Δάκρυσαν τα λόγια και πότισαν τη σιωπή
Ένα λευκό περιστέρι φτερούγισε δυνατά
και χάθηκε στον ορίζοντα της λήθης
Ο χρόνος στάθηκε με σεβασμό
Έρχονταν από τόσο μακριά
Διασχίζοντας αιώνες
Μέσα από τη φωτιά και τον άνεμο
το νερό και το χώμα
Σφιχταγκαλιασμένοι σαν ένα σώμα
Ευδοκία Σταυρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.