότε που ο Μαγιορκίνης επέμενε ότι ιός δεν κολλούσε σε αίθουσες που συνωστίζονταν 25 μαθητές ο ένας πάνω στον άλλον, αλλά μόνο σε εκείνες κάτω των 15 μαθητών και τότε που ο Καραμανλής υποστήριζε ότι ο ιός δεν κολλάει στο μετρό και στα λεωφορεία, μέχρι τα πεταμένα εκατομμύρια στις ΜΕΘ οι οποίες, αν αυξάνονταν κι άλλο, θα αύξαναν και τους θανάτους, (σήμερα οι θάνατοι αυξάνονται επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν ΜΕΘ να φροντίσουν τους πάσχοντες που διασωληνώνονται σε κοινές κλίνες), δεν υπήρξε κυβέρνηση, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, που να συνδέθηκε με πιο μεγάλες αποτυχίες από τη σημερινή.
Με ό,τι καταπιάστηκαν, εξελίχθηκε σε αποτυχία.
Από τα μεγαλύτερα, που είναι η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης που απέτυχε παταγωδώς, όπως η σημερινή απώλεια του ελέγχου με τα χιλιάδες κρούσματα και τους θανάτους που ξεπέρασαν τους 8.500 προδίδει, μέχρι τα μικρότερα που είναι οι παλινωδίες στη λήψη μέτρων που πρώτα πολυδιαφημίζονται και ύστερα από λίγες ώρες ανακαλούνται. Και μέχρι τη σημερινή διανομή self test για όλους, που εντωμεταξύ έγιναν rapid μόνο για εκπαιδευτικούς και μαθητές.
Και δεν φτάνουν όλα αυτά, ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις πάνω σε πρωινό τηλεπαρουσιαστή ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστηρίζει ότι για όλα αυτά φταίει ο… ΣΥΡΙΖΑ, που δεν κάνει καλή αντιπολίτευση.
Πρώτη φορά στην ιστορία ακόμη και η αντιπολίτευση, που στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν έχει καμία διοικητική αρμοδιότητα, θεωρείται πιο υπεύθυνη από την κυβέρνηση που παίρνει τις αποφάσεις…
Θα μπορούσε να ήταν ευφάνταστη κωμωδία. Όπως θα μπορούσε να είναι ιστορία με καρτούν, που οι ήρωες πέφτουν από τη μια γκάφα στην άλλη για να σκορπίσουν το γέλιο στους θεατές.
Όμως η υπόθεση εξελίσσεται σε τραγωδία που μαζί της παρασέρνει μια ολόκληρη χώρα. Γιατί αν είσαι ένας από τους συγγενείς και φίλους των 8.500 νεκρών της αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας, ή ένας από τους οικείους των πασχόντων που δεν βρίσκουν κρεβάτι σε ΜΕΘ και παραμένουν διασωληνωμένοι σε κοινές κλίνες, μόνο γέλιο δεν θα σου έρχονταν για τα κατορθώματα των υπευθύνων. Οι οποίοι φροντίζουν έντεχνα να αποποιηθούν τις ευθύνες, κρυπτόμενοι πίσω από την βολική θεωρία της ατομικής ευθύνης.
Και οι γκάφες των πρωταγωνιστών της κωμωδίας, με τα σκόιλ ελικικού και τα απόκλιντρα, μόνο γκάφες δεν είναι. Γιατί πάντα πίσω από αυτές, κατά σατανική σύμπτωση, κάποιοι ημέτεροι κερδίζουν εκατομμύρια, γελώντας εκείνοι σε βάρος μας.
Λένε ότι «γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος».
Πολύ φοβάμαι όμως ότι αν συνεχίσουμε έτσι, σε αυτό το τέλος που όλοι περιμένουμε να έρθει, δεν θα έχουμε μείνει και πολλοί για να γελάσουμε…
Πηγή: https://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.